معمولا هر وقت صحبت از ترسناک‌ترین وسایل در شهربازی‌ها می‌شود، ذهن همه ما به سمت ترن‌های‌هوایی می‌رود. البته که انصافا بعضی از ترن‌های هوایی، ویژگی‌هایی دارند که بدون هیچ شک و شبهه‌ای در فهرست ترسناک‌ترین وسایل شهربازی‌های جهان قرار می‌گیرند اما وسایل دیگری هم هستند که سوارشدن‌شان دل و جرئت زیاد و عجیبی می‌خواهد. تجربه توام با هیجان بالا، ترس زیاد، ترشح آدرنالین بدون وقفه و ... در وسایلی که در پرونده امروز زندگی‌سلام معرفی خواهیم کرد، دور از دسترس نیست.

معلق‌شدن بین زمین و آسمان
چه وسیله‌ای؟ «گرانش حداقلی» در تایوان
شاید غلبه کردن بر جاذبه زمین برای شما غیر قابل باور باشد ولی مهندسین تایوانی موفق شدند وسیله‌ای طراحی کنند که با غلبه کردن بر جاذبه زمین، هیجان سوار شدن به یکی از ترسناک‌ترین وسایل در شهربازی‌های جهان را چندین برابر کند و بسیاری از افراد مدعی نترس‌بودن را فقط برای سوار این وسیله شدن به تایوان بکشد! این وسیله حدود ۳۵ متر بالاتر از سطح زمین به صورت معلق قرار دارد و بر جاذبه غلبه می‌کند، پس از آن رها می شود و با سرعتی باور نکردنی به سمت زمین می‌رود. تصویر آن گویای همه چیز است!

سقوط روی تور بدون طناب
چه وسیله‌ای؟«ترس خالص» در آمریکا
درست زمانی که فکر می‌کنید ترسناک‌تر از این نمی‌شود، این وسیله بدون هیچ مهاری شما را روی توری پرت می‌کند! از این ترسناک‌تر این که بدون بانجی، بدون چتر نجات، بدون بند و طناب، شما در آسمان سقوط آزاد می‌کنید و مثل قطره‌ای از فاصله 130 متری روی شبکه ایمنی توری زیر آن، چکه می‌کنید! این وسیله در شهربازی جاذبه صفر در تگزاس واقع شده است.

سقوط از ساختمان 38 طبقه
چه وسیله‌ای؟ برج وحشت در استرالیا
چه احساسی پیدا می‌کنید اگر بدانید این وسیله در شهربازی استرالیا تا ارتفاع ۱۲۹ متر که معادل یک ساختمان ۳۸ طبقه است، بالا می‌رود؟ وقتی سوار این وسیله شوید، روی ریل آن به آرامی بالا می‌روید تا به انتهای آن می‌رسید که ۱۲۹ متر ارتفاع دارد و سپس با سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت سقوط می‌کنید. برای ساخت این برج وحشت ۱۶ میلیون دلار هزینه شده و چهارمین وسیله شهربازی بلند در دنیاست.

ترکیبی از سقوط آزاد
 و    ترن هوایی
چه وسیله‌ای؟ گردباد شیطانی در اوهایو
این وسیله شهربازی، ترکیبی از سقوط آزاد و ترن هوایی است. در واقع ترکیبی کامل از دو وسیله بازی ترسناک است که ماجراجوترین افراد به آن علاقه دارند. این وسیله ضربان قلب شما را به شدت بالا می‌برد، چون تا ارتفاع ۶۶ متر بالا می رود و ۴۵۰ درجه را با سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت می‌چرخد.

پرواز با کنترل توسط خود
چه وسیله‌ای؟ «غلتک آسمان» در دانمارک
یکی از هیجان‌انگیزترین وسایل در شهربازی‌های جهان این ترن هوایی در دانمارک است که خود شما می‌توانید آن را کنترل کنید و تجربه پرواز را داشته باشید اما هیچ چیز بدتر از این نیست که شما پرواز بلد نیستید! نکته جالب درباره این وسیله بازی این است که کنترل کردن هر کابین بر عهده خود سرنشینان است و هر تصمیم اشتباهی، تکان شدیدی را به کابین خواهد داد.

