نگاهی روان شناسانه به پژوهشی که نتیجه اش مهم تر بودن تلفن همراه نسبت به غذا برای مردم بود
تعداد بازدید : 66
گوشی نباشه، می خوام دنیا نباشه!
سبک زندگی
نویسنده : فرزانه شهریاردوست | کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
شاید خنده دار به نظر برسد اما این روزها بعضی از مردم ترجیح می دهند که غذا نخورند اما تلفن همراه شان از آن ها گرفته نشود. در همین باره، محققان دانشگاه ایالتی نیویورک پژوهشی انجام دادند و متوجه شدند که برخی دانشجویان ترجیح می دهند غذا نخورند تا این که تلفن هوشمندشان از آن ها گرفته شود. بدین ترتیب مشخص شده که افراد نسل جدید، داشتن گوشی را به غذا خوردن ترجیح می دهند! در ادامه نکاتی درباره جزئیات این تحقیق که در سایت ها و شبکه های اجتماعی بازدید زیادی داشته، خواهید خواند و سپس نگاهی روان شناسانه به این ماجرا خواهیم داشت.
نحوه انجام این تحقیق
در این پژوهش، ۷۶ دانشجوی ۱۸ تا ۲۲ ساله داوطلبانه شرکت کردند و به مدت ۳ ساعت از خوردن غذا محروم شدند. از سوی دیگر همین روند برای تلفن های هوشمند در پیش گرفته شد و آن ها مجبور شدند که دو ساعت بدون گوشی هایشان سر کنند. در این ساعات، دانشجویان می توانستند مطالعه کنند یا روزنامه بخوانند. پس از آن دانشجویان می توانستند یک کار کامپیوتری را انجام دهند تا بتوانند امکان استفاده از گوشی یا غذای مورد علاقه خود (یک خوراکی با ارزش ۱۰۰ کالری) را به دست آورند. در همین حین که تلاش می کردند غذا یا گوشی خود را به دست آورند، کارهایی که برای به دست آوردن این دو نیاز بود نیز به مرور افزایش می یافت. نتایج پیش آمده در این مرحله بسیار عجیب بود و حتی کارشناسان روان شناس این پروژه را متعجب کرد!
تعجب سرپرست این پروژه از نتایج این تحقیق
«سارا اودانل» سرپرست این پروژه می گوید: «ما از نتیجه به دست آمده تعجب کردیم. ما می دانستیم دانشجویان تحریک می شوند که سریعا گوشی هایشان را پس بگیرند اما انتظار نداشتیم که آن ها حاضر شوند برای این مسئله، گرسنگی بکشند. در کمال ناباوری کاربران بیشتری سعی کردند گوشی هایشان را پس بگیرند تا این که چیزی برای خوردن داشته باشند. با وجود این باید در نظر داشت که نمونه ای متشکل از ۷۶ دانشجو نمی تواند نتایج قطعی و کاملی برای یک مسئله باشد. بسیاری از کاربران هم اکنون ممکن است با توجه به سن شان، خوراکی یا غذا را به گوشی هایشان ترجیح دهند. بنابراین باید تحقیقات گسترده تری در این باره صورت گیرد تا اتفاقات روان شناختی درباره تلفن های هوشمند بهتر تحلیل شود اما نتایج اولیه این تحقیق، همه ما را شوکه کرده است!»
نشانه های معتادان به تلفن همراه
لطفا به این چند سوال پاسخ دهید: آیا شما در زمان قطع شدن اتصال تان به اینترنت، مضطرب می شوید؟ آیا زمانی که میزان شارژ باتری گوشی تان به کمتر از 15 درصد می رسد، احساس اضطراب می کنید و به طور جدی دنبال شارژر می گردید؟ آیا اگر گوشی تان به طور موقت گم شود یا در دسترس تان نباشد، احساس سرگشتگی و کلافگی می کنید؟ آیا درباره این که پیامک جدیدی نیامده، دغدغه و مشغولیت ذهنی دارید؟ آیا در نیمه شب و در رختخواب مدام برای چک کردن شبکه های اجتماعی خود وسوسه می شوید؟ احتمالا پاسخ بسیاری از ما که در عصر تکنولوژی زندگی می کنیم، به این سوالات مثبت خواهد بود و بدون اغراق دچار اعتیاد به تلفن همراه هستیم. البته برحسب میزان و شدت پاسخ ما به این سوالات، میزان وابستگی به این دستگاه پرحاشیه متفاوت خواهد بود.
