دوست‎مان، قرصی از توی کیفش درمی‎آورد و می‎خورد. ما چه کار می‎کنیم؟ 1. هوار می‎زنیم که «واااااای چه قرصی می‎خوری؟»، 2. خودمان را کنترل می‎کنیم و آرام می‎پرسیم «پیس، پیس! چه قرصی می‎خوری؟»، 3. بغض گلوی‎مان را می‎گیرد و نگران می‎پرسیم «بمیرم! چه قرصی می‎خوری؟»، 4. هیچ‎کدام، به ما ربطی ندارد چه قرصی می‎خورد. بله، آفرین جواب درست گزینه چهار است. ما هرچقدر هم که صمیمی و نگران و بست فرند  باشیم، نباید از رفیق‎مان یا هرکس دیگری درباره نوع و علت و شدت بیماری و نوع و میزان و ساعت مصرف داروهایش چیزی بپرسیم. وضعیت سلامت جسم و روان، به هیچ‎وجه مایه خجالت و شرمندگی نیست ولی آدم‎ها حق دارند دوست نداشته‎باشند درباره جزئیات مربوط به این‎ها با دیگران صحبت کنند. بدتر از کنجکاوی در این مسائل، واکنش‎های نسنجیده به بیماری دیگران است. خوب است که مراقب خودمان باشیم ولی این توجه و مراقبت نباید در واکنش به بیماری دیگران باشد؛ «آخ آخ! تو آسم داری؟ پس من بیشتر مراقب خودم باشم». اگر دوست‎مان دلش خواست درباره بیماری‎اش حرف بزند، باید به همان میزان اطلاعاتی که خودش می‎دهد، اکتفا کنیم و اصرار نکنیم در آن حوزه پزشکی خاص، تخصص‎ بگیریم. ابراز نگرانی بیش‎ازحد و پرسیدن درباره میزان خطرناک بودن بیماری فرد و پیداکردن نمونه‎های مشابه در فامیل و همسایه و توصیه‎ و تجویز هم که هیچ‎جوره مجاز نیست.  

 

هرسال کشورهایی که مدعی داشتن بهترین شکلات‌های دنیا هستند، با ساخت اشیای شکلاتی سعی دارند در گینس رکوردی به نام خود ثبت کنند تا توجه جهان بهشان جلب شود. اگر می‎توانید خودتان را کنترل کنید و از تصور تعداد زیادی از شکلات، فشارتان نمی‎افتد، چندتا از این رکوردها را با هم مرور کنیم.

 

بزرگ‌ترین فنجان شکلات

اگر شما هم از طرفداران نوشیدن شکلات از نوع داغش هستید، بد نیست بدانید که سال 2013 بزرگ‌ترین فنجان شکلات داغ شامل ۸۸۰ گالن شکلات در جشنواره‎ای در آمریکا درست شد.

 

 

 

 

 

 

NBA 2K20 یکی از بازی‌های ورزشی محبوب در رشته بسکتبال است که در کنار دو غول بازی‌های ورزشی یعنی FIFA و PES توانسته مخاطبان زیادی را به خود جذب کند. این بازی که جدیدترین نسخه سری بازی‌های  NBA 2K است از سه بخش جذاب تشکیل شده‌است و همچنان از مهم‌ترین امضای خود یعنی گرافیکی خارق‌العاده تبعیت می‌کند. مهم‌ترین و جذاب‌ترین قسمت بازی، بخش داستانی آن است که می‌تواند شما را ساعت‌ها به خود مشغول کند. بخش داستانی بازی، زندگی شخصیتی به نام «چی» را دنبال می‌کندو شما مسیر تبدیل شدن چی به یک ستاره NBA را بازی می‌کنید. نکته جذاب ماجرا این است که این مسیر ستاره شدن را به صورت شخصی‌سازی‌شده و با انتخاب‌های مسیر بازی، طی می‌کنید. سازندگان بازی این بخش را مانند یک فیلم سینمایی همراه با بازیگران هالیوودی طراحی کرده‌اند؛ یکی دیگر از امکانات جدید و جالب بازی، بخش بسکتبال خیابانی است که شما می‌توانید به صورت آفلاین و آنلاین با شخصیت بخش داستانی بازی در آن حضور پیدا کنید. دومین بخش اصلی بازی حالت My League است که شما مانند FIFA می‌توانید به عنوان مدیر یک تیم بازیکنان، مربیان و بخش‌های مختلف تیم خود را هدایت کنید و با دیگر بازیکنان به بازی بپردازید. همچنین در بخش My Team شما می‌توانید به عنوان یکی از تیم‌ها، تجربه یک بازی جذاب در یکی از دو کنفرانس NBA را داشته‌باشید. غیر از سه بخش جذاب و اصلی بازی نمی‌توان از گرافیک و موسیقی تاثیرگذار آن چشم‌پوشی کرد؛ برای مثال گرافیک بازی طوری طراحی شده‌است که شما می‌توانید در کوارتر سوم و چهارم بازی خستگی بازیکنان را در صورت‌هایشان مشاهده‌ کنید، طراحی طبیعی چهره بازیکنان و شبیه‌سازی دقیق حرکات آن‎ها و مربیان کاملا با دنیای واقعی NBA مطابقت دارد.این بازی برای پلتفرم های اندروید، ویندوز و پلی استیشن طراحی شده است.

