پزشکی
تعداد بازدید : 40
شباهتهای بیماران سرطانی و فضانوردان
بررسی جدید پژوهشگران درباره داشتن برنامه ورزشی برای بیماران سرطانی پیش از آغاز شیمیدرمانی و پس از اتمام آن تاکید دارد
نویسنده : شیوا رضایی | مترجم
بسیاری از افراد با شنیدن درمان سرطان و شیمیدرمانی یاد عوارض جسمانی طول دوره شیمیدرمانی میافتند؛ عوارضی چون تهوع، سرگیجه، ریزش مو، ضعف و بی حالی و ...
اما واقعیت این است که عوارض درمانهایی چون شیمیدرمانی و ... برای بیماران سرطانی میتواند بسیار بیشتر از این چند مورد و البته تا مدتها بعد از اتمام درمان نیز همراه فرد باشد.
پژوهشگران آمریکایی میگویند برنامههای ناسا برای آمادهسازی فضانوردان میتواند به کمک این گروه از بیماران بیاید.در یکی از آخرین بررسیها درباره عوارض جسمانی درمانهای سرطان، گروهی از پژوهشگران در نیویورک متوجه نکته قابل تاملی شدند. آنها در بررسیهای خود متوجه شدند تاثیر شیمیدرمانی روی جسم و مغز بیماران سرطانی تاثیری مشابه یک سفر فضایی روی جسم و مغز فضانوردان دارد.
بررسیها نشان میدهد افزون بر افت عملکرد جسمی بعد از یک سفر فضایی، مغز فضانوردان تا مدتی عملکرد پیشین خود را از دست می دهد و درگیر وضعیتی میشود که به اصطلاح به آن «مه فضایی» میگویند.
به گزارش دیلی میل، مطالعات جدید درباره بیماران سرطانی نیز نشان از وضعیتی مشابه دارد که به اصطلاح به آن «مغز شیمیایی» میگویند. در کنار وضعیت مغز این دو گروه، توان جسمی آنها نیز در ابعاد مختلف افت قابل ملاحظهای میکند. بررسی این پژوهشگران البته در حد توصیف شرایط باقی نمانده است و آنها در پی طراحی برنامه ورزشی و بازپروری برای بیماران سرطانی شبیه آن چیزی هستند که در ناسا برای فضانوردان طراحی شده است.
برای سفر به فضا آماده شوید
فضانوردان پیش از سفرهای فضایی ملزم به انجام برخی فعالیتهای ورزشی هستند.
هدف از این فعالیتها بهبود عملکرد بدن و تقویت آن است، به عنوان مثال افزون بر افزایش حجم عضلات، تمرینات منظم ورزشی کمک میکند تا حجم خون آنها افزایش یابد و فشار خون آنها بهتر از قبل تنظیم شود. این بهبود عملکرد جسمی از آن نظر اهمیت دارد که در هر شرایطی سفر فضایی باعث افت عملکرد میشود، اما داشتن بدنی آمادهتر کمک میکند فرد پس از بازگشت از سفر، در وضعیت بهتری قرار داشته باشد.
البته ناسا و دیگر آژانسهای فضایی بعد از اتمام ماموریت فضانوردان، آنها را به حال خود رها نمی کنند و برنامههای ورزشی مشخصی برای بازپروری جسمی و شناختی آنها دارند.
با توجه به تمام این نکات این گروه از پژوهشگران چند پیشنهاد برای بیماران سرطانی ارائه دادند.
اول کسب آمادگی، سپس شیمیدرمانی
این پژوهشگران میگویند بیماران سرطانی نیز لازم است پیش از آغاز شیمیدرمانی تا جایی که امکان دارد، فعالیتهای ورزشی انجام دهند و وضعیت جسمی خود را بهبود بخشند. البته برنامههای ورزشی هر کسی متناسب با وضعیت او و بیماریاش متفاوت خواهد بود اما داشتن برنامه پیادهروی منظم و روزانه میتواند برای اغلب افراد قابل اجرا باشد.
افزون بر ورزش پیش از آغاز درمان شیمیدرمانی، توجه به فعالیتهای ورزشی بعد از اتمام درمان، موضوع دیگری است که این پژوهشگران بر آن تاکید دارند. آنها میگویند افراد با فاصله کمی پس از اتمام دورههای شیمیدرمانی میتوانند با شروع به ورزش منظم و حسابشده به بهبود وضعیت جسمی خود کمک کنند و توان جسمی و البته شناختی خود را بهبود بخشند.