در کتابخانه علاوه بر اعضای معمولی، صمیمی ، گاهی جدی یا عصبانی، نوع دیگری از اعضا در طول این سال‌ها داشتیم که نمی‌دانم چه اسمی می‌شود گذاشت. یک مراجعه‌کننده آن اوایل داشتیم که می‌گفت من مهران مدیری‌ام. خیلی هم جدی. هیچ وقت نام واقعی‌اش را نگفت. یک‌بار اعتراف کرد که مدیری نیست ولی همه فیلم نامه‌های مهران مدیری را او می‌نویسد و برایش می‌فرستد تا او اجرا کند. شاگرد مغازه‌ است. هروقت از جلوی مغازه رد می‌شوم، بلند می‌گویم سلام آقای مدیری. کلی ذوق می‌کند.

(عضو دیگری داریم که می‌گوید شاعرم. یک شعر معروف هم دارد. او کتاب‌های کتابخانه را حق مسلم خود می‌داند. کتاب که می‌برد سهم دادخواهی خود از دولت می‌داند برنمی‌گرداند). هرچه می‌گویم کتاب‌ها را من خودم تهیه کرده‌ام قبول نمی‌کند. «اتحادیه ابلهان» را که به کتابخانه اهدا کرده‌بودم، برد و نیاورد. هنر مدرن، هنر داستان، شاخه زرین کتابخانه ما و کتابخانه مرکزی را برد. تلفن‌هایش هم خاموش است. یک خانم شاعر داریم 10 تا کتاب به اسم خود و شوهرش برده هر وقت زنگ می‌زنیم می‌گوید توی کتاب‌هایم قاطی شده بردم انبار. عصبانی می‌شود می‌گوید: «خانوم من وقت ندارم بروم کتاب‌ها را بگردم. من باید بیست‌ویکمین کتاب شعرم را چاپ کنم». عضو نوجوانی داریم هر دفعه که می‌آید هر چیزی دم دستش باشد می‌گوید: «خاله این رو ببرم برای خودم. خاله این صندلی یا این گلدان، قوری رو ببرم؟». یک‌بار کارت عضویت خانم‌های کتابخانه را یواشکی برداشته‌بود برده‌بود مدرسه. کارت‌ها را نیم‌بها فروخته‌بود. به پسرها گفته‌بود رفتید کتابخانه بگویید کارت دخترخاله‌مان است. آن‌قدر کارت دخترخاله آوردند که لو رفتند. دوستش می‌گفت او هر جا می‌رود چیزمیز جمع می‌کند که ببرد بفروشد با پولش دوچرخه بخرد. یک صندلی پلاستیکی که نمی‌دانم از کجا آمده‌بود با کتاب‌ها و روزنامه‌های باطله دادم برد.

عضوی داشتیم که فکر می‌کرد من عاشقش شدم. می‌گفت من می‌آیم کتابخانه تو من را می‌پایی. هرچه می‌گفتم عاشقت نیستم، آن‌هایی که عاشق‌شان بودم یا مرده‌اند یا رفتند خارج یا اصلا توی این شهر نیستند، باورنمی‌کرد. رفته‌بود به رئیس‌مان هم گفته‌بود فلانی عاشق من است. بعد فهمیدیم اسکیزوفرنی دارد. هر وقت می‌آمد من از مخزن کتاب خارج می‌شدم توی راهرو قدم می‌زدم تا او کتابش را انتخاب کند. (یکی هست تا می‌رسد فحش می‌دهد. من را نماینده دولت می‌داند. کل نقدی که بر دولت دارد سر من خالی می‌کند. )عضوی داریم دوهزار روز کتاب‌هایش تاخیر دارد ولی در فضای مجازی چنان از امانتداری و مسئولیت اجتماعی استوری، کپی پیست می‌کند که من به خودم شک می‌کنم نکند کتاب‌ها را آورده من برگشت نزدم!

در بخشی از کتاب «هنرمندانه بقاپید» اثر آستین کلئون آمده است که «تمام چیزی که نیاز دارید کمی فضا و زمان است. فضایی برای کار و زمانی برای انجام دادن آن، کمی تنهایی خودساخته و اسارتی مقطعی.»

