2 پسر بزرگم به یکدیگر سلام هم نمی کنند
نویسنده : زهره حسینی مشاور و دانش آموخته دانشگاه علامه طباطبایی
خانمی ۳۶ ساله، خانه دار، دارای سه پسر ۱۶ ، ۱۳ و ۶ ساله هستم. همسرم ۴۶ ساله است و از زندگی ام راضی ام. همسرم مرد خیلی خوبی است. تنها مشکلم این است که دو سال است دو پسر بزرگم با هم رابطه ای ندارند، حتی به هم سلام نمی کنند بدون این که بحثی بین آن ها شده باشد. چندین بار هم به هر دو گفتم ولی با لبخند جوابم را می دهند. از این موضوع خیلی رنج می برم و هر کاری کردم هم موفق نشدم. همسرم هم به جز نصیحت کردن به آن ها کاری نکرد. واقعا نمی دانم چه کار کنم.
مادر گرامی، روابط بین فرزندان مورد توجه والدین و برای آن ها مهم است. این که دو فرزند بزرگ شما، دو سال است بدون دلیل یا هیچ مشاجره ای با هم رابطه ای ندارند، ناراحت کننده است و البته نمی توان درباره این مسئله بی تفاوت بود و نگرانی شما قابل درک است.
شاید بین آن ها تبعیض قائل شده اید
شکل گیری رابطه بین فرزندان به دوران کودکی برمی گردد و نحوه مدیریت والدین بر این رابطه تاثیر دارد. دو فرزند بزرگ تر شما با فاصله کمی از هم به دنیا آمده اند یعنی فرزند بزرگ شما سه ساله بوده که فرزند دیگری به دنیا آمده بنابراین میزانی از توجه و محبت قبل را از دست داده است. رفتار شما در آن دوران، تاثیر زیادی بر روابط فعلی آن ها دارد. به طور مثال، اگر فرزند اول جایگاه خود را با تولد فرزند دوم از دست بدهد، در پذیرش وعلاقه مندی به برادرش دچار مشکل خواهد شد و در صورتی که تلاشی برای بهبود روابط صورت نگیرد، به مرور به سردی و دوری بیشتر منجر خواهد شد. قابل ذکر است روابط بین فرزندان در بیشتر خانواده ها با تنش های مختلفی روبه روست و منحصر به فرزندان شما نیست بنابراین بردبار باشید و آن را یک مسئله حاد و غیرقابل حل ندانید.
مسئولیت های مشارکتی به آن ها بدهید
توصیه می شود برای بهبود روابط پسران تان، از میزان کم ایجاد رابطه، علاقه مندی و محبت شروع کنید تا بتوانید انگیزه رابطه گرم تر با یکدیگر را در آن ها ایجاد کنید. محیط خانواده را برای آن ها، شاد و پویا کنید و برای ایجاد تغییرات در آستانه سال نو از آن ها کمک بگیرید. به آن ها مسئولیت مشارکتی واگذار کنید تا هر دو مجبور به انجام یک گوشه از کار شوند و در کنار هم قرار گیرند. به طور مثال به آن ها بگویید تا قبل از شروع سال جدید، برای نرده های پله رنگ بخرند و با کمک هم آن ها را رنگ کنند.
نگذارید از هم فاصله بگیرند
از آن جا که فاصله گرفتن از یکدیگر، به مرور باعث سردی عاطفی و بی تفاوتی می شود، سعی کنید آن ها را به صورت غیر مستقیم وادار کنید در کنار هم باشند به طور مثال در مهمانی ها، سر سفره و در پذیرایی از مهمان ها؛ به نحوی که مجبور به برقراری ارتباط با هم شوند.
پشت سرشان از دیگری بدگویی نکنید
اصرار بر یک رفتار خاص در دوران نوجوانی نداشته باشید مانند سلام کردن به یکدیگر تا در برابر آن ها واکنش منفی نشان ندهند. آن ها به مرور زمان به این رفتارها تن خواهند داد. در صورت دیدن رفتار محبت آمیز از طرف آن ها، واکنش مثبت نشان دهید البته با زبان بزرگ ترها نه با زبان کودکانه و احساس خوشایند خود را از این موضوع بیان کنید. همچنین از تعریف در حضور یکی یا تحقیر دیگری بپرهیزید تا در برابر یکدیگر موضع نگیرند وحساس نشوند.