سخنگوی سازمان وظیفه عمومی: خالکوبی عامل معافیت سربازی نیست
یک مشمول: ای بابا زودتر می‌گفتین تا خودمو
دفتر نقاشی نکنم!
 سازمان منابع طبیعی مکلف به حفظ و احیای جنگل‌ها شد
مردم: یعنی تا الان فقط نگاه می‌کرده؟!
 اصغری، کارشناس هواشناسی: آخر هفته به شمال نروید
شهروندان لجوج: چرا؟ خودت می‌خوای بری، می‌ترسی شلوغ بشه؟!
 خروج یک قاشق از معده جوان تویسرکانی
پزشک: بهت گفته بودم یک قاشق شربت بخور، نه که یک قاشق با شربت بخور!

هوای پاییز گاهی یه جوریه انگار هر روزش ورزش داشتیم، اما چون درس عقب بوده موندیم تو کلاس ریاضی کار کردیم.
 همین شیرینی دادن برای هر چیزی باعث شده من پیشرفت نکنم. تا چیزی می‌خرم و کاری می‌کنم همچین ازم شیرینی می‌گیرن که ترسیده شدم.
 امیدوارم ریاضی و زبان بچه‌هام خوب باشه، چون خودم شخصاً از اول دبیرستان به بعد هیچ کمک درسی نمی‌تونم بهشون داشته باشم.

دانیال دایی داووداینا
 طنزپرداز

قبلاً پاییز این‌قدر پیچیده نبود؛ تهِ تهش ظهر بعد از ناهار می‌‌‌خوابیدیم و وقتی بیدار می‌‌‌شدیم، فراموش می‌‌‌کردیم روزها کوتاه شده، در حالتی کاملاً هنگ، به سقف نگاه می‌‌‌کردیم، یه ذره زور می‌‌‌زدیم تا اسم و فامیل‌‌‌مون یادمون بیاد و ببینیم الان روزه یا شب؟ این‌جا کجاست؟ تو کدوم سیاره هستیم و از این چیزها. اما تهش بحران فلسفی‌‌‌مون با خوردن یک لیوان چایی و نگاه کردن دوباره و سه‌‌‌باره به ساعت حل می‌‌‌شد. اما الان پاییز رسماً داره سرکارمون می‌ذاره. صبح تو زمستون از خونه می‌‌‌زنیم بیرون. یک ساعت نشده بهار می‌شه. ساعت 10 تا 12 شدیداً تابستون می‌شه. خلاصه پاییز ادای همه فصل‌‌‌ها رو درمیاره. همین‌‌‌قدر که از زمستون فقط ادای سرما رو درمیاره و برف نمیاد جای شکرش باقیه. این وسط اگه لباس زیاد بپوشیم نصف بیشتر روز رو گرما می‌‌‌خوریم. اگه نپوشیم صبح با لرز و ویبره باید بریم سر کار و زندگی، شب هم با ویبره برگردیم. همین وضع رو تو خونه هم داریم. یکهو سرد می‌شه که آدم دوست داره هیزم جمع کنه خونه رو گرم کنه، یکهو گرم می‌شه که آدم دوست داره بره کولر راه بندازه. فصل محترم پاییز، یه‌‌‌ذره از تابستون یاد بگیر و تکلیف ما رو با خودت روشن کن. ممنون.