 به نظر میاد راز خلاقیت و بهره وری چیزی جز تنهایی نیست. تنهایی در دنیای خودمان. جایی که بتوانیم خلق کنیم بدون هیچ مزاحمتی و بدون هیچ قضاوتی، فقط کار کنیم و لذت ببریم. ولی شاید تو هم مثل من این شرایط را نداشته باشی و زندگی ات پر شده باشد از آدم ها و فعالیت هایی که دوستشان نداری. علاقه ای نداری به تولد فلان دوست و آشنا بروی ولی چاره ای هم نداری و در یک چرخه عجیبی گیر کرده ای .به مطالعه برای کنکور علاقه ای نداری ولی برای راضی نگه داشتن پدر و مادرت، مطالعه می کنی. به دانشگاه رفتن علاقه ای نداری ولی مجبوری برای نرفتن به سربازی، تن به دانشگاه بدهی. این چیزی نیست که می‌خواستیم. این دنیای ما نیست. این دنیایی است که دیگران از ما می‌خواهند در آن زندگی کنیم. در دنیای خودشان، در رویای خودشان !به نظرم بهتر است ما دنیای خودمان را بسازیم. خودمان را غرق در کارها و چیزهایی کنیم که دوست داریم. کتاب هایی را که علاقه داریم مطالعه کنیم...

من قبلا از تنهایی می ترسیدم ... ولی الان مشتاقانه دنبال زمانی می گردم تا با خودم خلوت کنم و فکر کنم، مطالعه کنم و کارهایی را انجام دهم که دوست دارم. دیگر در دنیا و رویای دیگران زندگی نمی کنم.

 

تو دوران نوجوانی برای حدود یک سال جودو، کار می‌کردم. یک باشگاه جودو در میدان هفت تیر کرج بود که هفته‌ای سه روز به آن جا می‌رفتم. جودو ورزش هیجان‌انگیزی بود. ترکیبی از استقامت، سرسختی، فکر و هنر پیاده کردن فن‌ها روی حریف و البته «یوکمی» یا هنر افتادن روی زمین که ما بهش می‌گفتیم «اُفت». شاید نصف زمان کلاس تنها به یادگرفتن تکنیک‌های یوکمی یا همان افت می‌گذشت. این که وقتی حریف روی شما فن اجرا می‌کند و شما را به زمین پرت می‌کند با چه تکنیکی روی زمین فرود بیاید که دچار آسیب نشوید و بتوانید به سرعت از زمین بلند شده و به مبارزه ادامه دهید. برای وقتی که از پشت به زمین پرت می‌شوید یا از جلو یا از کنار تکنیک‌های یوکمی متفاوتی وجود داشت. از همه ترسناک تر یوکمی افتادن به جلو بود. برای این که باید با سر به سمت زمین شیرجه می‌رفتید و بدون این که زانویتان کج شود با ساعدهای موازی با زمین، روی تاتامی یا همان تشک فرود می‌آمدید.

 ترس از شکست؛ میراثی از انسان غارنشین

هر چقدر بیشتر یوکمی یا “هنر افتادن” را تمرین می‌کردید ترس شما از مبارزه، شکست و سقوط کمتر می‌شد. ترس از شکست یک عامل بازدارنده است که باعث می‌شود آدم در جایی که هست درجا بزند؛ بدون آن که بخواهد کار جدیدی را امتحان کند یا چیز جدیدی را تجربه نماید. یک نمونه دیگر هم ترس از طرد شدن یا به قول فرنگی‌ها ترس از ریجکت شدن است. همه این ترس‌ها در آدم جمع می‌شود و بعد از چند سال می‌بینی که تبدیل شده‌ای به یک موجود منفعل که تنها به عوامل محرک خارجی واکنش نشان داده‌ای بدون این که خودت حتی یک بار هم که شده نقش یک محرک را بازی کرده باشی. من خودم خیلی وقت‌ها یک مخرج مشترک از تمام ترس‌های سقوط و شکست و ریجکشن هستم. هر موقع می‌خواهم دست به کار جدیدی بزنم یا از کسی درخواستی بکنم به خاطر فکر کردن به شکست یا ریجکشن ترس تمام وجودم را می‌گیرد. شدت ترس کذایی آن قدر زیاد است که آدم انگار در شرایط بین مرگ و زندگی قرار گرفته است. دلیل این که ترس از ریجکشن یا شکست تا این حد شدید و فلج‌کننده است می‌شود تو سندروم انسان غارنشین پیدا کرد. این که ما انسان‌های قرن بیست و یکم هنوز ساختار بیولوژیک انسان‌های غارنشین را داریم. این که به هر محرک خارجی‌ای (مثل یک اشعه نور بیرون غار) به عنوان تهدیدی برای ادامه زندگی نگاه می‌کنیم و در نتیجه به خاطر هر محرک یا اتفاقی ممکن است تا سر حد مرگ بترسیم. حتی با وجود این که تجربه قرن بیست و یکمی‌مان به ما یادآوری می‌کند که نتیجه اتفاق کذایی ممکن است آن قدرها هم بد، ناگوار و کُشنده نباشد. 

