خانم‌های مجرد به 2 دسته تقسیم می‌شوند

قبل از هر چیز باید اشاره کنیم که خانم‌های مجرد به دو گروه عمده تقسیم می‌شوند. 1- برخی به‌صورت خودخواسته مجرد هستند، چون یا معیارهای خاصی دارند، یا دوست ندارند زیر بار مسئولیت بروند یا شرایط زندگی از جمله کمک به خانواده و ... باعث شده تا بخواهند مجرد بمانند. 2- برخی دیگر به‌صورت ناخواسته تاکنون مجرد مانده‌اند. از آن جا که در گروه اول تجرد انتخابی است، این خانم‌ها آسیب کمتری می‌بینند و با موضوع کنار می‌آیند و عواقب اجتماعی و روانی کمتری متوجه آن‌هاست. مجردان گروه دوم گاهی افرادی کمال‌گرا هستند که درگیر معیارهای سخت‌گیرانه خود بوده‌اند یا خواستگار مناسبی نداشته‌اند. از آن جا که افراد گروه دوم ناخواسته مجبور به این انتخاب شده‌اند، بنابراین این امر برایشان مشکل‌آفرین خواهد بود و گاهی احساس تنهایی زیاد، آشفتگی، رفتار پرخاشگرانه، رفتار اجتماعی نامناسب و ... در آن‌ها بروز می‌یابد.

 اشتباهاتی در کمین دخترهای مجرد بالای 30 سال

اگر شما هم یک خانم مجرد بالای 30 سال هستید، باید مراقب باشید تا مجرد بودن به کیفیت زندگی‌تان آسیب نزند.

1 نگرانی از مجرد ماندن، زندگی‌تان را مختل کرده است

بی‌تردید ازدواج مهم است، اما به طورمسلم همه زندگی نیست. مجرد بودن هیچ منافاتی با موفقیت ندارد. اجازه ندهید نگرانی از این مسئله، تمام زندگی شما را مختل کند. بین یک دختر خانم مجرد با مشکلات روحی و خُلقی و یک دخترخانم مجرد با روح ‌و ‌روان سالم حتما سلامت را انتخاب کنید و مراقب سلامت روح و جسم‌تان باشید.

2 مدام خودتان را سرزنش می‌کنید

فکر نکنید که «مجرد بودن» شما، به دلیل نبود توانایی و موفقیت شما در زندگی، زیبا نبودن، روابط عمومی پایین و ... است.  بر خود آسان بگیرید، خود را ببخشید، از سرزنش کردن خود دست بردارید و با قدم‌هایی که به سمت اهداف‌تان برمی‌دارید، خوشحال باشید؛ چراکه وقتی بیش از حد به خود سخت می‌گیرید، حس و حال خوب را از خودتان دریغ خواهید کرد.

3به تنهایی پناه می‌برید

یک استعداد هنری را در خودتان پرورش دهید، آشپزی کنید، کتاب بخوانید، یک فیلم خوب تماشا کنید و ... . بعد خواهید دید که دیگر از تنها ماندن در یک بعدازظهر زمستانی دچار ترس نمی‌شوید. به مرور زمان، این عمل به یک تفریح و حتی بهتر از آن به یک نیاز تبدیل می‌شود. برای آن که هر از گاهی از تنها ماندن در خانه نترسید، لازم است که در محیط خانه احساس خوبی داشته باشید.

4 به خودتان برچسب منفی می‌زنید

چنان چه به هر دلیلی مجرد و تنها مانده‌اید، این بدان معنا نیست که شما    ناآگاه، غیرجذاب یا نچسب هستید. به‌خودتان و توانایی‌هایتان اعتماد داشته باشید. وقتی خودتان، خود را دست کم می‌گیرید، چطور می‌توانید از دیگران انتظار داشته باشید از شما خوش‌شان بیاید.

5 دنبال توجیه مجرد ماندن هستید

تحمل نگاه‌های دلسوزانه، سؤالات نابجا یا انتقادهای عجیب خانواده یا فامیل، دشوار است و از این که مجبور هستید مرتب خودتان را تبرئه کنید، خسته شده‌اید، اما این امر طبیعی است. «بالاخره کی عروسی می‌کنی؟ دیگه سنت رفت بالا، شوهر کجا بود؟» و .... در پاسخ به جملات مشابه ،ترجیحا توجیه نکنید و سعی کنید از کنارشان عبور کنید؛ چراکه پاسخ دادن شما باعث ایجاد گفت‌وگویی طولانی‌تر خواهد شد که بیشتر ناراحت‌تان می‌کند. در واقع سعی کنید مسیر گفت‌وگو را به سمت شوخی ببرید تا بار هیجانی موجود کاهش پیدا کند.

