به کتاب‌فروشی‌ها و سایت‌های فروش کتاب سر بزنید

به احتمال زیاد تجربه کرده‌اید که وقتی به دفعات زیاد ویترین لباس فروشی‌ها را تماشا  یا صفحات فروشنده‌های لباس در شبکه‌های اجتماعی را دنبال می‌کنید، کم‌کم احساس نیاز برای خرید و پوشیدن لباس‌های جدید در شما تقویت می‌شود. شما می‌توانید از همین روش درخصوص کتاب هم استفاده کنید و با دیدن عناوین جدید و خواندن درباره آن‌ها، علاقه خود به کتاب خوانی را تقویت کنید.

  پادکست‌های کتاب‌محور گوش دهید

سراغ پادکست‌هایی که درباره کتاب صحبت می‌کنند، بروید. علاوه بر آن صفحاتی را که در شبکه‌های اجتماعی درباره کتاب‌ها به شکلی جذاب مطلب می‌نویسند دنبال کنید. یادتان باشد هر چه موضوع کتاب در قالب‌های مختلف در زندگی شما وارد شود، احتمال این‌که سراغ خواندن آن بروید وآن را وارد برنامه زندگی روزانه‌تان کنید، بیشتر خواهد بود.

  برای کتاب خوانی زمان مشخص کنید

ساعتی از روز را برای خواندن  کتاب در نظر بگیرید و طی آن از اینترنت و تلویزیون فاصله بگیرید. حتی اگر تمام مدت آن زمان را صرف کتاب نمی‌کنید اما سراغ گوشی یا تلویزیون نروید. با این کار، به مرور ترغیب می شوید تا زمان بیشتری از روز را به هم نشینی در کنار یار مهربان اختصاص دهید.

  برنامه کتاب خوانی خودتان را جلوی چشم بگذارید

نوشتن زمان کتاب خوانی در دفتر برنامه‌ریزی، تنظیم زنگ روزانه برای یادآوری ساعت کتاب خوانی در گوشی تلفن یا نوشتن ساعتی که می‌خواهید به کتاب خوانی اختصاص دهید روی در یخچال، می‌تواند احتمال موفقیت شما  را در اختصاص زمان به مطالعه افزایش دهد.

  پایبندی خود را در کتاب خوانی رصد کنید

برای این کار می‌توانید از تقویم دیواری استفاده کنید یا اگر در دسترس ندارید، از یک کاغذ کمک بگیرید. روی کاغذ روزهای یک ماه را به شکلی که در تقویم‌های دیواری تنظیم می‌شود، بنویسید. هر روز که کتاب می‌خوانید روی آن روز علامت بزنید. این کار کمک می‌کند تا شما مسیری که طی کرده‌اید و میزان پایبندی خودتان به برنامه را ببینید. نمایش تصویری از تلاش‌ها یکی از راهکارهای خوب برای تشویق خود به ادامه مسیر است.

  از کتاب‌های کم‌حجم و جذاب شروع کنید

اگر عادت به کتاب خوانی ندارید، برای شروع سراغ کتاب‌هایی که تصور می‌کنید مفید هستند و می‌توانند زندگی شما را متحول کنند، نروید. در عوض سراغ کتاب‌هایی بروید که از جذابیت آن‌ها شنیده‌اید و در عین حال خیلی حجیم نیستند. بعد از جا افتادن عادت کتاب خوانی مطمئن باشید با لذت بیشتری سراغ کتاب‌هایی که وجه مفید بودن‌شان بر جذابیت‌شان غلبه دارد، خواهید رفت.

  کتاب را دم دست خودتان بگذارید

قرار دادن همه‌ کتاب‌های خانه در کتابخانه به ویژه کتابخانه‌هایی که در دارند، فکر چندان خوبی نیست. هر چه کتاب در دسترس‌تر باشد، احتمال مطالعه آن بیشتر است. به طور کلی یادتان باشد اگر کتاب را جایی بگذارید که با دراز کردن دست، بتوانید آن را بردارید، احتمال خوانده شدن کتاب چند برابر می‌شود.