 برای شکست تمرین کنیم

من برای این که بتوانم بر سندروم انسان غارنشین و ترس بیولوژیک ام نسبت به شکست، سقوط، طرد شدن و بقیه اتفاق‌های نه چندان خوشایند غلبه کنم سعی می‌کنم یوکمی و هنر افتادن را تو زندگی روزمره‌ام پیاده کنم. خیلی مواقع برای تمرین یوکمی هم که شده برای خودم پروتوتایپ شکست خوردن، ریجکت شدن و طرد شدن می‌سازم و بعد با روبه رو شدن با نتایج آن تمرین یوکمی انجام می‌دهم. هر چه بیشتر هنر افتادن را تمرین می‌کنم بهتر از قبل می‌توانم با زندگی دست به یقه شوم و روی زندگی ایپون سئوی ناگه (فن مورد علاقه من در جودو) را اجرا کنم.

بهتان پیشنهاد می‌کنم هنر افتادن یا سقوط را تمرین کنید تا در برابر آن آسیب‌ناپذیر شوید!

 

فرقی نمی‌کند خریدتان را از بقالی نوستالژیک محلی و سوپرمارکت کوچک نزدیک خانه به‌صورت روزانه انجام می‌دهید یا هر ماه از فروشگاه‌های بزرگ زنجیره‌ای؛ وقتی پای خرید موادغذایی و خوراکی‌ها وسط بیاید، عقل حکم می‌کند تعارف را کنار بگذارید و تا جایی که امکان دارد، وسواس به‌خرج دهید. چون خوراکی‌ها مستقیم با سلامت اعضای خانواده ارتباط دارند و اگر عیب و ایرادی در کارشان باشد، خدا نکرده ممکن است کار به بیمارستان و حتی مرگ بکشد. در چنین شرایطی طبیعی است بیشتر دقت کنیم و وسواس به‌خرج دهیم. پول و سلامت انسان چیز‌هایی نیستند که بتوان ساده جبرانشان کرد. نه؟

کسی نمی‌داند بهترین زمان خرید کدام است/ در قدیم، فروشنده‌ها معمولا یک یا دو بار در هفته موادغذایی را تحویل می‌گرفتند، اما حالا هر روز موادغذایی توسط شرکت‌های پخش برای آن‌ها ارسال می‌شود و این نظریه که در بعضی روز‌های خاص، مواد غذایی تازه‌تر هستند، ایده اشتباهی است. معمولا بهترین زمان برای خرید، صبح است. در این وقت، شما می‌توانید بهترین و تازه‌ترین موادغذایی را تهیه کنید.

 از مغازه‌هایی که ویترین کوچک دارند، خرید نکنید/ اگر به دنبال موادغذایی تازه هستید، به مغازه‌هایی بروید که محوطه بزرگی برای نمایش موادغذایی خود اختصاص داده‌اند. نمایش محصولات و موادغذایی می‌تواند اطلاعات زیادی درباره موادغذایی به شما بدهد.

از تازگی اطمینان حاصل کنید/ هنگامی که قصد خرید میوه جدید دارید، بهتر است در ابتدا آن را بو کنید و از صاحب مغازه، سوالاتی درباره محصول بپرسید تا از تازگی آن اطمینان حاصل کنید. معمولا میوه‌های عجیب و غیرمتعارف مدت زمان بیشتری در فروشگاه‌ها می‌مانند.

 نگاه دقیق‌تری به موادغذایی زیبا بیندازید/ گاهی اوقات، مردم فکر می‌کنند موادغذایی که در فروشگاه‌ها به صورتی زیبا چیدمان شده‌اند، دارای کیفیت بالایی هستند. در واقع، اما تمام این کارها، برای جلب نظر خریدار است بنابراین همیشه قبل از خرید هر چیز، به‌دقت مواد تشکیل‌دهنده آن را ببینید.

فروشنده‌ها به خریداران مهربان، بیشتر احترام می‌گذارند/ رفتار‌های محترمانه و دوستانه خریدار با فروشنده، می‌تواند در کیفیت خرید شما تاثیر بگذارد. همیشه این نکته را مدنظر قرار بدهید که رفتار‌های دوستانه شما با صاحب مغازه، می‌تواند شما را در تهیه موادغذایی تازه راهنمایی کند.

تلفنی خرید کنید/ حالا بقالی‌های کوچک هم امکان سفارش تلفنی و تحویل در منزل دارند. به جای مراجعه هر روزه به سوپرمارکت از تلفن استفاده کنید و چیز‌هایی را که لازم دارید سفارش دهید.

