با این که دربیشتر موارد ریزش مو یک مشکل گذرا و کم اهمیت است اما موجب تشویش ونگرانی زیاد خانم ها می شود.به طور کلی چند ماه بعد ازگذراندن یک دوره بیماری یا فشارروحی یا جسمی تازه موهایی که درآن دوره رویش داشتند، می ریزند.مثلا دختر خانمی که در ماه های خرداد و تیر امسال درگیر التهاب کنکور بوده، ممکن است مهرماه یا آبان ماه دچار ریزش مو شود. به عبارت دیگر موهای تازه رسته درماه تیر که ضعیف بوده، سه ماه بعد شروع به ریزش می کند.
برخلاف آقایان که ریزش مواز کناره ها یعنی از دو طرف پیشانی شروع می شود، در خانم ها ریزش مو ازوسط سر یا به اصطلاح فرق سر شروع می شود، به تدریج به اطراف گسترش می یابد و معمولا موهای کناره باقی می ماند.
مهم ترین عامل ریزش و کم شدن موها، فشارهای عصبی و روحی است. در کنار این عامل، مشکلات تغذیه ای استفاده از شوینده های نامناسب و رنگ های غیر استاندارد نیز موجب ریزش مو می شود.
بیماری ها نیز از عوامل ریزش مو است؛ جراحی، هرگونه بیماری شدید، مصرف طولانی بسیاری از داروها و کم خونی فقرآهن از عواملی است که باعث ریزش مو می شود.
هورمون ها نیزدر رویش و ریزش مو نقش دارد.
بالا بودن هورمون های مردانه و بیماری های تیروئید، مهم ترین بیماری های هورمونی عامل ریزش مو محسوب می شود.
ریزش مو ارتباطی مستقیم با سن دارد. در حالی که فقط حدود 10درصد از خانم های جوان دچار ریزش موی قابل ملاحظه هستند، این میزان در 80 سالگی از 50 درصد فراتر می رود.
درمان تخصصی توسط پزشک
در بررسی و درمان ریزش مو مهم ترین کار پزشک افتراق ریزش موهای موقتی از ریزش موی دایمی است که معمولا سیری پیشرونده دارد. نمونه برداری از پوست سر قدم اساسی برای رسیدن به تشخیص درست است.
در نمونه برداری از پوست سر به بررسی ترکیب جمعیتی موها پرداخته می شود.
در واقع تعداد موهای ضخیم و اصلی سر را به نسبت موهای نازک می سنجند زیرا در بیماری ریزش موی دایمی زنانه به تدریج موهای نازک جای موهای ضخیم را می گیرد در حالی که در بیماری های دیگر موها فقط کم می شود و ترکیب جمعیتی طبیعی است.
بیماری ریزش موی زنانه را که بیماری پیشرونده و دایمی است، می توان مهار کرد. اولین قدم برای این کار دانستن این موضوع است که آیا زیادی هورمون های مردانه (اندروژن ها) در بیماری دخیل است یا خیر.
علایمی همچون به هم خوردن عادت ماهیانه، زیاد شدن موهای صورت و بدن و بروز جوش های صورت دلیل زیادی این هورمون هاست.
البته در هر حال باید آزمایش های هورمونی کاملی در این شرایط انجام داد.
ممکن است بیمار دچار پرکاری تیروئید، سه یا چهار ماه بعد از بهبود بیماری دچار ریزش مو شود. برای چنین بیمارانی تنها راه حل حفظ آرامش و کمی تحمل است زیرا به سرعت موهای جدید و قوی جایگزین موهای ریخته خواهد شد