روی بازوی مکانیکی در لبه برج
چه وسیله‌ای؟ بازوی دیوانه در آمریکا
سوار چنین وسیله‌ای شدن، قطعا یک تجربه آزاردهنده است! این وسیله دارای یک بازوی مکانیکی عظیم است که در ارتفاع 20 متری روی لبه برج استراتوسفر در ارتفاع بیش از 275 متری قرار دارد. این بازوی دیوانه برای بیش از 5 دقیقه، شما و چندین مسافر دیگر را در هوای آزاد به جهت‌های مختلف و خیلی سریع می‌چرخاند. این وسیله کسانی را که در این آسمان خراش هستند تا جای ممکن بالا می برد و از آهسته‌‌ترین سرعت شروع به چرخاندن می‌کند و به تدریج سرعت و ارتفاع را افزایش می‌دهد.

وسط آسمان با یک پدال
چه وسیله‌ای؟دوچرخه‌سواری هوایی در ژاپن
طبق بعضی گزارش‌ها در رسانه‌های جهان، ترسناک‌ترین وسیله در شهربازی‌ها همین دوچرخه‌سواری هوایی در ژاپن است. این وسیله تنها قدرت حمل یک یا دو نفر را دارد، فقط یک کمربند دارد و در ارتفاع ۱۵ متری، کنترل این وسیله پدالی تنها به دست مسافران است. در بعضی از بخش‌های این مسیر به علت قرار گرفتن در سراشیبی، سرعت این وسیله بالا می رود و چون فرد تا چند ثانیه پیش، روی وسیله کنترل کامل داشته اما دیگر ندارد، هیجان بالاتری را تجربه خواهد کرد. در ضمن، ترمز هم ندارد.

سرعت 150 کیلومتری در فاصله 20 متری از زمین
چه وسیله‌ای؟ تاب‌هوایی دردناک در چین
وقتی اسم تاب به گوش‌تان می خورد، هرگز تصور نمی‌کنید که بیش از یک متر از زمین ارتفاع بگیرید  ولی این جا، یعنی در شهربازی فانتا وایلد در شهر چینگدائو این گونه نیست. این تاب هوایی که تا فاصله 20 متری از زمین می رود و تا 150 کیلومتر بر ساعت، سرعت می‌گیرد، یکی از ترسناک‌ترین وسایل در شهربازی‌های جهان است. یکی از افرادی که سوار آن شده، درباره تجربه‌اش گفته است: «من حاضرم سوار یک هواپیمای ساخت سال ۱۹۷۰ شوم، ولی دوباره سوار این تاب هوایی نشوم.»

ترن هوایی 360 درجه
چه وسیله‌ای؟ اسکای اسکریم در آلمان
ترن هوایی اسکای اسکریم یکی از وحشتناک‌ترین ترن های هوایی است که دارای صندلی‌های معلقی است که در حین سفر با این ترن هوایی به میزان 360 درجه زاویه شما نسبت به سطح زمین تغییر خواهد کرد و در حین استفاده از آن از حلقه‌های مهندسی شده عبور خواهید کرد و وارد حلقه‌های گوناگون و پرپیچ‌و‌خمی خواهید شد.

منابع این پرونده: ایلنا، ترین‌ها، کارناوال و ...
 

لیگ برتر هم تمام شد. امسال فوتبال ما پدیده شاخصی به عنوان فوتبالیست نداشت اما یک اتفاق تازه در فوتبال ما رقم خورد که به نوعی پدیده لیگ بود یعنی گزارش عربی بازی ها. گزارش عربی گل چیپ مهدی ترابی به گل‌گهر سیرجان، پاس گل قائدی به محبی در بازی با مس‌رفسنجان، گل محمد قنبری بازیکن تراکتور به نساجی و ... که در چند وقت اخیر مورد توجه کاربران شبکه‌های‌اجتماعی قرار گرفته و پربازدید شده، مربوط به «شهاب شکوری» است. در مینی پرونده امروز زندگی‌سلام با او درباره هدفش از گزارشگری فوتبال به زبان عربی، واکنش‌های هواداران فوتبال و ... گفت‌و‌گویی داشتیم. او در ابتدای این مصاحبه می‌گوید: «این اولین مصاحبه من درباره حرفه گزارشگری‌ام با یک رسانه است و اولین‌ها هیچ‌وقت از یاد نمی‌روند.»

