از صبح تا شب تنهایی

توی خونه نشسته

یه تار خیلی خوشگل

رو سقف خونه بسته

 

 2-    تازه فهمیدم ماجرا از چه قرار است. همان‌طور که پشت پنجره نشسته بودم صدای هیجان و شوخی‌ها را می‌شنیدم. خانواده آقا حمید پرسپولیسی بودند و خانواده عمو مجید استقلالی. هر خانواده از تیم محبوبش حمایت می‌کرد و گاهی به شوخی سربه سر تیم حریف می‌گذاشت. بعد هر شوخی همه با هم می‌خندیدند و ناراحت هم نمی‌شدند. بازی که تمام شد نازنین گفت: «چقدر پرهیجان بود، به‌خصوص این‌که دور هم بودیم». روژان گفت: «خب می‌تونیم یک دربی دیگه رو هم ببینیم؛ دربی پسرعموها». مامان گفت: «فکر خوبیه، الان دیگه استراحت همسایه‌ها هم تموم شده و می‌تونیم بریم توی حیاط تا مسابقه بچه ها رو ببینیم». بعد همگی به حیاط آمدند، نوید و نیما با پیراهن پرسپولیس و رامین و رادین با پیراهن استقلال، بقیه هم تماشاگر بودند و من هم توپ مسابقه. آن روز به خاطر دربی به همه‌ی ما خوش گذشت، به ویژه به من که بعد از مدت‌ها بچه‌ها با من بازی کردند.