در گذشته معمولاً کسانی که از کاری خسته می شدند و قصد ترک آن را داشتند، پشت دست خود را داغ می کردند و دیگر گرد آن کار نمی گشتند و اگر کسی آن ها را دعوت به آن کار می کرد فوری پشت دست خود را نشان می دادند و طرف مجاب می شد.
در گذر زمان این عمل به مثل تبدیل شد و امروزه بدون این که پشت دست خود را داغ کنند از این مثل در مقصود دیگری استفاده می شود یعنی اگر کسی به دیگری خدمتی کرده است و طرف مقابل قدرناشناسی کند، می گوید: پشت دستم را داغ کردم، تا من باشم دیگر از این خوبی ها در حق کسی نکنم.