39 ساله هستم و کارمند شرکت نفت
او درباره خودش می‌گوید: «من بچه مازندران هستم و  یکی از روستاهای شهرستان تنکابن. 12 سال است در پالایشگاه شرکت نفت مشغول کارم و الان گزارشگر تیوا اسپرت، لنز، روبیکا اسپرت و تلوبیون هم هستم. سنم هم 39 سال است. یک زمانی دوست داشتم فوتبالیست شوم اما چون بچه روستا بودم، به حقم نرسیدم و امکانات نبود تا دیده شوم اما حالا می‌خواهم با گزارشگری جبران کنم.»
سال 82 با زبان عربی آشنا شدم
او درباره این که جرقه گزارشگری بازی‌ها به زبان عربی از چه زمانی برایش زده شد، می‌گوید: «ماجرای آشنایی‌ام با زبان عربی به سال 82 برمی‌گردد که در اهواز دانشجو شدم و با مردم دوست‌داشتنی و خونگرم آبادان، اهواز، خوزستان، سوسنگرد، هویزه و ... آشنا شدم. زمان گذشت تا 3 یا 4 سال پیش. در پالایشگاه محل کارم یک زمین چمن است و ما در لیگ‌برتر کارگری تیم داریم. من از بچگی عاشق گزارشگری بودم اما جرقه آن نمی‌خورد که جایگاه خودم در گزارشگری را پیدا کنم. یک روز بچه‌ها مشغول بازی بودند. آمدم لب زمین و بازی را گزارش کردم. داور بازی از صدای من خوشش آمد و باید از او تشکر کنم چون اولین نفری بود که به من اعتمادبه‌نفس داد تا بتوانم در این مسیر گام بردارم. گفت صدای تو مال این کار است و برو تست بده. به لطف خدا، بستر یکی از شبکه‌های اینترنتی فراهم شد تا من بتوانم در آن جا گزارش کنم. به من اعتماد کردند و من 10 ماه به فارسی گزارش می‌کردم. آن وسط‌ها یک گزارش عربی هم انجام دادم که خیلی به دل‌شان نشست و با این که من پرسپولیسی هستم اما اولین گزارش من که خیلی سر و صدا کرد، گل «مهدی قائدی» به الاهلی بود که بازخورد خیلی خوبی داشت و مورد استقبال قرار گرفت.»
بعضی‌ها فکر می‌کنند این گزارش‌ها از شبکه‌های عربی پخش می‌شود!
«بعد از این‌که هر ویدئوی گزارش عربی‌ام در شبکه‌های اجتماعی پربازدید می‌شود، یک سری بازخورد در کانال‌ها و صفحه های مختلف می‌بینم که مگر  کشورهای عربی هم لیگ ما را تماشا می‌کنند؟ یعنی متوجه نمی‌شوند که یک ایرانی، آن هم مازندرانی در حال گزارش این مسابقات است و این برای من مایه افتخار است. هنوز هم خیلی‌ها باور نمی کنند که من بچه مازندران هستم.» «شکوری» ادامه می‌دهد: «به شما می‌گویم که تا الان، حتی یک نظر و بازخورد ناسزا و منفی نداشتم که خودم باورم نمی‌شود. این را هم بگویم که من تازه متوجه شدم که زبان عربی 12 میلیون واژه دارد که شگفت‌انگیز است. وقتی واژه‌ها زیاد می‌شود، شما می‌توانید در زمان گزارش مانور بیشتری بدهید، کلمات بیشتری به کار ببرید. همین‌ها باعث شده که گزارشگرهای عرب در جهان پرطرفدار باشند. الان بیشتر صفحه‌های اینستاگرامی ورزشی در جهان، گزارش‌های عربی را بازنشر می‌کنند و پیامش این است که مخاطب از گزارش عربی، لذت می‌برد حتی اگر زبانش را نفهمد. شاید در کل جهان کسی نتواند پا جای پای «عصام الشوالی» گزارشگر معروف تونسی بگذارد که به او لقب شاعر گزارشگری دنیا را داده‌اند.»
فقط گل‌ها را گزارش عربی می‌کنم