  ارتباط خود با کتاب‌تان را عمیق کنید

هر چه بتوانید بیشتر درگیر خواندن کتاب شوید، بیشتر احتمال دارد که به خواندن آن ادامه دهید. مدادی دم دست بگذارید و زیر جملاتی که به نظرتان جالب است خط بکشید. جملاتی را که به نظرتان خارج از متن کتاب، ارزش فکر دوباره دارند در دفتری یادداشت کنید. از هر کتابی که می‌خوانید یا از هر فصل آن به قدر یک پاراگراف خلاصه‌ای بنویسید. در صفحات کتاب حاشیه‌نویسی کنید و در نهایت این‌که اگر در شبکه‌های اجتماعی صفحه‌ای دارید، آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارید.

  از کتاب‌های الکترونیک غافل نشوید

گزینه کتاب‌های الکترونیک را امتحان کنید. بیشتر اپلیکیشن‌های کتاب خوانی نمونه صفحاتی از هر کتاب دارند که می‌توانید با مطالعه آن‌ها هم با سبک کتاب تا حدی آشنا شوید و هم خواندن کتاب الکترونیک را تجربه کنید. در کنار آن، اپلیکیشن‌ها کتاب‌های رایگان هم دارند و البته در مناسبت‌ها با تخفیف‌هایی که می‌دهند، هزینه تهیه کتاب را به شدت کاهش می‌دهند.

فهرستی از کتاب‌های مورد علاقه تهیه کنید

در یک فرصت مناسب، فهرستی از کتاب‌هایی که می‌خواهید بخوانید، تهیه کنید. تشکیل فهرست می‌تواند به شما انگیزه دهد تا منظم‌تر کتاب بخوانید. البته حواس‌تان باشد اگر قرار باشد این فهرست بیش از حد بلند باشد، می‌تواند در شما ترس از نرسیدن به هدف ایجاد کند. قرار دادن سه تا پنج عنوان در این فهرست، کافی است.

 

 

 سه سالگی آغاز خود ابرازی و مخالفت‌ورزی است چراکه در شخصیت کودک مفهوم «من» در حال شکل گیری است.نیاز به توجه و البته تایید و تشویق شدن در همه کودکان با هر سنی طبیعی است. ظرف توجه طلبی کودکان بسیار بزرگ است، هرچقدر هم که به آن ها توجه شود باز هم گنجایش خواهد داشت اما لازم است تعادلی بین توان شما برای توجه نشان دادن و سطح توقع فرزندتان ایجاد شود. البته که این تعادل، ثابت نیست و گاهی اوقات ممکن است اعصاب یا دل و دماغ توجه نشان دادن را نداشته باشید و گاهی هم ممکن است فرزندتان سرش به کاری یا کسی گرم باشد و کمترین انرژی را از شما بگیرد و گاهی هم برعکس! این‌ها عادی است پس دلسرد نباشید.

 با تشویق‌هایتان، غافلگیرش کنید

در برقراری تعادل، هدف از بین بردن و حذف نیاز کودک به توجه نیست بلکه می توان از نیاز کودک به توجه برای شکل دادن رفتارهای درست استفاده کرد. همان طور که به درستی مطرح کرده بودید، کودک شما سعی دارد توجه شما را جلب کند اما با رفتار های ناشیانه و نادرستی که مثال زدید؛ پس به او بیاموزید با چه راه هایی خواهد توانست توجه شما را جلب کند. گرفتن توجه والدین، قوی ترین پاداش برای یک کودک است، وقتی او از راه های درست، توجه کافی دریافت کند به طور قطع رفتارهای نادرستش کم کم برطرف خواهد شد. وقتی که کودک رفتار خوبی نشان می دهد، متوجه آن باشید و تمام حواس تان جمع باشد تا رفتارهای خوب فرزندتان را شکار کنید. هرچه بیشتر متوجه رفتارهای خوب او باشید، بیشتر آن ها را خواهید دید چرا که بیشتر اتفاق می افتد! واقعاً دیدن رفتارهای نادرست و یادآوری آن ها کار آسان تری است اما بیایید این روال را عوض کنیم البته آسان نیست و نیاز به تمرین دارد. به عنوان مثال، اگر فرزندتان آرام نشسته است و تلویزیون تماشا می کند، فرصت خوبی است که تشویق و نوازشش کنید و بگویید خوشحالید که خودش تنهایی مشغول تماشای کارتون است و سرو صدا نمی کند تا بابا به کارهایش برسد و گاهی بی دلیل از توی اتاق بلند بگویید که «خیلی دوستت دارم دخترم» و غافلگیرش کنید. با این توجه های مثبت، از تعداد دفعاتی که با مزاحمت و عصبانی کردن درصدد جلب توجه برمی آید، کاسته می شود.