 

دختری 12ساله هستم. مادر و پدرم از هم جدا زندگی می‌کنند اما طلاق نگرفته‌اند. هروقت پدرم به خانه می‌آید، مادرم با او دعوا می‌کند و بحث طلاق را وسط می‌کشد. در خانه آرامشی برایم نمانده و دچار افت تحصیلی شده‌ام. چه کنم؟

 

چطور دوباره آرامش داشته‎باشیم؟

دوست عزیزم! این را بدان که شما در  به‎وجود آمدن این اختلاف‎ها و دعواها تقصیری نداری و لازم نیست خودت را درگیر دعواهای آن‎ها بکنی. اگر پدر و مادری از هم جدا شوند، از میزان عشق آن‌‎ها به فرزندان‎شان کم نخواهدشد. حتی اگر دیگر زن و شوهر نباشند تا آخر عمر والدین شما هستند، درباره شما مسئولیت دارند و همیشه به فکر شما هستند. برای این‌که آرامش بیشتری داشته‌باشی، پیشنهاد می‎کنم حتما درباره نگرانی‌ها و سوال‌هایی که در ذهنت ایجاد می‎شود، با پدر و مادرت صحبت کنی؛ یعنی به آن‎ها بگویی از چه چیزهایی ناراحت هستی و چه خواسته‌ای از آن‎ها داری. این کار هم به تو کمک می‌کند و هم باعث می‌شود والدینت در تصمیم‌گیری برای آینده شرایط و خواسته‎های تو را بیشتر درنظر بگیرند. اگر صحبت کردن مستقیم با والدینت برایت مشکل است، می‎توانی از نامه استفاده کنی و دغدغه‌هایت را برای‌شان بنویسی. نوشتن دل‌نگرانی‌ها حتی اگر کسی آن‎ها را نخواند، به آرام‎تر شدن کمک می‎کند. بعد از این‎که با پدر و مادرت صحبت کردی، می‎توانی موضوع را با مشاور مدرسه یا معلم ات درمیان بگذاری تا شرایط تو را در خانه بدانند و از نظر درسی بیشتر با تو همراهی کنند. کمک گرفتن از دیگران در شرایط سخت، نه‎تنها باعث خجالت نیست که یک توانایی و مهارت محسوب می‎شود. اتفاقات ناگوار مثل بیماری، دعواهای والدین، جدایی، تغییراتی مثل تغییر شهر، خانه، مدرسه و حوادثی مثل زلزله، سیل و از دست دادن عزیزان مواردی است که در زندگی همه ممکن است اتفاق بیفتد. ما هیچ‎وقت نمی‎توانیم پیش‌بینی کنیم که این اتفاقات برای ما هم رخ می‎دهند یا نه اما می‎توانیم بعد از گذراندن شرایط سخت بهبود پیدا کنیم و به حالت اولیه خودمان برگردیم. به کسی که این مهارت را داشته‎باشد، انسانِ «تاب‎آور» می‎گویند. نکته مهم این‎که همه می‎توانند «تاب‎آوری» را در خودشان ایجاد کنند؛ با یادگرفتن مهارت‎هایی مثل خودآگاهی، کنترل هیجان، تصمیم‎گیری و حل مسئله می‎توانیم تاب‎آوری را در خودمان افزایش بدهیم. پیشنهاد می‎کنم درصورت امکان، با یک روان‎شناس هم مشورت کنی. 

 

 

 

  اسمش دندان عقل است ولی به نظر می‎رسد بی‎‌عقل‎ترین موجود دنیاست. وقتی زمانش می‎رسد که دربیاید مدام به بغل‌دستی‌‏هایش فشار می‌‏آورد و زورآزمایی می‎کند و دست آخر هم یا نمی‏‌تواند از لثه خارج شود و نهفته می‎ماند یا کج و معوج است و برای بقیه دندان‏‌ها دردسر درست می‏‌کند. بعضی‎وقت‎ها هم به جای این‌که عمودی توی لثه قرار گرفته‌باشد، افقی است. انگار دراز کشیده و عین خیالش هم نیست که مسئولیت یک دندان چیست! اما این دندان پرماجرا که اغلب سرنوشت اش یا به کشیدن منجر می‎شود یا به جراحی، اصلا چرا توی دهان ماست؟ اگر قرار است توانایی رشد و درآمدن از لثه را نداشته‌باشد پس وجودش جز آزار و درد چه فایده‌‏ای دارد؟ جمجمه‏‌ها و فک‎های به‌دست‌آمده در کاوش‌‏های باستان‏‌شناسی نشان می‌‏دهد انسان‎های اولیه دارای سه دندان آسیای بزرگ بوده‌‏اند که هر سه برای عمل جویدن مورد استفاده قرار می‏‌گرفتند. غذای انسان‏‌های اولیه را مواد غذایی خام و سفت تشکیل می‌داده‎اند. با کمک این سه دندان آسیای بزرگ و فک قوی، خوردن این مواد برای انسان‎های اولیه امکان‌پذیر بوده‌است. استخوان‌‏بندی و جمجمه بزرگ انسان‎های اولیه می‌‏تواند پاسخ‎گوی وجود دندان عقل و پیچیدگی‎های آن باشد ولی به مرور و بر اثر تکامل، فک انسان‎ها کوچک و کوچک‌‏تر شد. چون غذای پخته می‎خوردند و این غذا راحت‎تر جویده می‏‌شد دیگر جایی برای دندان آسیای سوم که همان عقل‏‌ها باشد، نبود. برای همین در زمان فعلی بیشتر افراد با دندان عقل‌شان مشکل دارند و درد می‎کشند و  دچار عفونت لثه و مشکلات دیگر می‎شوند. دندان‌پزشک‌‏ها با توجه به زاویه قرارگیری دندان‌‏های عقل در لثه و اندازه فک، پیشنهاد کشیدن یا جراحی آن را می‏‌دهند.

 

متن و اجرا:

محمدپور - مرادی