از او می‌پرسم که آیا الان یک بازی 90 دقیقه‌ای را به‌طور کامل به عربی گزارش می‌کند که می‌گوید: «من باید با خودم و شما صادق باشم. گزارش‌های من، الان آفلاین است. من هنوز عربی به‌طور کامل یاد نگرفتم و صحبت‌هایم دست و پاشکسته است. یک وقت‌هایی برای گزارش‌هایم از دوستانم در خوزستان، دبی و ... کمک می‌گیرم، باید روی لهجه‌ها قوی‌تر کار کنم و برای کلمات کلیدی هم کمک می‌گیرم. فعلا در توانم نیست که 90 دقیقه گزارشگری عربی داشته باشم. البته چند وقتی است که کلاس عربی می‌روم و اگر خدا بخواهد، قول می‌دهم تا یک سال و نیم یا در نهایت 2 سال دیگر اولین نفری در ایران باشم که 90 دقیقه گزارش عربی انجام می‌دهد. دوست دارم اولین نفری باشم که بازی فولاد خوزستان، نفت‌آبادان و بقیه تیم ها را 90 دقیقه گزارش عربی می‌کند.»
قرمزم ولی رنگ شرافت در گزارشگری برایم مهم‌تر است
«من از روز اول گزارشگری تصمیم گرفتم که یک حرکتی بزنم که با تمام گزارشگرها در ایران فرق داشته باشم.» او در همین باره می‌گوید: «من صادقانه با هوادارها، رنگ خودم را مشخص کردم و گفتم که من طرفدار پرسپولیس هستم، هر عزیزی که دوست دارد از من حمایت کند و هر فردی که طرفدار دیگر تیم‌هاست، بداند که من شومن نیستم که رنگم را مشخص نکنم و همه را در آب نمک نگه دارم. من از همان اول گفتم که پرسپولیسی هستم اما هیچ رنگی برای من در گزارشگری بالاتر از رنگ شرافت نیست».
همه اوقات فراغتم با فوتبال پر می‌شود
او درباره میزان اطلاعات فوتبالی‌اش که لازمه موفقیت در گزارشگری است، می‌گوید: «من 4 صبح از خانه بیرون می‌آیم تا سر کار بروم و در پالایشگاه مشغول شوم. اگر در محل کارم، اوقات‌فراغتی داشته باشم،  کتاب درباره فوتبال می‌خوانم، ویدئوی لحظات حساس مسابقات را می‌بینم، پیج‌ها و صفحات ورزشی را دنبال می‌کنم، روزنامه‌های ورزشی را نگاهی می‌اندازم و ... همه اوقات‌فراغتم هم به فوتبال اختصاص دارد. یک پسر هم دارم که وقتی پلی‌استیشن بازی می‌کند، بازی‌ها را برای خودش گزارش می‌کند. خانمم به او می‌گوید: «پسر، بابات برای ما بسه، دیگه تو گزارشگری نکن.» هرکسی در زندگی یک عشقی دارد. خانواده که عشق اول من است و مقدس اما بعدش، من خیلی به فوتبال علاقه دارم.»
فوتبال باید به همه زبان‌ها گزارش شود
او درباره این‌که چرا گزارشگری عربی این قدر برایش جذاب است، می‌گوید: «ما کشوری هستیم با اقوام مختلف، لهجه‌ها و زبان‌های مختلف که همه‌شان ارزشمند است. من کاری به صداوسیما ندارم که می‌گوید باید همه گزارشگرها به زبان فارسی گزارش کنند اما آیا ترک‌ها دوست ندارند که گزارشگر ترک‌زبان داشته باشند؟ عرب‌ها هم همین‌طور و ... . یکی از اهداف اصلی من برای گزارش عربی مسابقات این است که بین قومیت‌های ایرانی، همدلی بیشتری اتفاق بیفتد. یکی دیگر از دلایلی که سمت گزارشگری عربی فوتبال رفتم، ویژگی‌های شخصیتی‌ام است. من اردیبهشتی هستم بنابراین احساسی‌ام و هیجانی. من واقعا نتوانستم هیجانم را بدون گزارشگری فوتبال تخلیه کنم.»