نگرانی خود را انکار نکنید

این‌که شما نگران وضعیت مدرسه رفتن فرزند خود باشید  یا این‌که نگران وضعیت آموزش او در این سال تحصیلی، طبیعی است. شاید اطرافیان یا اولیای مدرسه این روزها به شما بگویند که جای نگرانی نیست اما خب لازم نیست شما هم این جمله را با خود تکرار کنید. نگرانی در این شرایط طبیعی است. یادتان باشد وقتی ما احساسات خود را می‌پذیریم، راحت‌تر می‌توانیم قدم‌های بعدی را برداریم.

 

 در عوض فرار، آرام شدن را تمرین کنید

فشار وارد کردن به خود برای نگران نبودن، تنها باعث تشدید نگرانی شما می‌شود. در عوض این روزها  یک برنامه‌ کوتاه روزانه برای آرامش پیدا کردن ترتیب دهید. در این زمان کوتاه که می‌تواند تنها یک ربع باشد، در فضایی آرام، دمنوشی بنوشید یا فعالیتی هنری انجام دهید. برنامه روزانه آرامش‌بخش به شما کمک می‌کند تا برای بقیه روز، انرژی بهتری داشته باشید.

روی بخش‌هایی که کنترل دارید  تمرکز کنید

در عوض نشخوارهای ذهنی بی‌فایده و تکرار این نگرانی که فرزندتان امسال چیزی یاد نخواهد گرفت، تمرکز خود را روی بخش‌هایی بگذارید که روی آن‌ها کنترل دارید. به عنوان مثال یک ماسک خوب و ژل ضدعفونی با استفاده راحت برایش تهیه کنید. اگر دبستانی است، به صورت فعال او را در گروه‌های مدرسه‌اش همراهی کنید و اگر دبیرستانی است موضوع آشنایی فرزندتان با برنامه‌ریزی روزانه را جدی بگیرید. وقتی شما برای موضوعاتی که روی آن‌ها کنترل دارید، انرژی صرف می‌کنید، نگرانی شما کاهش پیدا خواهد کرد.

 با خودتان مهربان باشید

اگر یکی دو روز از شدت نگرانی نتوانستید کارهای خود را به خوبی قبل انجام دهید، خود را سرزنش نکنید. سرزنش خود در این شرایط تنها می‌تواند حالتان را بدتر و فشار روی شما را تشدید کند. در عوض، با ترتیب دادن فعالیتی آرامش‌بخش، سعی کنید میزان استرس خود را کاهش دهید.

 کمال‌گرایی را کنار بگذارید

کارهای خانه، رسیدگی به امور مدرسه و آموزش بچه‌ها و اگر شاغل باشید، مسئولیت‌های سر کار، می‌تواند فشار زیادی را به شما به عنوان یک مادر  وارد کند. در شرایطی که امکان کمک گرفتن از اطرافیان هم به واسطه شیوع کرونا کم شده، حداقل کاری که می‌توانید انجام دهید، کنار گذاشتن کمال‌گرایی است. اصراری به درست کردن غذای تازه برای هر وعده نداشته باشید، اگر خانه کمی به هم ریخته است، خود را سرزنش نکنید و از دیگر اعضای خانواده از جمله همسر و فرزندان دعوت کنید تا در کارهای خانه، مشارکت مسئولانه‌تری داشته باشند تا این مشکل مدیریت شود.

آنالیز نقاشی آقا رضا 5 ساله

1- او پسری پرهیجان و پرانرژی و کمی لجباز است. فضای سبز، شهربازی و پارک را خیلی دوست دارد و تا حدودی وابسته به یکی از والدین است. پدر و مادرش را خیلی دوست دارد و تلاش می کند تا بیشتر مورد تایید و توجه پدر قرار گیرد.

2- در این نقاشی، کودک ۵ ساله اجزای خانه را به خوبی ترسیم کرده است اما باید توجه داشته باشیم که بر خلاف عرف رایج که خانه معمولاً با سطوح عمودی و افقی و معمولا سقف شیبدار مشخص می‌شوند، در نقاشی مذکور این سطوح جای خود را به خطوط بدون زاویه و نزدیک به دایره داده اند. البته شاید این مسئله را تا حدودی به تسلط نداشتن کودک بر استفاده از قلم برای رسم خطوط راست و مستقیم ارتباط بدهیم اما از دید روان شناسی تا حدودی می‌توانیم به این نکته توجه کنیم که کشیدن دایره معمولاً نشان دهنده آن است که کودک، حداقل اصطکاک با محیط خارجی خود را دارد. در این جا شاید محیط امن و آرام خانه را بتوانیم از این شکل استنباط کنیم. این خانه تا حدود زیادی شباهت به سر آدم را نیز تداعی می‌کند. در همان بینی است و پنجره‌ها جای چشمان را گرفته‌اند. به عبارتی نگاه به جهان پیرامون از طریق پنجره و چشم اتفاق می‌افتد. وجود دودکش و خروج دود از آن نشانه حیات، سرزندگی و رونق درون خانه است.