6 برنامه و هدف ندارید

اهداف‌تان چیست؟ چه آرزوهایی دارید؟ بجنبید! تنها کافی است یک نفر را راضی کنید و آن ‌هم خود شما هستید. این زمان فرصتی است که با آگاهی از خواسته‌های واقعی‌تان، خودتان را بهتر بشناسید. فکر کنید و روی خودتان تمرکز کنید. هیچ‌چیز نباید جلوی تصمیمات مهم شما را بگیرد. به اولویت‌هایتان بپردازید و بدانید که هر فردی مسئول خوشبختی خود است.

 

پژوهشی روی 23 هزار نفر

«دونگ ووک لی»، محقق بهداشت عمومی دانشگاه «اینها» در کره جنوبی و همکارانش داده‌های مربوط به بیش از 23 هزار نفر را بررسی کردند. شرکت‌کنندگان این مطالعه در یک نظرسنجی به پرسش‌هایی بر اساس شاخص رفاهی سازمان جهانی بهداشت پاسخ دادند. نتیجه این نظرسنجی نشان می‌داد که میانگین زمان رفت‌و‌آمد روزانه 47 دقیقه است. بنابراین اگر فردی 5 روز در هفته کار کند، یعنی تقریباً 4 ساعت در هفته در رفت‌وآمد خواهد بود. در عین حال، یک‌چهارم شرکت‌کنندگان از مجموع 23415‌ پاسخ‌دهنده، گزارش کردند که علایم افسردگی را تجربه کرده‌اند. اگرچه این مطالعه علت و معلولی را نشان نمی‌دهد، اما ارتباط بین رفت‌وآمدهای طولانی و ضعف سلامت روان را در میان مردان مجردی که بیش از 52 ساعت در هفته کار می‌کنند و بچه هم ندارند، به‌خوبی نشان می‌دهد. در میان زنان، رابطه بین زمان طولانی رفت‌وآمد و بروز علایم افسردگی در بین قشر کم‌درآمد و آن‌هایی که دارای فرزند بودند، بیشتر خود را نشان می‌داد.

ترافیک سنگین و بالاترین نرخ افسردگی

کره جنوبی ظاهراً سنگین‌ترین ترافیک‌ها و طولانی‌ترین زمان رفت‌و‌آمد را دارد و بالاترین نرخ افسردگی را در میان کشورهای عضو OECD به خود اختصاص داده است. با این ‌حال، تحقیقات کمی بین کشورهای آسیایی درباره تاثیر سفرهای طولانی مدت روی سلامت روان انجام شده است. سن، ساعت کار هفتگی، درآمد، شغل و نوع شغل ازجمله عواملی هستند که می‌توانند بر سلامت روان افراد تاثیر بگذارند. داده‌های این نظرسنجی ملی در کره‌جنوبی، روش‌های حمل‌ونقلی را که مسافران استفاده می‌کنند، مشخص نکرده است. با ‌این‌ حال، مطالعه انجام شده در سال 2018 روی حدود 4500 شرکت‌کننده در بریتانیا نشان می‌دهد تغییر روش تردد مثلاً دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی می‌تواند سلامت روان را تقویت کند.

منبع: دیجیاتو

مخاطب ‌گرامی، با توجه به شرایطی که توضیح دادید، می‌خواهم به شما بگویم که به عنوان پدر باید نگاهی همراه با درک و پذیرش به پسرتان داشته باشید. مثلا به او بگویید: «می‌دونم مدرسه رفتن سخته اما برای یادگیری علم لازمه». یا زمانی که او نق می‌زند، هرگز او را دعوا و سرزنش نکنید و به او نگویید که تو حتما و حتما باید بروی مدرسه. در ادامه، چند توصیه دیگر هم به شما دارم.

 با او همدلی کنید

شما باید نگاهی همراه با پذیرش به فرزندتان داشته باشید. مثلا به او بگویید: «من هم که هم سن تو بودم، برای مدرسه رفتن اذیت می‌شدم. حالا به نظرت کدوم درس از همه سخت‌تره؟» با این راهکار، او متوجه می‌شود که شما سختی‌های درس خواندن را درک می‌کنید.

