هشدار سازمان امداد و نجات به کوهنوردان

خانواده کوهنوردان:  حالا دو روز تو این هوا نرین کوه، خیلی سخته؟!

 

واکنش  «نوکیا» به موبایل‌های تقلبی با نام نوکیا در ایران

مدیر نوکیا:  این گوشی تابلو تقلبیه، حتی گردو هم نمی شکنه!

 

وزارت اقتصاد : دستفروشان مشمول مالیات می‌شوند

یک مسئول:  زباله گردها هم که ماهی 15 تومن استخدام می شن. 

 هندزفریم رو گم کردم؛ مامانم گفت اتاقت رو جمع کنی شاید پیدا بشه، به امید اون، اتاق رو جمع کردم، تهش از تو کیفش در آورده می‌گه بیا اینم جایزه‌ات! 

 

 من اون‌قدر بدشانسم که خوش‌شانسی‌هام هم در حقیقت بدشانسی بودن اما اون لحظه خبر نداشتم. 

 

 این‌که دندون‌پزشکان گرامی هی خجالت‌مون بدن که چرا این بلا رو سر دندونات آوردی خوب نیست، میلیونی هزینه کنیم و عذاب وجدان هم بگیریم؟

بالاخره یک ذره هوای برخی نقاط کشور زمستونی شد و سرما رو حس کردیم، اما بازم به سرمای دهه شصت نمی‌رسه انصافاً. روزهایی که نسل ما بچه بودن. زمستون‌های قدیم یکسری دردسر عجیب داشت. یکیش این‌که خونه‌ها ویلایی بود و باید مثل محققانی که رفتن قطب تا درباره اثر گرمایش زمین روی زندگی پنگوئن‌ها تحقیق کنن کلی لباس می‌پوشیدیم تا بریم توی حیاط خونه و از سرویس بهداشتی استفاده کنیم. تازه اگه سر نمی‌خوردیم و سالم می‌رسیدیم تمام مسیر از سرما و لرزش انگار روی ویبره بودیم. شیرهای آب که آب گرم نداشتن هیچ، خیلی‌هاشون هم قندیل بسته بودن. برای آوردن یک ظرف ترشی یا خیارشور از زیرزمین باید موانعی در حد یخ‌های آلاسکا یا یخچال‌های طبیعی اسکاندیناوی رو رد می‌کردیم. تازه بدون تجهیز به هیچ لباسی. تهش یک ژاکت داشتیم که حتماً یک گوشه‌اش سوخته بود. یکسری چکمه پلاستیکی هم داشتیم که نیم کیلو آب توشون جمع می‌شد. تازه خیلی از خونه‌ها هنوز گازکشی نداشت، بخار نفتی‌ها یک بوی عجیبی داشت که هیپنوتیزم می‌شدیم و یکسری بخاری گازی هم بود که با کپسول گاز روشن می‌شد. کاربرد مهم بخاری غیر از گرم کردن خونه، گرم کردن نون بود. اما گاهی روش قابلمه شلغم می‌ذاشتیم تا بخور بدیم. بیشتر اوقات یک کتری فلزی کهنه هم روی بخاری بود که رنگش از سیاهی شب هم سیاه‌تر بود اما کاربردش ایجاد رطوبت در هوا بود و تو سطح بهترین دستگاه‌های بخور کارراه‌انداز بود. خلاصه با اینا زمستون رو سرمی‌کردیم.