
مشاوره فردی
تعداد بازدید : 73
میخواهم بهخاطر عشق سابقم، خودم را به کشتن بدهم!
نویسنده : دکتر حسین محرابی| روان شناس
۴۴ سالهام و هنوز ازدواج نکردهام. در جوانی عاشق دختری شدم که خانوادهام مخالفت کردند، آن دختر ازدواج کرد و الان یک بچه دارد. چند وقت پیش او را به صورت اتفاقی در بیمارستانی دیدم که پدرم بستری بود. پرسوجو کردم و متوجه شدم که شوهرش به شدت دست بزن دارد و از لاتهای محلهشان است. تصمیم دارم به او کمک کنم اما پدرم میگوید خودت را به کشتن میدهی. بهنظر شما چه کنم؟ عذاب وجدان دارم.
مخاطب گرامی، داشتن احساس مسئولیت یکی از ویژگیهای مثبت انسانها تلقی میشود، به شرط این که این مسئولیتپذیری براساس قواعد و قوانین اجتماعی هم پذیرفته شده باشد. این که شما در قبال این خانم و مشکلات مربوط به زندگی مشترک وی دچار عذاب وجدان شدهاید، بر اساس نقشهای تعریف شده در جامعه جایگاهی ندارد، بنابراین شایسته است همه افراد در نقشها و جایگاههای تعریف شدهشان برای خود شرح وظیفه کنند و اگر غیر از این باشد، نوعی ناهنجاری را به دنبال خواهد داشت. در ادامه، چند توصیه به شما خواهم داشت.
تصمیم احساسی و رفتار هیجانی نداشته باشید
این که این خانم چه توصیفی از زندگیاش برای شما بیان کرده است، نمیتواند مبنای تصمیمگیری و رفتارهای هیجانی و احساسی شما باشد زیرا اولا شما حرفهای شوهرش را نشنیده اید و ثانیا شما متخصص در حوزه خانواده و مشاوره نیستید که بتوانید راهکار مناسبی را پیشنهاد بدهید. توجه داشته باشید که ممکن است هر رفتار شما باعث وخیمتر شدن اوضاع شود بنابراین قبل از این که بخواهید اقدامی بکنید، بهتر است مشخص کنید که دقیقا با چه کمکی و به چه نحوی میخواهید این کار را انجام دهید که برایتان مشکل ساز نشود و اوضاع زندگی آن خانم را نیز بدتر نکند.
اگر میخواهید کمکی کرده باشید...
بر اساس مطالبی که بیان کردهاید، هیچگونه مسئولیت اجتماعی و حقوقی در قبال وی برای شما تعریف نشده است و در واقع هرگونه مداخله شما عواقب قانونی و اجتماعی برایتان به دنبال خواهد داشت. بنابراین اگر میخواهید کمکی کرده باشید، بهترین کار این است که ایشان را به یک متخصص در حوزه زوجدرمانی ارجاع دهید. در خور ذکر است، نهادهای حمایتی قانونی از قبیل اورژانس اجتماعی، پزشکی قانونی و قوه قضاییه در جامعه وجود دارد که در اینگونه موارد افراد میتوانند با مراجعه به این نهادها از حقوق خود و همچنین حمایتهای قانونی برخوردار شوند.
شما هیچ اقدامی نکنید
در پایان هم با توجه به این که پرسیدهاید به نظر شما چه کنم؟ خدمتتان عرض میکنم که شما هیچ اقدامی نکنید و فقط از وی بخواهید که در مرحله اول به یک روان شناس و مشاور خانواده مراجعه کند و درصورت نیاز با راهنمایی متخصص از طریق قانونی پیگیر حل مشکلات زندگیاش باشد.