 از او بپرسید چرا مدرسه را دوست ندارد؟

در پیامک‌تان گفته‌اید که پسرتان مدام به من می‌گوید که بابا، من مدرسه می‌روم اما علاقه‌ای ندارم و به‌خاطر شما می‌روم. از او بپرسید که چه اتفاقاتی در مدرسه برایش می‌افتد که او را ناراحت می‌کند؟ به عبارت دیگر اجازه بدهید که کودک‌تان تمام ناراحتی‌هایش را برون‌ریزی کند. ممکن است در بعضی دروس، ضعیف باشد و به همین دلیل از مدرسه رفتن، بدش بیاید. در این حالت باید سعی کنید که خودتان یا با یک معلم خصوصی مهربان و توانمند، اشکالات درسی‌اش را برطرف کنید.

 خودتان اهل مطالعه هستید؟

اگر می‌خواهید فرزندتان به درس خواندن و کتاب علاقه داشته باشد، باید الگوی خوبی برای او باشید. هر پدر و مادری باید در خانه یک بسته مطالعاتی داشته باشند. مادر باید کتاب خاص خودش را داشته باشد و بخواند و پدر هم همین‌طور چون والدینی که اهل مطالعه هستند، کودکان‌شان بیشتر به مطالعه و درس‌خواندن اهمیت می‌دهند، حتی توصیه می‌شود با او به کتابخانه بروید.

 از تصویرسازی آینده کمک بگیرید

با توجه به توضیحاتی که درباره پسرتان دادید، خیلی مهم است که از ترفند تصویرسازی برای کودک استفاده کنید. مثلا به او بگویید که در آینده که بزرگ می شی، دوست داری چکاره بشی؟ افرادی مثل پسر شما، معمولا نمی‌گویند دکتر یا مهندس و شغلی را مطرح می‌کنند که در ظاهر نیاز به درس خواندن نداشته باشد، مثلا کودک می‌گوید تاجر. حالا والدین باید از ترفند تصویرسازی استفاده کنند و بگویند «به به، حالا فکر کن تو تاجر شدی، یک قرارداد خارجی بهت خورده و از کشور خارج شدی. این جا باید زبان انگلیسی ات قوی باشه و باید ابتدا تحصیلات عالی داشته باشی تا طرف ‌مقابل روی تو حساب بیشتری باز کند و به تو احترام بگذارد». این مدل صحبت‌ها با کودک همراه با پذیرش و درک و همدلی و از طرفی فعالیت والدین در زمینه کتاب خوانی، پسرتان را نسبت به درس و مدرسه بسیار مشتاق‌تر خواهد کرد.

1-گوش‌دادن دقیق به شما

2- احترام به مرز‌ها و رعایت حد و حدود‌ها

3- تقلید از رفتار‌های خوب شما

4- ارزش قائل‌شدن برای نظرات‌تان

5- خوشحال‌شدن از دستاورد‌هایتان

6-دفاع‌کردن از شما به‌خصوص پشت سرتان

7- در میان گذاشتن اسرار با شما

8- تلاش برای سربلند کردن شما

 

* من هیچ موقع انیمیشن نگاه نمی‌کنم، چون فکر می‌کردم فقط برای بچه‌هاست. نمی‌دونستم بعضی‌هاش برای بزرگ‌ترها هم آموزنده است.

* مشکلات تیروئید رو جدی بگیرید. من یکهو وزنم خیلی رفت بالا، چندتا بیماری دیگه هم گرفتم، بعدش مشخص شد اگر تیروئیدم رو درمان کرده بودم، اصلا این مشکلات برام ایجاد نمی شد.

* با تصویر «خواهرم و بچه‌هاش در صبح روز سرد زمستانی...» که در صفحه سرگرمی زدین، یک ربع خندیدم. خیلی خوب بود.

* از این‌که در زندگی‌سلام به موضوع مهم و حیاتی صحبت با کودک اشاره کردید، از شما ممنونم. مربوط به مطلب «رمز و راز هم‎صحبتی با کودکان به روش لئو».

* در صفحه خانواده درباره بهترین روش‌های تمیز کردن ظروف استیل نوشتین. ظرف استیل گرونه. درباره راه‌های تمیز کردن ظرف تفلون هم بنویسید.

* این که بعضی‌ها هرچیزی می شه یا به مشکل می‌خورن، سریع می گن کاش ازدواج نمی‌کردم، یک دلیلش نداشتن مسئولیت پذیریه، وگرنه ازدواج در کنار سختی‌هاش، شیرینی‌های زیادی از جمله آرامش داره که فقط متاهل‌ها درکش می‌کنن.

