مصطفی میرجانیان- بعضیها به معمولی بودن و معمولی زندگی کردن، راضی نمیشوند؛ توی ذهنشان پر از آرزوها و اهداف بزرگ است و تا رسیدن به آنها از پا نمینشینند؛ «علی یوسفی» یکی از این بعضیهاست؛ نوجوان 15 ساله قهرمانی که دلش میخواهد روزی در المپیک مایه افتخار مردم کشورش باشد. علی که تنها جودوکار مشهدی عضو تیم ملی نوجوانان جودو است، الان در اردوی تیم ملی تهران است. او با اینکه اینروزها خیلی سخت مشغول تمرین است، با علاقه دعوت
« جوانه » به مصاحبه را پذیرفت و با اشتیاق زیاد از طعم قهرمانی و پهلوانی در نوجوانی برایمان گفت.
جودو، از گودال خاکی
از علی میپرسم چه شد که جودو را انتخاب کردی؟ میگوید: «ما قبلا در روستا زندگی میکردیم و پدرم در آنجا مربی کشتی سنتی یا همان کشتی با چوخه بود. من هم آن اوایل در روستا در گودالهای خاکی در کنار پدرم کشتی با چوخه تمرین میکردم. بعد از چند سالی که به مشهد آمدیم، علاقهام به جودو و تشویقهای پدرم، باعث شد این ورزش را به صورت حرفهای شروع کنم». علی ادامه میدهد: «انجام ورزش حرفهای سختیهای زیادی دارد. تمرینهای طولانی و خستهکننده بهعلاوه شرکت در مسابقات مختلف در کنار درس و مدرسه کار را سختتر هم میکند اما وقتی پای علاقه در میان باشد، دیگر سختیها برایت معنی ندارد و آن چیزی که مهم است، رسیدن به هدف است. هدف من المپیک است. تمام تلاشم این است تا بتوانم در المپیک 2020 شرکت و برای هموطنهایم افتخار کسب کنم. البته میدانم برای رسیدن به این هدف، هنوز راه زیادی در پیش دارم».
جودو، به زور و بازو نیست
اگر با این تعریف و تمجیدها به جودو علاقهمند شدید، حتما میخواهید بدانید که آیا برای جودو مناسب هستید یا نه؛ علی یوسفی در این باره می گوید: «جودو ورزشی رزمی است و هرکسی میتواند در آن شرکت کند اما نوجوانهای پرشور و شوق میتوانند موفقتر باشند. موفقیت در جودو، به بدن قوی و زور زیاد نیست، بلکه شجاعت و تکنیک است که آدم را موفق میکند. علی معتقد است: «جودو ورزشی تکنیکال است و هر کسی با یاد گرفتن تکنیکهای این رشته میتواند موفق باشد. هر کس که به این ورزش، علاقه زیادی داشتهباشد، میتواند در کلاسهای جودو شرکت کند و با تمرین و تمرین و تمرین یک قهرمان باشد. بهطور میانگین یک فرد با دو سال آموزش میتواند به سطح حرفهای جودو برسد و از آن به بعد موفقیت فرد فقط به تمرینهای خودش بستگی دارد».
قهرمانی در قهرمانی!
علی 15 ساله به جز جودو، قهرمان کشتی آزاد هم است. او در اینباره خاطره جالبی را تعریف میکند: «من هر روز بعد ازظهر برای تمرین به باشگاه میروم. درست کنار باشگاه ما، یک سالن کشتی است اما من هیچوقت آنجا نمیرفتم تا مسابقات کشتی را نگاه کنم. یک روز که باشگاه جودو تعطیل بود، من و دوستانم خیلی اتفاقی به سالن کشتی رفتیم. آنجا متوجه شدم بعضی تکنیکهای جودو و کشتی، شباهتهایی با هم دارند. غیر از این، من کشتی با چوخه را هم قبلا تجربه کردهبودم و این شد که تصمیم گرفتم برای اولین بار روی تشک کشتی بروم و با کشتیگیرها رقابت کنم. با تلاشی که داشتم توانستم در این مسابقات که اتفاقا مسابقات انتخابی تیم ملی نوجوانان هم بود، مقام سوم را به
دست بیاورم».