 3- اما از بین ابزار موجود در منزل علاوه بر تلویزیون که نماد آن آنتن است و نفوذ این رسانه را از سنین پایین به نمایش می‌گذارد، چرا کودک در نقاشی‌اش ماشین لباس شویی کشیده است؟ (والدین آقا رضا در توضیح نقاشی که فرستادند، اشاره کردند که شیء سمت چپ بنا به گفته خود کودک، لباس شویی است). این ماشین ابزار علاوه بر آن که به مسئله نظافت می‌پردازد به لحاظ نحوه عملکرد نیز لباس‌های درون خودش را می‌چرخاند و در این چرخش، اگرچه پاک شدن تداعی می‌شود اما به نوعی می‌توانیم به بی‌زاویه شدن و به حداقل رسیدن تنش‌ها با محیط بیرونی و پیرامونی آن نیز توجه کنیم. نکته دیگر این‌که  شاید بتوان به رفتار وسواس‌گونه یک نفر از والدین و البته وابستگی خود کودک به یکی از والدین اشاره کرد. 

4- اما چرا زنگ خانه (آقا رضا گفته که قسمت زرد در سمت راست خانه، زنگ در خانه است) به رنگ زرد است؟ به طور کلی این ابزار علاوه بر این‌که حالت هشدار دارد، آماده بودن برای پذیرش را نیز تداعی می‌کند. کودک‌ در این میان منتظر است تا فردی که زندگی را به خانه وارد می‌کند، زنگ خانه را به صدا درآورد و وارد چرخه پویا و زنده خانه شود. همچنین در پایین نقشه وجود جاده مبین آن است که ارتباط با بیرون از خانه مورد توجه کودک هست.

توصیه‌هایی به والدین آقا رضا

با اختصاص زمان بیشتر و مورد تایید و توجه قرار دادن کودک، به رشد شخصیتی او کمک کنید. همچنین با استفاده از   هنر نقاشی بیشترین بهره را برای تقویت احساسات و عواطف و همچنین پر کردن خلأهای عاطفی بیش از گذشته  ببرید و جهت دهی مثبت آن را بر عهده بگیرید.

 

آنالیز نقاشی آقا سپهر 11 ساله

 

1- او پسری مهربان، شاد و مستقل، کنجکاو، باهوش محیطی بالا و هوش هیجانی بسیار بالاتر و پرانرژی است که پدر و مادرش را هم خیلی دوست دارد.

2- آقا سپهر که دوران کودکی را به طور کامل سپری کرده و در آستانه ورود به نوجوانی قرار دارد، به دلیل برخورداری از والدین تحصیل کرده (دکترا  و کارشناسی ارشد)، بنیادهای نظری شکل‌گیری شخصیت خویش را به طور مطلوبی کسب کرده است. اجزای به کار گرفته شده در نقاشی آقا سپهر شامل درختی تناور در سمت چپ تصویر با نمایش دادن ریشه‌ها، چند نکته دارد. درخت نشانه باروری و شکوفایی است، میوه و ثمردهی آن نماد پویایی و زندگی است، شاخه‌های سبز آن و شکوفه‌های روییده بر آن نشان‌دهنده زنده بودن بنیادهای خانوادگی و استحکام آن است.

3- موضع درخت در سمت چپ نقاشی نشان دهنده استقلال آقا سپهر و این‌که خواهان تضمین‌های ایمنی است بدین معنا که به سوی آینده گام برمی‌دارد به شرط این که از حمایت مادرانه برخوردار شود.

4- برخلاف دیگر نقاشی‌ها که خورشید معمولاً از بین دو ستیغ کوهستان طلوع می‌کند، در این نقاشی خورشید به طور کاملا آشکاری در وسط آسمان خودنمایی می‌کند. این نشانه منشأ انرژی و زندگی به عبارتی مبین بلوغ اجتماعی-فکری و شخصیتی نقاش است. اگرچه وجود برخی عوامل خارجی مانع از استمرار سر زندگی شده، منظورم همان ابرهاست که تا حدودی بر نقش اثرگذار خورشید سایه افکنده‌اند اما باید توجه داشته باشیم که ابرها به سرعت در حال گذر هستند و مانعی مستحکم بر سر راه این منبع تمام نشدنی نخواهند بود.

5- نکته حائز اهمیت اگرچه به لحاظ فرم، رعایت مقیاس بین اندازه قامت کودکان با اجزای محیطی انجام گرفته است ولی کوچک بودن کودکان در نقاشی به مقدار زیادی می‌تواند حس تحت تاثیر قرار گرفتن از عوامل بیرون شخصیت کودک را به ذهن متبادر سازد. در این حال آن چه در رفتار کودک مشاهده می‌شود، نیاز به بازی و داشتن یک همبازی همسن و سال کاملا مشهود است. شاید به صورت نمادین، یکی از آسیب‌های فاصله سنی موجود بین سپهر ۱۱ ساله با برادر چهار ساله‌اش در این قسمت به ما نشان داده می شود.