* زندگی سلام، سیگار کشیدن داره خیلی طبیعی می شه و بچه‌ها هم دارن بهش معتاد می شن. اطلاع‌رسانی کنین. هزار تا بیماری و بدبختی میاره در آینده براشون.

 

1- برای دوست‌یابی وقت بگذارید| شناخت افراد جدید مغز شما را تقویت می‌کند. این مجموعه از مهارت‌های ذهنی شامل حافظه کوتاه‌مدت، قدرت کنترل عوامل حواس‌پرتی و توانایی متمرکز ماندن است. گوش دادن به دیدگاه دیگران و تلاش برای قرار دادن خود به جای او، مغز شما را به فکر کردن به روش‌های جدید سوق می‌دهد.

2- بیرون بروید| طبیعت اثر آرام‌بخش دارد و می‌تواند استرس را کاهش دهد، حتی اگر فقط از پنجره به بیرون نگاه می‌کنید. وقتی زمانی را در خارج از منزل می‌گذرانید، به مغز خود از جریان مداوم داده‌ها و محرک‌هایی که در طول روز دریافت می‌کند، استراحت می‌دهید. این وضعیت به آن اجازه می‌دهد تا توانایی تمرکز خود را مجدد راه اندازی کند، بنابراین ممکن است احساس خلاقیت بیشتری داشته باشید و بهتر می‌توانید مشکلات را حل کنید.

3- روال خود را کنار بگذارید| خوردن صبحانه یکسان هر روز یا رانندگی در همان مسیر تا محل کار، هیچ اشکالی ندارد. انسان‌ها مخلوق عادت هستند، اما برای مغز شما خوب است که سعی کند همه چیز را با هم مخلوط کند. تغییر در روال هر روزه، توانایی مغز شما را برای یادگیری اطلاعات جدید و نگه داشتن آن‌ها افزایش می‌دهد. یک دستور غذای جدید را امتحان کنید یا قسمت دیگری از شهر خود را کاوش کنید.

4- مهارت جدیدی یاد بگیرید| وقتی یک مهارت یا موضوع جدید یاد می‌گیرید، مغز شما مسیرهای جدیدی را بین سلول‌های متعدد خود ایجاد می‌کند. ممکن است سعی کنید مهارت یا سرگرمی جدیدی را یاد بگیرید. اگر در ابتدا سخت به نظر می‌رسد، تسلیم نشوید. هر چه فعالیت جدیدتان سخت‌تر باشد، برای مغزتان بهتر است.

5- روی یک چیز در یک زمان تمرکز کنید| فقط به این دلیل که می‌توانید همزمان پیامک ارسال کنید، تلویزیون تماشا کنید و شبکه‌های اجتماعی خود را بررسی کنید، به این معنی نیست که انجام همزمان چند فعالیت برای شما خوب است. وقتی مغز شما با چندین جریان اطلاعات به طور همزمان برخورد می‌کند، باید همه آن‌ها را غربال کند. این کار تمرکز، مدیریت حافظه و تغییر از یک چیز به چیز دیگر را برای شما دشوارتر می‌کند، بنابراین در هر زمانی توجه خود را تنها به یک فعالیت معطوف کنید.

6- بخندید| استرس می‌تواند مغز شما را وادار به ترشح هورمونی به نام کورتیزول کند که باعث می‌شود نتوانید به وضوح فکر کنید. با گذشت زمان، سطوح بالای استرس می‌تواند باعث ایجاد مشکل در یادگیری و حافظه شما شود. یک راه سرگرم کننده برای محافظت از مغزتان این است که خوب بخندید. خندیدن می‌تواند سطح کورتیزول را کاهش دهد و به سلامت مغز شما کمک کند.

7- برای سلامت روان خود کمک بگیرید| اگر افسرده هستید، ممکن است احتمال افت ذهنی شما بیشتر باشد. علاوه بر احساس درماندگی و از دست دادن علاقه به چیزهایی که دوست دارید، افسردگی همچنین می‌تواند شما را در «مه مغزی» قرار دهد. فکر کردن، متمرکز ماندن و تصمیم گیری می‌تواند بسیار سخت‌تر باشد. اگر برخی از این علایم را دارید، با روان‌شناس خود درباره اقداماتی که می‌توانید برای درمان آن‌ها انجام دهید، صحبت کنید.

برای نوشتن این مطلب از «ایسنا» کمک گرفته شده‌ است