 به او بگویید که این راهش نیست

درباره این‌که گفتید هر وقت که در حال تماشای فیلم یا اخبار هستم، می‌آید جلوی من می‌ایستد و می‌گوید به من نگاه کن، در آن مواقع عصبانی نشوید و او را متوجه هدفش بکنید. به طور مثال بگویید: «می‌خواهی که به تو نگاه کنیم و همه حواس مان به تو باشد؟ این راهش نیست» . یک گزینه برای سرگرمی به او پیشنهاد دهید و اگر داد و بیداد کرد، دیگر توجهی نشان ندهید.

 

* یه روز من و مامانم تو پذیرایی نشسته بودیم و خواهرم یه مصاحبه تصویری داشت با یکی از استادان دانشگاه آلمان که فقط من خبر داشتم و داشت صحبت می‌کرد که یکهو مامانم بلند صداش زد و ‌گفت که محبوبه کجایی؟ من بهش گفتم چی‌کارش داری، به من بگو. مامانم هم گفت نه، باید به خودش بگم. تا اومدم جلوشو بگیرم رفت سمت اتاق خواهرم و در رو باز کرد و گفت که محبوبه کف دست شویی رو شستی؟ خواهرم طفلک با همون ژست دکتری که گرفته بود، سرش رو دو بار تکون داد که آره شستم. خدا رو شکر آلمانی‌ها فارسی متوجه نمیشن وگرنه به نظرم کارش تموم بود!

* 10ساله بودم. یه بار به خواهرم که دو سال از خودم کوچک‌تر بود، گفتم می‌خوای بهت پرواز یاد بدم؟ خواهرم با ذوق و‌شوق گفت، آره. منم دو تا دستمال کاغذی بستم به دست‌هاش و بهش گفتم بره بالای مبل وایسته و بپره و تند تند بال بزنه! خواهرم هم رفت بالای مبل پرید و دوبار دست‌هاشو تکون داد و با مخ خورد زمین! از پدر و مادرم و دعوای بعدش نگم بهتون دیگه ولی خاطره‌ای شد برای خودش، هرچند بعدها از این شیطنتم پشیمون شدم.

* سال 80، من کلاس پنجم بودم و مامانم بنده خدا سکته قلبی کرد و بعد چند روز بستری شدن، مرخص شد و اومد خونه. من و ‌داداشم که یه سال از من کوچک تر بود، تصمیم گرفتیم یه کم بخندونیمش که حال و ‌هواش عوض بشه. خلاصه داداشم رفت توی یه کیسه پارچه‌ای و من سر کیسه رو بستم و داداشم دور از جونش مثل میت با همون کیسه اومد وسط پذیرایی دراز کشید و من یهو با هیجان گفتم مامان مامان بیا ببین این چیه؟ مامانم هم توی اتاق دراز کشیده بود، یهو اومد و با دیدن کیسه بنده خدا ترسید و نزدیک بود غش کنه! حالا من توی اون وضعیت جیغ می‌زدم مامان غلط کردم و داداشم با همون کیسه بلند شد  و ایستاد   ، می‌گفت مامان منم! حالا در کیسه هم بسته بود و داداشم نمی‌تونست بیاد بیرون! خلاصه واسه مامانم آب قند آوردیم تا یه کم حالش جا اومد ولی بعدش نمی‌دونست که چه جوری باید تنبیه‌مون کنه تا آدم بشیم!