شکایت به جای بیان توقعات ممنوع

اگر در گفت وگو با همسرتان مشکل دارید، به احتمال قوی شما توقعات تان را طرح نمی کنید بلکه به نوعی انتظارات تان را تحمیل می کنید یا بدتر از آن، همسرتان را تهدید می کنید. اگر مرد هستید با اعمال قدرت و محرومیت های خاص و اگر زن هستید با ناآرام کردن فضای خانه یا اعمال فشارهای ناپسند مردان. مشکل این جاست که ابراز خشم و عصبانیت با ابراز خود منطقی شما ترکیب می شود و متاسفانه حتی اگر حرف منطقی بزنید چون لحن و شکل مستبدانه ای دارد نه تنها پذیرش نمی شود بلکه دفاع طرف مقابل را برمی انگیزد. بنابراین توصیه اکید می شود در هنگام خشم و عصبانیت نه تصمیم بگیرید و نه پرحرفی کنید. برعکس آن هم صدق می کند  یعنی در خوشحالی مفرط نیز چنین کارهایی نکنید.همیشه و بعد از آرام شدن، خواسته ها و انتظارات خود را با مختصاتی که در ادامه مطرح می شود، بیان کنید.

  بی توجهی به خصوصیات ذاتی همسر ممنوع

تلاش کنید در طرح خواسته ها به خصوصیت ذاتی همسر خود به عنوان مرد یا زن دقت کنید. برای مثال مردان از حفظ اقتدار و زنان از ابراز علاقه که حس امنیت و بقای رابطه را به آن ها متبادر می کند، لذت می برند و هم مرد و هم زن آن را نشانه مهم مورد احترام بودن می دانند. بنابراین هرگز به نقاط حساس شخصیتی همسر خود نتازید و کلیت ازدواج خود را تخریب نکنید. مصداق این گفته را در یک مثال برای تان آورده ایم. اگر شما به عنوان یک خانم می خواهید به همسر خود گوشزد کنید که چرا معاش خانه را به نحو مکفی تامین نمی کند، نگویید که تو حتی عرضه خرجی خانه خودت را هم نداری یا این که تو از پس همین یک کار که همه مردان وظیفه خود می دانند و انجام می دهند نیز بر نمی آیی یا حتی نوع به ظاهر محترمانه آن، عزیزم بد نیست یک سری به یخچال بزنی یا نداشتیم که بپزم پس بخر تا بپزم و موارد مشابه ... . گفتن این موارد از دید شما به عنوان یک زن، تحریک غیرت تامین معاش مرد و ترغیب او به کار و تامین آن است ولی متاسفانه این گونه نیست و دقیقا تخریب کلیت زندگی مشترک شماست چراکه مرد شما به احترام، حفظ اقتدار و داشتن انگیزه کار و تلاش نیاز دارد و شما دقیقا همان را نشانه رفته اید و تخریب کرده اید.

  شوخی های نامناسب ممنوع

یک اشتباه رایج در آقایان، تهدید همسر خود به ترک رابطه حتی به شوخی و طنز و بدتر از آن به  صورت جدی است که در واقع برای مرد نشانه بی نیازی، استقلال و قدرت است و برای زن نشانه بی اعتنایی و بی اهمیت بودن و در نهایت ناامنی. ذات زنانه براساس تکامل و غریزه دایم در پی اطمینان جویی و تایید شدن از سوی مرد عاطفی و رسمی خود است که در تجرد، بیشتر پدر و در تاهل بیشتر وظیفه همسر است. بنابراین اگر شما به عنوان مرد دایم با طرح انتظارات با چاشنی تهدید به ترک رابطه، وی را مورد حمله قرار دهید بی تردید کمر به تضعیف و تخریب رابطه خود و وی گماردید.

  توجه افراطی به گذشته ممنوع

علت دیگر نداشتن تفاهم کلامی زوج، توجه افراطی آن ها به گذشته و طرح و نقد رفتارها و مشکلات قدیمی و کهنه یکدیگر است که متاسفانه نه تنها هیچ دردی را دوا نمی کند بلکه موجب افزایش دفاع و خشم طرف مقابل می شود. زن و شوهرها باید یاد بگیرند به شدت از گذشته نگری پرهیز و در زمان اکنون طرح موضوع کنند. گفتن واضح و شفاف خواسته ها و انتظارات خود بدون چاشنی تلخ گذشته نگری، مفهوم این حرف ها بود. به یک مثال در این باره توجه کنید. «من انتظار دارم در معاشرت با اقوام و خویشانم، این قدر مته به خشخاش نگذاری و مثل سری قبل خودخواهی نکنی و بدون قید و شرط بیایی. اگر یادت باشه چندین بار این کار را کردی و دیگه عصبیم می کنی.» اگر دقت کنید درخواست این فرد منطقی و شفاف بود اما با چاشنی تلخی که به آن اشاره کرد، درخواست وی نه تنها دیده نمی شود بلکه باید منتظر شنیدن سابقه رفتارهای اشتباه خود از منظر همسرش نیز باشد و متعاقب آن شدت گرفتن این چرخه غلط. اما اگر درخواست بالا با یک چاشنی دیگر مطرح می شد، آیا اثر بخشی بیشتری نداشت: «ممنونم که با حوصله و خویشتن داری، بیشتر مواقع به دید و بازدید اقوام من آمدی. بعضی مواقع  هم که مکدر شدی، من از طرف آن ها عذر خواهی می کنم.»