بیماری اضطراب پیامک!
در سال های اخیر، بین ترس های مرضی (فوبیا)، ترس جدیدی به نام «نوموفوبیا» اضافه شده است. نوموفوبیا، ترس افراطی و غیرمنطقی از جدایی از تلفن همراه یا هراس از در دسترس نبودن تلفن همراه است. نوموفوبیا شامل هراس از نداشتن اینترنت در گوشی یا ترس از تمام شدن باتری گوشی همراه است. این عارضه بعد از همه گیر شدن تلفن های همراه و شبکه های اجتماعی افزایش یافته است. همچنین این روزها در کنار لغت Anxiety به معنای اضطراب، لغت Textiety به معنای اضطراب پیامک هم به ادبیات عمومی جهان اضافه شده است. Textiety به معنی داشتن اضطراب درباره ارسال یا دریافت نشدن پیامک است.
3 عارضه روان شناختی اعتیاد به تلفن همراه
زمانی که از اعتیاد سخن می گوییم، احتمالا اولین چیزی که به ذهن مان می رسد عوارض جسمانی و روان شناختی اعتیاد به مواد شیمیایی است. شاید مضحک به نظر برسد اما اعتیاد به تلفن همراه هم مانند هر اعتیاد دیگری عوارض جسمانی و روان شناختی خاص خود را دارد.
1- لذت نبردن مان از زمان حال: گوشی های هوشمند قرار بود که لذت بردن از لحظه کنونی را به ما هدیه بدهند اما آن چه در واقعیت اتفاق افتاده، خلاف این است! قرار بود که به واسطه برخی از نرم افزارهای تلفن همراه بتوانیم در هر زمان که می خواهیم در کنار دوستان مان باشیم و با هر کسی که می خواهیم حرف بزنیم اما گوشی های هوشمند امروزه ما را گرفتار گذشته و آینده کرده اند و کمتر می توانیم زندگی در لحظه را تجربه کنیم. شاهد این جمله، شماتت های اطرافیان درباره این موضوع است که صرفا در کنارشان حضور فیزیکی داریم اما ذهن مان در آن لحظه در کنار آن ها نیست یا این که در کنار دریا یا در طبیعت ترجیح می دهیم عکس بگیریم یا استوری بگذاریم و برای شبکه اجتماعی پست خوبی بسازیم به جای این که از همان لحظه و صدای طبیعت لذت ببریم.
2- تغییر ساعت زیستی بدن: درست است که فناوری صفحه نمایش بسیار پیشرفت کرده و خواهد کرد و این پیشرفت، آسیب های احتمالی وارد شده به چشمان ما را کاهش خواهد داد اما تلفن های همراه، فرصت استراحت کردن چشم را از ما گرفته اند. مختل شدن ریتم طبیعی خواب، آشفتگی خواب و تغییر ساعت زیستی بدن نیز از دیگر دستاوردهایی است که اسمارت فون ها برایمان به ارمغان آورده اند!
3- کاهش قدرت تمرکز و میزان حافظه: تاثیرات منفی تلفن همراه بر حافظه و تمرکز کم نیستند. داستان بسیار ساده است؛ حافظه با تمرین و به کار گرفته شدن تقویت می شود. زمانی که حافظه خود را به کار می گیریم، اشعار بلند حفظ می کنیم یا متن کتاب ها را به خاطر می سپاریم، حافظه خود را بیشتر تقویت می کنیم اما امروزه ما برای کوچک ترین موارد به گوشی خود مراجعه می کنیم و نیازی به حفظ کردن و تمرکز کردن نمی بینیم چرا که همه آن ها را در گوشی ذخیره کرده ایم.