توصیه‌هایی به والدین آقا سپهر

 یکی از اجزای پرتکرار نقاشی‌ها در این سنین نماد خانه با اجزای آن است اما در این نقاشی چیزی در این باره نمی‌بینیم. این یک پیام مهم برای والدین آقا سپهر دارد. سطح تحصیلات بالای مادر و پدر آقاسپهر زمینه‌های شغلی را برایشان ایجاد کرده است. شاید حضور نداشتن پررنگ آن‌ها در خانه که در این نقاشی مشهود است، آقا سپهر را ملزم کرده تا خانه را به هیچ شکل در نقاشی‌اش نکشد.

تلگرام:

09354394576

جوان عزیز، این‌که نگران آینده خود هستید من را خوشحال می‌کند و آن را به فال نیک می‌گیرم اما این‌که این نگرانی به حدی رسیده که باعث شده است فکر و ذهن شما درگیر شود به گونه‌ای که احساس افسردگی می‌کنید، ناراحت‌کننده است. کاملا طبیعی است که یک جوان 19 ساله نگران زندگی خود باشد و برای پیشبرد آن دست به انتخاب و تلاش بزند. حالا بیایید بررسی کنیم که هم اکنون چه چیزی حال شما را از خوب به بد تغییر داده ‌است؟ خبر خوب این که 19 ساله و به اصطلاح در ابتدای راه هستید و انگیزه، تلاش و پشتکار در شما به صورت بالقوه وجود دارد. آن چیزی که در گفته‌های شما متوجه شدم، دیپلم ردی بودن شماست که یکی از عواملی است که نگران‌تان می‌کند؛ البته ننوشته‌اید که دیگر چه مواردی وجود دارد که نگرانی شما را تشدید می‌کند ولی به طور کلی مهم‌ترین مسئله‌ای که دغدغه شما شده، آینده است. بهترین راه برای کاهش نگرانی‌هایی که درباره آینده داریم، برنامه‌ریزی متناسب با امکانات و توانمندی‌ها برای آینده است. انجام این راهکارها می‌تواند در ابتدا برای شما مفید باشد:

چه توانمندی‌هایی دارم؟ چه امکاناتی دارم؟

همیشه برای شروع یک کار، مهم‌ترین موضوع امکانات لازم است که باید همراه خود داشته‌باشید؛ برای مثال وقتی می‌خواهید به سالن ورزشی بروید، حتما با خود لباس و کفش ورزشی همراه می‌برید. برای این که بدانیم در آینده چه کارها و اقداماتی می‌توانیم انجام دهیم، ابتدا باید بدانیم چه کارهایی در توان ماست و قادر به انجام آن‌ها هستیم. حتی اگر در این فهرست هیچ گزینه‌ای هم وجود نداشت، باز هم نگران نشوید. فرصت برای آموختن همیشه وجود دارد به ویژه برای شما که هنوز در ابتدای دوره جوانی هستید.

 چه توانمندی‌هایی باید به‌دست آورم؟

بزرگ‌ترین اشتباه ما این است که برای آموختن محدودیت قائل می‌شویم. حتی ممکن است اعتقاد داشته‌باشیم که برای آموختن یک سری مهارت‌ها دیر شده‌است. این کاملا نادرست است. باور داشته‌باشید که 18 سالگی بهترین زمان برای فراگیری مهارت‌های مورد نیاز شما در زندگی است.

 مسیر پیشرفت من از کجا می‌گذرد؟

صادقانه بگویم! واقعا برای برخی افراد ادامه تحصیل و درس‌خواندن گزینه مناسبی نیست! برخی افراد استعداد بیشتری در مشاغل فنی و مهارتی دارند و برخی هم در تحصیل و درس خواندن مستعد هستند. با خودتان روراست باشید. آیا تنها راهی که شما را به موفقیت می‌رساند، درس خواندن است؟ اگر جواب مثبت است، باید تلاش خود را مضاعف کنید تا بتوانید به مدارج بالای علمی دست پیدا کنید. اگر جواب منفی است زمان را از دست ندهید و وقت خود را صرف کاری که در آن استعدادی ندارید، نکنید. مراکزی مانند مراکز فنی‌وحرفه‌ای به ارائه آموزش‌های کوتاه‌مدت علمی و عملی در زمینه‌های مختلف می‌پردازند. می‌توانید از آن‌ها بهره‌مند شوید.

 عجله نکنید

باغداری را در نظر بگیرید که باغ سیب دارد. به نظر شما آیا منطقی است که این باغدار در زمستان که هنوز درختانش شکوفه هم نداده است، انتظار محصول داشته‌باشد. دوباره تأکید می‌کنم که شما هنوز در ابتدای راه هستید. بلندپروازی‌های بی‌پایه و زندگی در آینده فقط موجب می‌شود زمان حال را از دست‌بدهید و از تلاش و کوشش برای ساختن آینده دست‌بکشید. برای ساختن آینده به تلاش و پشتکار احتیاج دارید ، نه تخیل و تصور.