اینطورکی
تعداد بازدید : 33
چگونه با اتوبوسسواری اعصابمان خرد نشود؟
دانیال دایی داووداینا
طنزپرداز
واقعاً هزینههای آژانس و تاکسیهای اینترنتی جوری زیاد شده که نمیصرفه سر کار بریم حتی، چون باید یک چیزی هم از جیب بذاریم. کاش نرمافزار پایتون با این حجم از توانایی، میتونست این مشکل رو حل کنه، اما فعلاً چارهای جز استفاده از اتوبوس نداریم که اونم توأم با مشکلات اعصاب خردکنی هست، اما چه کنیم که اعصابمون با اتوبوس سواری خرد نشه؟
1) اولین گام برای پیشگیری از جنبههای اعصاب خردکن اتوبوسسواری اینه که خب سوار نشیم. به همین راحتی. پیاده بریم. البته قبول دارم اونم سختیهای خاص خودش رو داره از جمله این که زانوی یدکی نداریم و بعد از مدتی در خطر به فنا رفتن زانو قرار خواهیم گرفت.
2) به ساعت نگاه نکنیم. اگه میخوایم بدون ناراحتی و استرس سوار اتوبوس بشیم اصلاً نباید به ساعت نگاه کنیم. حالا هی نگاه کنیم اتوبوس زودتر میاد؟ یک ساعت تاخیر داره که داشته باشه. سینهخیز رفته بودی رسیده بودی؟ خب میخواستی بری. اصلاً میخواستی خوش شانس باشی تو قرعهکشی ماشین برنده میشدی، اما حالا که نه سینهخیز رفتی، نه ماشین داری، پس اعصابت رو خرد نکن و منتظر باش. فوقش دیر میرسی و معادل پول یک تاکسی تلفنی سر کارت جریمه می شی.
3) له شدن رو تمرین کنیم. خب به فرض که اتوبوس اومد. دیر رسیده و طبیعتاً شلوغه. باز میخوای سوسول بازی دربیاری بگی سوار نمی شم؟ هر روز یک لحاف بندازین روتون، به بچههاتون بگین با تمام قوا شیرجه بزنن روی لحاف تا شما رو به معنای واقعی آماده سوار شدن در اتوبوس شلوغ کرده باشن. فقط بهای خدمات رو فراموش نکنین.