وسایل مورد نیاز:

یک تکه مقوا، پارچه یا پلاستیک (که می‎تونه از سفره‎هایی که کهنه شده یا بنر‎هایی که دیگه لازم نداریم باشه) به ابعاد یک موزاییک ۵۰۵۰  

رنگ (مداد رنگی، آبرنگ یا کاغذ رنگی)

روش ساخت:

شش رنگ ‌متفاوت انتخاب کنین و به صورتِ شش دایره رنگی (یا دیگر اشکال هندسی) روی این مقوا به صورت یه دایره‌ فرضی بکشین (یا بچسبونین). برای این بازی نیاز به یک یار دارین. یکی از شما اول به ترتیبی که می‌خواد روی این اشکال می‌پره. بعد طرف مقابل باید مثل آینه حرکات اون رو تکرار کنه. مثلا من شروع می‎کنم رو قالیچه خودم به ترتیب روی بنفش، آبی و زرد می‎پرم، طرف مقابل باید به ذهن بسپره و عینا تکرار کنه.

قواعد بازی به دست خودتون قابل تغییرن، مثلا می‎تونین سه حرکت سه حرکت نوبت عوض کنین و امتیازها رو بنویسین، یا این که یکی درمیون. امیدوارم از این بازی لذت ببرین.

مثل یه دونه الماس

 دندون تو افتاده

فرشته‎ مهربون

بهت کادوشو داده

ما به خانه پدربزرگ رفته بودیم. من و خواهرم هستی نمی‎دانستیم چه کار کنیم؟ حوصله‎مان سر رفته بود، چون توی خانه‎ پدربزرگ اسباب‎بازی نبود و آنتن تلویزیونشان هم خراب بود. پدر‎بزرگ گفت: «دوست دارین براتون خاطره بگم؟» ما با خوشحالی کنار پدربزرگ نشستیم و پدر‎بزرگ از خاطرات کودکی اش برایمان گفت. خاطرات پدربزرگ خیلی بامزه بود. فکر نمی‎کردم پدر‎بزرگ در کودکی اش این‎قدر بازیگوش بوده باشد. من و خواهرم هستی هم از ماجرا‎های جالبی که در مدرسه برایمان اتفاق افتاده بود، تعریف کردیم. خیلی خوب بود. 

 

یکی بود یکی نبود. یک بادبادک بود که به تنهایی در آسمان می‎چرخید و دنبال یک دوست می‌گشت. بادبادک چرخید تا رسید به ابری که شکل یک بره‎ سفید و تپلی بود. دستی به گوشواره‌ها و دنباله‌‎اش کشید و گفت: «سلام بره‎ سفید و قشنگ.»

ابر یا همون بره‎ سفید بع بع کرد: «تو این‎جا چی‎کار می‎کنی؟»

بادبادک چرخی زد و گفت: «دارم دنبال یک دوست می‎گردم، دوست من میشی؟» یک دفعه صدای هوهوی باد به گوش رسید. بادبادک به بره‎ سفید نگاه کرد و گفت: «صدای چیه؟ نکنه باد باشه و منو با خودش ببره!»

ابر بره‎ای گفت: «زود بیا پیش من تا قایمت کنم.»

بعد هم دست‎هایش را باز کرد و بادبادک را محکم بغل کرد.

بادبادک گفت: «یواش‎تر له شدم!» ابر بره‎ای خندید و گفت : «نترس من خیلی نرم هستم، له نمیشی.»در همین موقع باد رسید و با ابر بره‎ای احوال پرسی کرد و کمی او را قلقلک داد. ابر بره‎ای خندید اما مواظب بود موقع خنده بادبادک از لای دست‌هایش به بیرون سر نخورد.باد هم هوهو خندید و از آن جا دور شد. ابر دست‏هایش را باز کرد و به بادبادک گفت: «بیا که باد رفت.» بادبادک گوشواره‏هایش را تکان داد و گفت: «ممنونم ابر بره‎ای، اگه تو نبودی باد منو با خودش می برد و من گم می شدم.»

ابر بره ای بع بعی کرد و گفت: «حالا بیا دنبال هم بدویم.»

توی آسمان بادبادک پیچ و تاب می خورد و گوشواره‎هایش را تکان می داد و دنبال ابری که به شکل بره بود، می دوید.

 

دوستان خوبم خانه‎ای را رنگ کنید که دودکش در سمت راست آن و درخت در سمت چپ آن باشد.

 

تصویر سازی ها : سعید مرادی

من روی بدن تمام جانداران هستم و یکی از بزرگ‌ترین اعضای بدنم.

من در انسان‎ها رنگ‎های متنوعی دارم؛ از کرم خیلی روشن تا قهوه‎ای خیلی تیره.

من مانند دیوار مراقب بدن هستم و مثل یک لباس ماهیچه‎ها و استخوان‎ها و اعضای بدن را می‎پوشانم.

 ظاهرم گاهی تغییر می‎کند؛ مثلا موقع ورزش کردن کمی قرمز می‌شوم و گاهی موقع بیماری، رنگم می‌پرد.

 با افزایش سن چروک می‎شوم.

نورخورشید ویتامین دی را از طریق من‌ وارد بدن‌ می‎کند، اما نور خورشید برای مدت طولانی می‌تواند به من آسیب برساند. برای همین شما باید از من ‌محافظت کنید.من آب و حمام را خیلی دوست دارم. 

در تابستان‎ها یا وقتی که ورزش می‎کنید، خیلی زود گرمم شده و بوی عرق می‎دهم. 

پس بعد از عرق کردن حمام‌ کنید و مرا شست و‎شو دهید.‌

فاطمه صفری