حرف‏‌های جالبی زد

مادرم، امشب برایم

گفت بین حرف‎هایش

معنی «معصومه» را هم

گفت مامان قصه‎ها از

خواهری که مهربان است

خوش به حالم چون که اسمم

مثل او «معصومه‏ جان» است

 

شاعر: عفت زینلی

من بچه شاد و بازیگوشی هستم، اما بعضی وقت‌ها ناراحت و غمگین میشم، مثلاً وقتی یک نقاشی می‌کشم اما خوشگل نمیشه، یا وقتی که بابا دیر از سرِ کار میاد و من دلم براش تنگ میشه، حتی وقتی تیم فوتبال مورد علاقه‌ام می‌بازه.

وقتی غمگین هستم حوصله ندارم با کسی حرف بزنم، یک وقت‌هایی نمی‌تونم به بقیه توضیح بدم چرا ناراحتم. این جور وقت‌ها احساس می‌کنم شبیه یک بادکنک بدون باد یا یک بستنی وارفته شدم.

اما غمگین بودن من زیاد طول نمی‌کشه، چون زود دست به‌کار می‌شم، یک نقاشی بهتر می‌کشم و حالم خوب میشه، یا منتظر می‌مونم تا بابا از سرکار بیاد و بپرم بغلش و ناراحتیم تموم بشه. تازه می‌دونم تیم مورد علاقه‌ام هم با تلاش بیشتر می‎تونه دفعه بعد برنده باشه. اما اگه بازم حالم خوب نشد با مامان یا بابام درد دل می‏کنم یا با خواهر و برادرم بازی می‌کنم.

اگه هیچ کدوم نشد یک جشن تولد برای عروسک‌هام می‌گیرم تا زودتر ناراحتیم رو فراموش کنم، چون می‌دونم غم خودش از دل آدم بیرون نمیره. تازه یک وقت‌هایی ممکنه خودم باعث ناراحتی بقیه بشم. این جور وقت‌ها سعی می‌کنم سریع برم و از دل اون کسی که ناراحتش کردم دربیارم.  

 

بعضی وقت‎ها بند کفش‎هایم باز می‎شد و زیر پاهایم می‎رفت، به خاطر همین اصلا کفش‎های بندی را دوست نداشتم. دیروز داداش پویا به من گفت: «دوست داری بهت یاد بدم چه شکلی گره پاپیونی بزنی که وقتی بند کفشات باز میشه اذیت نشی؟» من گفتم: «بله» داداش پویا به من یاد داد. من چند بار با دقت نگاه کردم، اما موقع گره زدن باز هم اشتباه می‎کردم. چند بار تمرین کردم تا بالاخره موفق شدم. داداش پویا خندید و گفت: «ببین چقدر قشنگ گره زدی» گفتم: «بالاخره یاد گرفتم. حالا دیگه هر‎وقت و هر‎جا بند کفشام باز بشه خودم دوباره می‎بندمشون. ممنون داداش پویا» و لبخند زدم.

 

پاییز بود. برگ‌های نهال چنار شروع به ریختن کرده بود. چنارک با دیدن برگ‌هایش روی زمین ترسیده بود. آخر بیشتر همسایه‌هایش هنوز سبز بودند. چنارک نگران یک موضوع دیگر هم بود. او به تازگی حس می‌کرد اشتهایش کم شده و حوصله غذا خوردن ندارد. حتی ریشه‌هایش هم دیگر غذا و آب کمتری از خاک می‌گرفتند. جدای از آن، او حالا احساس می‌کرد دوست دارد زمان بیشتری را بخوابد.

یک روز سرد پاییزی، سه تا از دوستان چنارک که پرنده بودند به دیدنش آمدند. چنارک که غصه‌دار ریختن برگ‌هایش بود، با دیدن آن‌ها خیلی خوشحال شد. اما وقتی آن‌ها به او گفتند، برای خداحافظی آمده‌اند و می‎خواهند برای زمستان به جای دیگری بروند، چنارک شروع به گریه کرد و گفت: « آخه چرا میرید؟ من مریضم و همه برگ هام داره می ریزه.»

پرناز لبخندی زد و گفت: «چنارک نگران نباش. تو مریض نشدی! ریختن برگ‌های تو یه اتفاق طبیعیه!»

چنارک وسط حرفش پرید: «چطور برای من طبیعیه وقتی بقیه درخت‌ها سبزند؟»

پرناز گفت: «درختای کاج همه‌ سال سبز می‌مونن. اما تو و خیلی از درخت‌های دیگه، تو پاییز برگاتون می‌ریزه اما بهار که بیاد، دوباره سبز می‌شید. اون وقت ما هم برمی‌گردیم همین‎جا.»

نهال با تعجب گفت «راست میگی؟»

پرناز گفت: «آره، حالا هم با خیال راحت بگیر بخواب.»

 بهار که رسید، پرناز و دوست‌هایش به قولشان عمل کردند. آن‌ها دوباره برگشتند و چنارک را دیدند. چنارک بزرگ شده بود و تبدیل به یک چنار بلند شده بود.

 

دوستان خوبم زمستان دارد از راه می‎رسد و اگر خوب مراقب نباشیم ممکن است سرما بخوریم. تا حالا به این فکر کرده‌اید چه اتفاقی می‌افتد که مریض می‌شویم یا سرما می‌خوریم و بدن ما چطور با بیماری مبارزه می‌کند.در کتاب «بدنم چگونه با میکروب ها می‌جنگد» سَم به کمک مادرش به این سؤالات پاسخ می‌دهد.این کتاب را «کیت روئن»  نوشته و انتشارات پنجره با ترجمه خانم «پریسا همایون روز» برای کودکان 5 تا 11 سال چاپ کرده است.

   برشی از کتاب

سَم بینی اش را بالا کشید و گفت: «مطمئنم الان توی بدنم میلیون‌ها میکروب دارم»

 مادر گفت: «میلیاردها. ولی همه میکروب ها ما را بیمار نمی‌کنند. وقتی میکروب‎های بیماری‎زا وارد بدن ما می‌شوند، بدنمان سعی می‌کند با آن‎ها بجنگد.»

 

دوستان خوبم به تصویر نگاه کنید و بگویید از هر شکل هندسی چه تعداد در تصویر وجود دارد و بعد تصویر را رنگ  آمیزی کنید. 

دایره (           )    مستطیل(       )

مثلث(             ) مربع(       )