  تهدید ممنوع

هرگز تهدید نکنید و اگر ناخودآگاه اشتباهی رخ داد با قدری سکوت و تامل عذرخواهی کنید و سپس ادامه دهید.

تیتری که باید برای عکس بالای صفحه نوشته شود، بسیار واضح است: «تصمیم گیری بدبینانه». بگذارید در این باره کمی بیشتر توضیح بدهم. اولا که حالت خشم در صورت «کی روش» در این عکس بی نهایت واضح است. به بالا کشیدگی پلک های بالا و انقباض پلک های پایین به همراه سر او که کمی به سمت پایین خم شده است، در علم زبان صورت، حالت چشم غره می گوییم که نشان دهنده خشم اوست.

همان طور که در عکس می بینید، انگشت شست دست چپ او بین لب هایش رفته و شاید ناخن آن هم زیر دندان هایش باشد. این موضوع، یکی از نشانه های ترس است. این را هم بدانید که یکی از عوامل اصلی ایجاد بدبینی، ترس است. دست کی روش که یکی از آن ها جلوی صورتش است نشان دهنده حالت تصمیم گیری است. تصمیم گیری با نگاهی بدبینانه و تا حدودی ناامیدانه و با تردید زیاد.

 زندگی حاصل تجربیات مثبت و منفی افراد است. همیشه جدایی و پایان یک رابطه، می تواند آسیب های فراوانی داشته باشد چراکه معمولا با از هم پاشیدن هر رابطه ای، اعتماد به نفس و آرامش افراد به خطر می افتد و اگر فرد یاد نگرفته باشد با روش های صحیح این رخداد را مدیریت کند، دچار بحران های روحی و جسمی زیادی خواهد شد.

  تصمیم عجولانه برای ازدواج نگیرید

طلا،ق فرایندی است که برای هر یک از زوج ها تبعات خاص خود را دارد و بسیاری از افراد، برای رهایی از مشکلات بعد از طلاق نظیر احساس تنهایی، نیاز مالی، سرپرستی از فرزندان و فرار از نگاه ها و طعنه های سرزنش آمیز اطرافیان، ممکن است دست به اقداماتی چون ازدواج عجولانه مجدد بزنند که بی شک این تصمیم بدون ارزیابی دقیق نتایج مطلوبی در پی نخواهد داشت. بهتر است افراد بعد از جدایی، به خود فرصت دهند تا با مرور زندگی گذشته و حذف نکات منفی و تقویت ویژگی های مثبت در خود، آماده پذیرش فردی دیگر و قبول مسئولیت زندگی مشترک جدیدی شوند.

  زندگی قبلی تان را بررسی کنید

با این حال و اگر شما مخاطب محترم، خواهان برقراری رابطه ای سالم و صحیح با افراد جدید هستید، اجازه ندهید خاطرات منفی گذشته، آینده شما را به خطر بیندازد. به سفری کوتاه بروید و به دور از مزاحمت اطرافیان، رابطه شکست خورده خود را  از آغاز تا پایان بررسی کنید. با صداقت کامل، تمام اتفاقاتی را که در نهایت به تخریب این رابطه منجر شده است، مرور کنید. در تنهایی و در نهایت راستی و درستی سهم خود را در سه بعد رفتاری، احساسی و فکری در نابودی این رابطه ارزیابی کنید. برای ازدواج مجدد هم ملاک های قبلی خود را مرور و تلاش کنید این بار ملاک های منطقی تر و عاقلانه تری در انتخاب خود داشته باشید.

  کمی صبر کنید

برای رابطه از دست رفته، یک بار برای همیشه عزاداری و از سرکوب احساس خشم و غم ناشی از رابطه قبلی خودداری کنید. احساسات تان را با صحبت با فردی امین و آگاه تخلیه کنید و بروز دهید تا بتوانید رابطه ای سالم و صحیح با فرد دیگری برقرار کنید و برای ازدواج مجدد آماده شوید. نکته آخر این که، زن و مردهایی که طلاق گرفته اند، باتوجه به فشارهای درونی و بیرونی معمولا مدتی طول می کشد با واقعیت رخ داده کنار بیایند. چنان چه فشارها بیش از حد تحمل است، حتما باید به یک مشاور یا روان درمانگر مراجعه کنید تا هم شما را درک کند و هم برای حل موضوع پشتیبانی شوید.