موفقیت به وقت 60+
تعداد بازدید : 49
رازهای سلامت مامان شمسی۹۰ ساله
قسمت دوم
نویسنده : مریم مجیدیان
نگاهی که به دور و برم می اندازم، میبینم چقدر بین سلامت مامان و دیگر همسن و سالهایشان یا حتی کسانی که جای بچه ایشان هستند تفاوت وجود دارد. برای همین تصمیم گرفتم مشاهداتم را از سبک زندگی ایشان بنویسم، شاید برای افراد دیگر هم مفید باشد.
در خصوص فعالیتهای ورزشی مادر آنچه از کودکی به یاد دارم روزانه آهسته و پیوسته در اطراف منزل یا پارک نزدیک منزلمان پیادهروی میکردند. مسیر مدرسهای که در آن تدریس میکردند یکطرفه و طولانی بود و این خود پیادهروی روزانهشان را پوشش میداد.
بعد از بازنشستگی برنامه قدم زدنشان، همراهی صبحگاهی من تا مدرسه و یک ساعت پیادهروی عصرانه بود. تابستان و زمستان، گرما و سرما مانع این فعالیت نبود. پس از مشکلاتی که برایشان پیش آمد، با ماهها فیزیوتراپی توانستند مجدد راه بروند که فیزیوتراپشان تاکید میکرد بازگشت توانایی راه رفتنشان به رغم کهولت سن، ناشی از قدرت عضلات پا در اثر همان پیادهرویهای مستمر بوده است.
به یاد ندارم که مادر غذای مانده میل کرده باشند. لقمهای نان و پنیر را به خوشمزهترین غذای مانده ترجیح میدادند. روزانه آب زیادی مینوشیدند. پس از مشکلاتی که به دنبال ضعف عضلات بلع برایشان پیش آمد، پوره کردن وعده غذاییشان و استفاده از دسرهای ژلهای و پودر پروتئین در جلوگیری از سوء تغذیه و بازگشت به حالت قبل بسیار مهم بود. سلامت دندانها یا مناسب بودن اندازه و کیفیت دندان مصنوعی نقش مهمی در تغذیه ایفا میکند.
همچنین کنترل دورهای فاکتورهای سلامت که شامل ویزیت دکتر، آزمایشهای روتین، سونوگرافی یا بررسی سیستمهای مختلف بدن می شود نقش مهمی در پیشگیری دارد.
خلاصه کلام این که تا زمانی که عزیزان ما توانایی محافظت از خود را دارند با ایجاد انگیزه و آگاهی بخشی از عوامل موثر بر سلامت و نظارت بر انجام آن، با حفظ حریم شخصی و عزت نفسشان باید به این امر یاری رسانیم. زمانی که سالخوردگی به حدی میرسد که فرد قادر به اداره خود نیست هم وظیفه ماست که بهعنوان خانواده، پرستار یا مرکز نگهداری بهترین شرایط را برای حفظ سلامتشان ایفا کنیم.