چند روز پیش امتحان ریاضی دادیم. امید خیلی اشتباه داشت. آقا معلم از دست امید ناراحت شد. من دوست دارم در آینده معلم بشوم. با خودم فکر کردم: «شاید تمرین خوبی برای معلمی باشد» به امید گفتم اگر دوست داشته باشد، کمکش می‎کنم. امید خیلی خوشحال شد. بعد با هم ریاضی کار کردیم.

البته گاهی لازم بود یک مسئله را چند بار برای امید توضیح بدهم اما سعی می‎کردم مثل آقا معلم با مهربانی این کار را انجام بدهم. امروز وقتی امید پای تخته رفت و مسئله‎ها را درست حل کرد، آقا معلم خوشحال شد. امید هم به من نگاه کرد و لبخند زد.

 

«اَ» مثل اهواز

«ل» مثل لاوان

«م» مثل مشهد

قلب خراسان

از آستارا

تا بندر عباس

تو می‌درخشی

مانند ...

 

 

توی جعبه مدادرنگی، مدادسیاه ایستاد و گفت: «هر کس خودش رو معرفی کنه». مداد اول گفت: «من زردم» مداد دوم‌ گفت: «من قرمزم» مداد سوم گفت: «سبز» مداد چهارم گفت: «آبی» مداد پنجم هم گفت: «منم آبی» مداد ششم هم گفت: «اسم منم آبیه» مداد سیاه گفت: «چرا شما سه تا یک اسم دارید؟» یکی از آبی‎ها گفت: «من می‎دونم آبی هستم». مداد دیگر گفت: «من فقط دوست دارم آبی باشم». مداد آبی کوچولو با ناراحتی گفت: «یعنی ممکنه من آبی نباشم؟»

مداد قرمز گفت: «دختر کوچولو باید یک نقاشی بکشه تا اسم شما مشخص بشه» مداد رنگی‎ها  کنار دفتر نقاشی نشستند و منتظر شدند تا مژده بیاید.

مژده آمد و شروع کرد به نقاشی کشیدن. مداد سیاه را برداشت. یک درخت کشید و با مداد سبز آن‎ را رنگ کرد. یک دایره کشید و آن‎را زرد کرد و گفت: «چه خورشید قشنگی!» مژده یکی از آبی‎ها را برداشت. با آن آسمان نقاشی را آبی کرد. مداد با خوشحالی فریاد زد: «جانمی جان. فهمیدم من آبی آسمانی هستم». در نقاشی مژده، یک پیراهن روی بند رخت، آویزان بود. مژده مداد دوم را برداشت. با آن پیراهن را رنگ کرد و گفت: «این آبی لاجوردی». مداد خندید و گفت: «پس من آبی لاجوردی هستم».

مداد آبی سوم که از همه کوچک‎تر بود، داد زد و گفت: «حالا نوبت منه» اما مژده مداد قرمز را برداشت و ماهی‏های توی حوض را رنگ کرد. مداد کوچولو غصه دار شد و با خودش گفت: «شاید من اصلا آبی نیستم». درست در همین موقع، مژده او را برداشت و با او تمام کاشی‎های حوض را رنگ کرد

ماهی ها داد زدند: «وای چه آبی فیروزه ای قشنگی...»

حالا توی جعبه مدادرنگی سه تا آبی بود. آبی لاجوردی، آبی آسمانی و آبی فیروزه ای.

 نویسنده: فاطمه صفری

نهبندان در استان خراسان جنوبی قرار دارد. نهبندان آب و هوای خشک و کویری دارد. شب‎ها می‎شود ستاره‎های درخشان را به راحتی در آسمانش دید. در نهبندان و اطراف آن جاهای دیدنی زیادی مثل مسجد تاریخی طارق، کوه‌های مریخی، آسیاب‎های بادی،کویر دهسلم، مسجد چهار فرسخ، آبشار گنده‎آب و قلعه شاهدژ و... وجود دارد.

غذای محلی نهبندان قوروت بادمجان، آش شلغم و اشکنه بلغور شیر است. صنایع دستی نهبندان نمدمالی، حوله بافی، حصیربافی و سفالگری است و از محصولات کشاورزی آن عناب، زرشک، خرما، زعفران و زیتون خیلی مشهور است. محصولات باارزش دیگری مثل سنگ‎های زیبای سیاه و سفید هم در نهبندان است که برای سنگفرش صحن‌های حرم امام علی(ع) در نجف هم از آن‎ها استفاده شده است.

 

 

دوستان نازنینم با دقت به این تصاویر نگاه کنید و 10 اختلاف آن‎ها را پیدا کنید.