پاک کننده صورت؛ روغن نارگیل

 این روغن دارای خواص ضد باکتریایی ، ضد قارچی و یک مرطوب کننده موثر است همچنین می تواند برای درمان(درماتیت آتوپیک)به کار گرفته شود.

 اگر پوست شما در معرض آکنه قرار دارد

بهتر است از روغن نارگیل اجتناب کنید، مگر این که بدانید پوست صورت تان

 می تواند آن را تحمل کند.

سعی کنید روغن نارگیل را حدود ۳۰ ثانیه روی صورت خود ماساژ دهید. سپس یک حوله گرم روی صورت خود بگذارید تا منافذ آن باز شود.

 30-15 ثانیه صبر و پس از آن روغن را با یک دستمال کاغذی پاک کنید.

 

     پاک کننده منافذ؛ سرکه سیب

سرکه سیب، سرکه ای است که می تواند pH پوست شما را به حالت طبیعی اش باز گرداند ورطوبت ببخشد، منافذ باز را از بین ببرد و پوست را از خشکی یا چربی زیاد نجات دهد.

Ph  سرکه سیب چیزی در حدود 5.5 و بسیار نزدیک به pH مطلوب پوست انسان است. 

سرکه سیب را مانند یک تونر طبیعی استفاده کنید! یک قاشق سرکه سیب را با دو قاشق آب مخلوط کنید و خوب هم بزنید. سپس یک پنبه را به این محلول آغشته کنید و پوستتان را با آن ماساژ دهید. اگر حس کردید که این محلول پوستتان را خشک می کند، پس از استفاده از مرطوب کننده روزانه آن را مصرف  کنید.

 

    ماسک پاک سازی؛ مخمر خشک

مخمر واقعا یک آنتی اکسیدان خوب برای پوست است. این ماده پوست را از آسیب های محیطی محافظت، ساختار آن را تقویت و به بازسازی سلول های آسیب دیده پوست کمک می کند.یک بسته (۷ گرم) مخمر خشک، سه قطره آب لیمو و دو قاشق چای خوری آب را در یک کاسه کوچک بریزید و هم بزنید تا زمانی که حالت خمیری به خود بگیرد. در صورت لزوم آب بیشتری اضافه کنید.سپس مخلوط را روی صورت خود قرار دهید و از برخورد آن با چشمتان اجتناب کنید. اجازه دهید این ترکیب 15-10 دقیقه روی پوستتان بماند و سپس آن را با آب گرم شست و شو دهید و با حوله خشک کنید. این ماسک بهترین ماسک صورت برای انواع پوست است.   

 

 عفونت ادراری

این نوع در زنان شایع‌تر از مردان است. آناتومی ناحیه ادراری و تناسلی زنان، آن‌ها را از کودکی مستعد این بیماری می‌کند. از آن‌جا که طول مجرای ادرار در زنان کوتاه است، عفونت‌های ادراری را که عمدتاً بالارونده هستند، افزایش می‌دهد. با رعایت بهداشت به راحتی می‌توان از عفونت‌های ادراری پیشگیری کرد. عوض نکردن لباس زیر  به طور منظم و وجود رطوبت و نم در آن باعث ایجاد کلنی‌های میکروبی و قارچی می‌شود. بهتر است بعد از دست شویی، ناحیه تناسلی را از سمت جلو به عقب شست وشو دهید و خشک کنید، زیرا پیشاب‌راه (مجرایی که ادرار را از مثانه به خارج از بدن هدایت می‌کند) در نزدیکی مقعد قرار دارد که جایگاه باکتری‌های منتقل شده از روده‌ بزرگ است که درصورت پاک‌کردن بدن از سمت عقب به‌ جلو موجب آلوده‌سازی پیشاب‌راه خواهد شد. چنان چه  این باکتری‌ها به‌سمت پیشاب‌راه رانده شوند، به مثانه ورود خواهند کرد و درصورت درمان ‌نشدن،  فرد به عفونت کلیه دچار خواهد شد. از نشانه‌های بارز آن می‌توان به احساس سوزش هنگام ادرار، تکرر ادرار، احساس درد یا فشار در پشت یا زیر شکم، ادرار کدر، تیره، خونی یا دارای بوی غیرطبیعی، احساس خستگی و سستی و تب و لرز اشاره کرد.

 عفونت قارچی واژن

نوعی عفونت قارچی است که توسط یکی از گونه‌های شناخته‌شده‌ قارچ به نام «کاندیدا آلبیکنس» رخ می‌دهد. کاندیدا به طور طبیعی در بدن از جمله در واژن به مقدار کمی وجود دارد و معمولا باعث بروز هیچ گونه آسیبی نمی‌شود. این قارچ در یک محیط گرم، مرطوب  و بدون هوا می‌تواند به سرعت رشد کند و سبب بروز عفونت واژن شود. رعایت نکردن بهداشت فردی، استفاده طولانی مدت از آنتی‌بیوتیک‌ها، چاقی و هر بیماری که باعث ضعف سیستم ایمنی شود خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. استرس هم که با افزایش سطح آدرنالین همراه است، روی هورمون‌های جنسی اثر می گذارد و به تغییرات دوره قاعدگی منجر می شود و در نتیجه احتمال ابتلا به عفونت‌های قارچی را بالا می‌برد. همچنین مصرف قرص‌های بارداری به مدت طولانی باعث به وجود آمدن تغییراتی در محیط دستگاه تناسلی زنان می‌شود، به طوری که سطح هورمون‌ استروژن افزایش می‌یابد و این تغییرات شرایط را برای رشد قارچ‌ها فراهم می‌کند. توصیه می‌شود از پوشیدن لباس‌ زیرتنگ و از جنس پلاستیک و غیرپنبه ای به‌دلیل افزایش دما، رطوبت و حساسیت اجتناب شود. از نشانه‌های این بیماری می‌توان به خارش، ترشحات سفید و غلیظ و احساس درد در قسمت پایین واژن  اشاره کرد.

 واژینوز باکتریایی

باکتری‌های خوب و بد، هر دو به طور طبیعی در محیط واژن زندگی می‌کند. هر زمان جمعیت این باکتری‌ها از حالت تعادل خارج شود، فرد مبتلا به عفونت  باکتریایی واژن می‌شود. لاکتوباسیلوس نوعی باکتری خوب در واژن است که سبب می‌شود محیط واژن اندکی اسیدی شود بنابراین باکتری‌های بد (از جمله گاردنلا واژینالیس) فرصتی برای رشد نمی یابد. اگر سطح لاکتوباسیلوس کاهش یابد، سطح باکتری‌های بد افزایش می یابد و در نتیجه فرد مبتلا به عفونت باکتریایی واژن می شود. دوش واژینال با آب یا یک عامل پاک‌کننده تعادل طبیعی محیط واژن را به هم می زند و رشد بیش از حد باکتری‌ها را تحریک می‌کند که به نوبه خود می‌تواند به این نوع عفونت  منجرشود. از آن جا که واژن دارای عملکردی طبیعی  برای تمیز کردن خود است بنابراین گرفتن دوش واژینال ضرورتی ندارد. رسیدگی به این عفونت از آن رو مهم است که نبود  تعادل باکتریایی واژن می‌تواند به پدید آمدن مشکلات دیگری منجر شود که در طول دوران بارداری یا زمانی که فرد قصد باردار شدن دارد، بسیار خطرناک و پر عارضه است.