 احتمال اشتباه وجود دارد/ موقع حساب و کتاب خجالت را کنار بگذارید و از فروشنده بخواهید جزئیات را توضیح دهد. گاهی اتفاق می‌افتد که به دلیل شلوغی فروشگاه در حساب و کتاب‌ها اشتباهی رخ دهد. همه این اشتباهات عمدی نیست.

 از خرید موادغذایی به‌صورت فله‌ای خودداری کنید/ بعضی فروشندگان بعد از این که تاریخ مصرف این محصولات می‌گذرد به جای این که آن‌ها را دور بیندازند برای فروش و سودجویی آن‌ها را به صورت فله‌ای عرضه می‌کنند.

 پاک کردن تاریخ تولید و مصرف مواد‌غذایی/ این کار یا با روش فیزیکی یا با حلال‌های شیمیایی انجام می‌شود. حتما قبل از خرید، تاریخ تولید و مصرف را بررسی کنید. بیشتر مراقب باشید آثار خراشیدگی روی تاریخ مصرف نباشد.

کلک قدیمی درباره چینش محصولات/ بیشتر اجناسی که در قسمت میانی راهرو‌ها قرار دارد قدیمی و کهنه هستند. طبق تحقیقات روان شناسی، شما دقیقا وسط هر راهرو می‌ایستید و به این اجناس خیره می‌شوید و هر چه به چشمتان می‌آید آن را بر می‌دارید.

 شگردهای روان شناسی/ از نظر روان شناسی حتی اگر کسی گرسنه نباشد با دیدن یک غذای جدید علایم گرسنگی، مثل دستور افت قند خون، در بدنش ظاهر می‌شود و مغز به او فرمان می‌دهد که یک تکه از این نمونه‌های غذایی رایگان میل کند. شاید هم گاهی اوقات از این که «نمی‌خواهم» بگویید، خجالت می‌کشید.

 خودداری از خرید خوراکی‌های جذاب/ بهتر است از خرید آجیل یا تخمه منصرف شوید. شیوه نگهداری این محصولات در سوپرمارکت به هیچ‌وجه قابل اطمینان نیست و حتی می‌تواند به ملاقات با یک حشره موذی در کیسه آخرین خریدتان منجر شود. خرید محصولاتی که به صورت بهداشتی بسته‌بندی شده‌اند از این قاعده مستثناست!

 مقاومت در برابر جریان هوا/ معمولا جریان هوا در منطقه قرار دادن نوشیدنی‌ها آن قدر خنک و مطبوع است که با عبور از آن ناخودآگاه حس خوبی به شما دست می‌دهد. در آن لحظه چنان جوی شما را می‌گیرد که یک جعبه نوشابه برمی‌دارید، در حالی‌که شاید اصلا نیازی به آن نداشته باشید.

بهتر است موادغذایی خام، به خصوص موادی را که در کوتاه‌مدت فاسد می‌شوند از فروشندگان آشنا یا مراکز معتبر فروش موادغذایی تهیه کنید.

 دقت کنید بسته‌بندی ماده‌غذایی آسیب ندیده باشد به‌خصوص بسته‌بندی موادغذایی منجمد باید سالم باشد و نشانه‌های خروج انجماد و انجماد مجدد در بسته‌بندی مشاهده نشود.

 ماده‌غذایی در زمان خرید باید طبق توصیه‌های روی برچسب کالا نگهداری شود. مثلا اگر روی بطری روغن مایع نوشته شده است «دور از نور خورشید نگهداری شود»، در زمان خرید نیز بطری روغن باید در همین شرایط قرار داشته باشد.

 ماده‌غذایی در هنگام خرید نباید تغییر ماهیت داده باشد. مثلا دقت کنید آب لیمو، تیره‌رنگ یا سس مایونز دو فاز نشده باشد.

از خرید گوشت چرخ‌کرده که از قبل آماده شده است خودداری کنید. مگر این که بسته‌بندی آن با مجوز سازمان دام پزشکی کشور انجام شده باشد.

 از خرید قوطی کنسرو له شده، باد کرده و زنگ‌زده خودداری کنید. این مسئله به‌قدری خطرناک است که می‌تواند باعث مرگ شود.

  تعارف را کنار بگذارید/ اگر پس از خرید و در خانه متوجه شدید نقصی در کار است، مثلا تاریخ مصرف محصول گذشته یا بسته‌بندی ایراد دارد خجالت را کنار بگذارید. به فروشگاه برگردید و به‌فروشنده بگویید؛ می‌خواهید چیزی را که به‌شما فروخته شده است عوض کنید یا پولش را پس بگیرید.