یک سلام خوش‌رنگ و خوش‌بــو، درست مثل اردیبهشتِ زیبا که امروز شروع شده، به شما همسن و سال‌های خوش‌قلب و مهربونم، دوستانِ خوب صفحه فرفره. عیدتون مبارک. دیروز میلاد امام سوم ما شیعیان، امام‌حسین که سلام خدا بر او باد، بود و امروز تولد برادر شجاعشون، حضرت عباس و فردا هم عیده و جشن تولد امام چهارممون، امام سجادِ مهربون. ماه شعبان و اردیبهشتِ زیبا، دومین ماه فصل بهار که اوج زیبایی طبیعت هست همراه شدند تا برای ما بچه‌ها، رنگارنگ‌ترین روزها و لحظه‌ها رو رقم بزنند. چه خوبه که ما هم قدر بدونیم و با بازی و شادی و آواز و محبت به دور و بری‌ها، از این روزهای قشنگ، به خوبی استفاده کنیم.

در جایی خیلی‌خیلی دور، پهلوانی زندگی می‌کرد به اسم شیردل که خیلی شجاع بود و اسبی هم داشت به نام بادپا. شیردل و بادپا همیشه این طرف و آن طرف می‌رفتند و اگر کسی مشکلی داشت، به او کمک می کردند. روزی از روزها، شیردل و اسبش، آهسته و آرام از دشت وسیعی می گذشتند تا این که به رودخانه‌ای رسیدند. کنار رودخانه، دود سیاهی به آسمان می رفت و در میان دود، حیوانی بالا و پایین می پرید! خوب که نگاه کردند، اژدهای کوچکی را دیدند که با هر نفسی که می‌کشید، ناخواسته از دهانش آتش بیرون می آمد. نفس آتشین اژدها، علف های دور و بر را سوزانده بود و این‌طرف و آن‌طرف، شعله‌های کوچکی دیده می شد و اژدها از میان دود و آتش فریاد می‌زد: «یکی به من کمک کنه! الان می‌سوزم و خاکستر می‌شم.» شیردل جلو رفت و با شجاعت گفت: «آروم باش اژدهای کوچک. الان کمکت می کنم.» بعد، همون طور که بادپا از رودخانه آب می‌آورد  و تلاش می‌کرد آتش را خاموش کند، شیردل هم با کمک نیزه‌اش، اژدها کوچولو را از آتش بیرون کشید. بالاخره اژدها نجات پیدا کرد. همه خیلی خسته بودند و مدتی کنار رودخانه دراز کشیدند. بعد شیردل گفت: «خب اژدهای کوچک، امروز که به خیر گذشت؛ ولی از این به بعد باید یاد بگیری که از آتش دهنت درست استفاده کنی. از همین الان شروع کن.» اژدها با تعجب پرسید: «چطوری؟» پهلوان گفت: «می خوایم چای دم کنیم. کتری و آب داریم ولی آتش نداریم. بیا با آتش دهنت، زیر کتری رو روشن کن. خیلی خسته‌م و می‌خوام یه چای حسابی بخورم.» چشم‌های اژدها از خوشحالی برق زد و دست به کار شد.

نویسنده: مژگان شیخی

وسایل لازم: کاغذ رنگی قرمز به شکل مربع. کاغذ رنگی زرد.  قیچی.  چسب
1. مربعِ قرمز رو از قُطر، تا می‌زنیم.
2. تا رو باز می‌کنیم و دوباره کاغذ رو مثل شکل، تا می‌کنیم.
3. قیچی رو برمی‌داریم و روی کار رو، برش‌هایی شبیه تیغِ ماهی می‌زنیم.
4. مثل شکل، دو لبه زیر کار رو به هم می‌چسبونیم. 5. برای ماهی، دُم و باله و چشم می‌سازیم و چسب می‌زنیم. ماهی قشنگمون حاضره.

