دانیال دایی داووداینا
طنزپرداز
خوشبختی اصلاً ربطی به پول نداره اما پول به خوشبختی ربط داره. البته برای خوشبختی حتماً لازم نیست پول داشته باشی، ولی اگه پول داشته باشی بهتره. نداشتی هم میشه خوشبختی رو در چیزهای ساده جستوجو کرد، مثل خوردن با لذت یک ظرف آجیل، که البته اونم پول میخواد. یا مثل تماشای موجهای دریا، که اونم بیشتر پول میخواد. ولی خب بازهم آدمهایی هستن که بدون پول، خوشبختی رو لمس کردن. مثلاً اونهایی که هرچی میخورن چاق نمیشن، خیلی خوشبختن. یا اونهایی که بهمحض اینکه سرشون رو میذارن روی بالشت خوابشون میبره. اینا از قبلیها خوشبختتر هستن. یا از همه مهمتر اونهایی که بازی پرسپولیس و فولاد رو نگاه نکردن، اینا دیگه از قبلیها هم خوشبختترن. حتی از اونهایی که پسته دارن. چی بود آخه این بازی؟ فوتبال بود؟ نه هیجانی، نه گلی، استاد خیابانی هم که گزارشگر بود. اما بهنظرم از همه خوشبختتر کسانی بودن که قسمت آخر سریال «بازی تاج و تخت» رو تماشا نکردن. آخه چرا جان اسنو عمهاش رو کشت؟ چرا احترام عمه از بین رفته؟ چرا سریال اینقدر بد تموم شد. راستی خبر دارین قسمت اول «خانه اژدها » امروز پخش می شه؟ همون سریالی که پیش درآمدی است بر «بازی تاج وتخت». بهنظرم در تعریف خوشبختی باید تجدیدنظر کنیم؛ خوشبختی این نیست که «خانه اژدها » رو ببینی، خوشبختی اینه که «برف بیصدا میبارد» رو ندیدی و نبینی و نخواهی دید.