در پزشکی هسته ای از مقادیر بسیار کمی از مواد رادیو اکتیو برای تشخیص و گاهی درمان یک بیماری استفاده می شود. این روش به شناسایی انواع مختلفی از سرطان ها ، بیماری های قلبی، لخته های خون
بیماری تیروئید ،تراکم استخوان ،عفونت و... کمک می کند.بیمار، یک ماده رادیواکتیو (ایزوتوپ) را ازطریق یکی از چندین روش دریافت می کند؛ تزریق داخل وریدی، کپسول، خوراکی یا استنشاق. ماده رادیواکتیو در اندام ها و بافت ها حرکت می کند. این ماده سبب تابش نوری می شود که تنها با کمک دوربین های ویژه قابل دیدن است. این دوربین ها تصاویری از اندام ها و بافت های بدن را نشان می دهد.
تصاویر توسط یک پزشک هسته ای مورد مطالعه قرار می گیرد و تفسیر آن ها به پزشک ارجاع داده می شود.
مواد رادیواکتیو در بیشترین حالت از طریق تزریق
دریافت خواهد شد. به غیر از ناراحتی این تزریق ، فرد عملا دردی را احساس نمی کند .
آیا در دوران بارداری می توان اسکن هسته ای انجام داد ؟
در دو ران بارداری استفاده از هر گونه روش های تصویر برداری به روش پرتو نگاری خطرناک و بهتر است که انجام نشود. حتی در مواردی که خانم به بارداری مشکوک باشد، لازم است تا قبل از انجام اسکن
آزمایش تایید یا رد بارداری انجام شود .
لازم است بعد از اسکن هسته ای از دیگر افراد فاصله بگیریم.با این که سعی بر این است که مواد پرتوزا در مقدار حداقل خود استفاده شود اما توصیه می شود که ۲۴ ساعت بعد از انجام اسکن هسته ای از
خانم های باردار و کودکان خردسال فاصله بگیرید