دوستانِ خوبِ فرفره. از امسال یک بخشِ جدید و جذاب به این صفحه اضافه شده. همینی که داریــد می‌بینید و می‌خونید. بخشی که قراره فقط و فقط متعلق به خودِ شما، معرفی‌تون به بقیه و حرف زدن از شادی‌ها، غم‌ها، دغدغه‌ها، تفریح، رویا و آرزوهاتون باشه. برای حضور در این بخش، لازم نیست آدمِ خاصی باشید یا کار خاصی کرده باشید. چون همه بچه‌های معمولی، به خودیِ خود ارزشمندند. پس اگه دوست دارید درباره خودتون با ما حرف بزنید، همین الان دست به کار شویــد. شروع کنید به فکر کردن درباره خودتون و هر چیزی که ممکنه بخشی از شخصیت و زندگی شما رو شکل داده؛ بعد تمومِ این‌ها رو بنویسید و به همراه یه عکس مناسب، برامون بفرستید.
 

* سلام. من علی هستم. 9سال دارم و کلاس سوم دبستانم. ایشون هم عطا، داداش کوچولوی 2سال و چندماهه منــه. ما همدیگه رو خیلی دوست داریم اما گاهی هم، با کارهامون باعث اذیت هم میشیم.

* اسباب‌بازی موردعلاقه من تفنگه. من یک عالمه تفنگ دارم. کوچک، بزرگ، سیاه، نقره‌ای. من عاشق هیــجانِ بازی دزد و پلیس و تفنگ‌بازی‌ام. اسباب‌بازی موردعلاقه عطا، ماشینه. عطا، کلی ماشینِ اسباب‌بازی داره و وقتایی که بیرونیم، به شکل خنده‌داری مدل بیشتر ماشین‌های توی خیابون رو تشخیص می‌ده و می‌گه.
 

* من یه مامانِ مهربون دارم که توی فهم درس‌ها و نوشتنِ مشق‌هام خیلی کمکم می‌کنه. حیف که همیشه شرطِ بازی و تفریح و گردش رو، نوشتنِ کامل تکالیفم قرار می‌ده. من گاهی از مامانم لجم می‌گیره ولی می‌دونم که اون، خوبیِ منو می‌خــواد.
 

* راستی! من یه مهارت هیجان‌انگیز دارم. من اسکیت‌سواری رو فوتِ آبم و یکی دوبار توی مسابقات اسکیت کشوری هم شرکت کردم. من عاشق اسکیت‌کردنـــم.

* من آرزو دارم در آینده، مامور مخفی بشم و مدام به ماموریت‌های خطرناک برم.  هرچند به متخصص قلب شدن هم، فکر می کنم. عطا ولی هنوز اونقدر بچه‌ست که شاید ندونه رویا و هدف چیه. مامانم می‌گه عطا هنوز خیلی کوچولوئه و نمی‌تونه از خودش مراقبت کنه و من باید مراقبش باشم.
 

دوستان خوب و خلاقــم! سالِ قبل، گاهی در صفحه فرفره، با نویسندگان و شاعران و هنرمندانِ خلاقی که یا در طول فعالیت حرفه‌ای‌شون، آثاری برای ما کودکان خلق می‌کردند یا آثارشون، حتی اگه برای مخاطبِ بزرگ سال هم بود، می‌تونست برای ما بچه‌ها هم الهام‌بخش باشه، آشنا شدیم. امروز هم قراره با یه تصویرسازِ اسپانیایی آشنا بشیم و آثار قشنگش رو که ترکیبِ اشیای دور و برمون با رنگ و نقاشی هست، ببینیم. آثاری که خودِ شما هم می‌تونید ازش الگوبرداری و با این روش، نقاشی و کُلاژهای جالبی خلق کنید. ببینید:

بابا می‌گه دخترم، آروم بشین تو ماشین
حواسِ من پرت میشه، نپر بالا و پایین
بعدش می‌گه عزیزم، لطفا ببند کمربند
ماشین سواریِ ما، شروع می‌شه با لبخند
آویزونه به آینه، عروسکِ خوشگلی
چرا به اون نمیگه، تکون نخور فسقلی؟

شاعر: عفت زینلی