مسئلهای ناراحتکنندهتر از اعتبار بخشیدن به آدمهای بیهنر و نادان هم وجود دارد؛ وجود افراد بیهنر و نادانتری که همان اندکمایه گروه قبل را هم ندارند تا با اتکا به چهره و ظاهر خودشان پول دربیاورند؛ یعنی پدر و مادرهایی که با درست کردن پِیج برای بچههای معصوم و از همهجا بیخبرشان، کسب درآمد میکنند. ظاهر قضیه، بچه خوشگل و خوشلباسی است که مادر و پدر مهربانش مرتب برایش لباسهای شیک و هدیههای گرانقیمت میخرند؛ دکوراسیون اتاقش را مدام عوض میکنند و برایش جشن تولدهای مفصل میگیرند. در واقعیت اما پدر و مادرِ کاسبکاری هستند که از فروشگاههای لباس و لوازمِ کودکان مبالغ هنگفتی دریافت میکنند؛ بچه بیچارهشان را هر روز به رنگ و لعابی درمیآورند و با عکس گرفتنهای متعدد در آتلیهها خسته و کلافهاش میکنند تا عکسی که قرار است نام فروشنده به آن سنجاق شود، خوب از آب دربیاید. درنهایت هم با دریافت کلی لایک و کامنت، برچسب پدر و مادرِ مهربان دریافت میکنند تا ذرهای دچار عذاب وجدان نشوند.
مدلِ پنج ساله
صفحه متعلق به دخترک پنج سالهای است با 124هزار فالوئر. در پستهای ابتدایی، دخترک بانمکی را میبینید با عکسهای معمولی. در پستهای بعدی اما مدل خردسالی را میبینید با ژستهای حرفهای که یعنی از یکجایی به بعد پدر و مادر متوجه پتانسیل فرزندشان شدهاند و صفحه پر شدهاست از تبلیغ مزونِ لباس و تاج و گلسر و طراحیِ اتاق کودک. به پیجِ این مدل کوچولو که توسط مادرش، یا شاید بهتر است بگویم مدیر برنامهاش اداره میشود، دایرکت میدهم تا بدانم هزینه تبلیغ یک فروشگاه لباس بچگانه در صفحهاش چهقدر است. او جواب میدهد: «من هزینه تبلیغ نمیگیرم. فقط پیجهایی رو که زحمت میکشن واسمون لباس میفرستن معرفی میکنم». بد هم نیست؛ اینطوری بچه هم مستقل بار میآید و برای داشتنِ لباسهای قشنگ و رنگ و وارنگ به پدر و مادرش فشار نمیآورد!
پرنسس کوچولو، کمکخرجِ خانواده
«نون» هم یکی از پرنسسهای کوچک دنیای مجازی است که 24 هزار فالوئر دارد؛ «نون» البته هنوز دو ساله است و میتواند امیدوار باشد وقتی بزرگتر شد دنبالکنندههای بیشتری داشتهباشد. لباس و تِل و تاج و حتی دمنوش و تابلوفرش بعضی از تبلیغاتِ صفحه این دختر دو ساله است. وقتی از مادر درباره هزینه تبلیغ در پیج دخترش میپرسم، میگوید: «برای تبلیغ محصولات بچگانه هزینهای نمیگیرم». میپرسم بهجای پرداخت هزینه باید در ازای تبلیغ، محصولات را برایتان ارسال کنیم؟ جواب میدهد: «در ازای تبلیغ که نه! فقط من چون تبلیغ مستقیم نمیذارم، محصول باید ارسال بشه که عکسش رو با دخترم بذارم». بعد هم بلافاصله شماره همراهش را میفرستد.
بچههای زیبا، والدینِ سوء استفادهگر
تعداد بچههایی که این روزها فضای مجازی را قرق کردهاند اگر از شاخهای اینستاگرام بیشتر نباشد، کمتر نیست. همهشان هم «پرنسس» و «شاهدخت» و «شاهزاده» و «دردانه»! یکی توی ویدئوها شیرینزبانی میکند، یکی توی آتلیههای مختلف شهر ژستهای عشوهدار میگیرد و یکی هم میشود «سوپرمدل تبلیغاتی» که در موزیک ویدئوها و برنامههای تلویزیونی بازی میکند و عکسش میرود توی ژورنال پوشاکِ بچهها و از اینستاگرام بهعنوان فضایی برای تبلیغ کارش استفاده میکند، البته خودش که نه، پدر و مادرش. پدر و مادری که نمیدانند با این کارها فرصت کودکی کردن و تفریح و بازی را از فرزندانشان میگیرند؛ همچنین با تأکید بیش از حد روی چهره فرزندشان، آنها را با این تصور بزرگ میکنند که تنها ارزش وجودیشان، زیبایی صورت است و بس!