چند روز پیش من املایم را خراب کردم. کلمات زیادی را اشتباه نوشته بودم. وقتی مامان از من پرسید: «امروز مدرسه چطور بود؟» اول خجالت کشیدم درباره املایم بگویم اما بعد گفتم و دفتر املایم را نشان دادم. مامان گفت: «اشکالی نداره. از امشب هر شب با هم املا کار می‎کنیم تا دفعه بعد که املا داشتی، همچین اتفاقی نیفته.» ما هرشب با هم املا کار کردیم و امروز که دوباره املا داشتم، هیچ کلمه‎ای را اشتباه ننوشتم. خوشحالم که راستش را به مامانم گفتم. 

 

من یک زرافه هستم. قد من از همه حیوان‎ها بلندتر است. شاید به شش متر هم برسد. طرح‎های روی بدن هر زرافه مخصوص خودش است و هیچ دو زرافه‎ای از نظر طرح بدن شکل هم نیستند.

بیشتر شما من را با گردن بلندم می‌شناسید اما آیا می‌دانستید زبان من هم خیلی دراز است و می‌تواند تا 50 سانتی‌متر طول داشته باشد؟ به غیر از گردن بلند و زبان دراز، قلب من هم ویژگی خاصی دارد. قلب من باید خون را تا سرم پمپاژ کند، برای همین بسیار بزرگ است و وزن آن می‌تواند تا 11 کیلوگرم باشد.

خانه من در دشت و مراتع آفریقاست. دشمنان من شیر، پلنگ و تمساح‌ها هستند.

 غذای اصلی من برگ‌های درخت اقاقیاست. با خوردن این برگ‌ها من نیاز خودم به آب را هم تامین می‌کنم و برای همین می‌توانم تا سه روز آب نخورم و زنده بمانم. من شب‌ها حدود چهار  ساعت می‌خوابم.البته از ترس دشمنانم خیلی از اوقات من و دوستانم ایستاده می‌خوابیم. راستی می‌دانستید سخت‎ترین کار برای من، آب خوردن است. اگر گفتید چرا؟

مرجان ساعدی

خدا به باغ داده است

لباس رنگی قشنگ

برای شاخه بافته

پلیور هزار رنگ

 

 کشیده یک لحاف برگ

دوباره روی سبزه‎ها

به حرف او خنک شده

هوای شهر و روستا

 

شاعر: زهرا داوری

تصویر سازی ها : سعید مرادی

شب شده بود. خانم ماه به زمین نگاه کرد. نی‎نی کوچولو سرش را روی بالش این طرف و آن طرف می‏کرد، اما خوابش نمی‏برد. ماه گفت: «شاید اگه النگوهام رو تکون بدم، صدا بده جیرینگ جیرینگ، لالایی بشه و نی‎نی کوچولو خوابش ببره!»

ماه جلوتر آمد که یک گلوله‌ ابر تپلی با دوست‌هایش آمد و جلوی ماه ایستاد. ماه دلخور شد و گفت:«آهای ابرتپلی! از جلوی من برو کنار! این طوری نی‎نی کوچولو نمی‎تونه صدای لالایی منو بشنوه و خوابش نمی‎بره!»

ابر تپلی گفت: « تقصیر من نیست! یه باد قوی اومد و منو از سر جام تکون داد! »

ماه زیر چشمی به نی‎نی کوچولو نگاه کرد. نی‎نی سرش را از زیر پتوی گل‎گلی‎اش بیرون آورده بود. از پنجره آسمان را نگاه می‎کرد، می‏خواست گریه کند که یک باد دیگر وزید و ابرکوچولو و دوست‎هایش را با خودش به یک گوشه‌ دیگر آسمان برد. 

همان موقع، ستاره‎‎های کوچولو توی آسمان شب روشن شدند و شروع به چشمک زدن کردند. ماه خیالش راحت شد که بچه‎هایش درست مثل هر شب سر ساعت آمدند. هر ستاره دوست یک نی‎نی کوچولو بود و آن قدر توی آسمان می‎ماند تا نی‎نی کوچولویی که دوستش بود، خوابش ببرد.

نی‎نی کوچولوی ما هم که حالا صدای جیرینگ جیرینگ النگوهای ماه را می شنید، به ستاره خودش خیره شد و بعد آرام آرام چشم‎هایش بسته شد و خواب دید که توی بغل ماه نشسته و با ستاره‎ها بازی می‎کند.

 

نویسنده: سمیه سیدیان

به تصاویر لیوان‌ها نگاه کنید. این لیوان‌ها همه اندازه هم و شبیه به هم هستند. فقط میزان آبی که داخل آن‌ها ریخته شده با هم متفاوت است. آیا می‌دونید اگر با یک مداد به هر کدوم از این لیوان‌ها آروم ضربه بزنید، کدوم یکی صدای بم‌تری تولید می‌کنه؟ برای پیدا کردن جواب می‌تونین از مامان یا بابا خواهش کنین تا مشابه این لیوان‌ها رو در خانه آماده کنین و این فعالیت رو انجام بدین تا جواب این سوال رو پیدا کنین. 

 

دوستان خوبم هر تصویر را به سایه‎ خودش وصل کنید و تصاویر را رنگ بزنید.