چرایی تبدیل این مسئله به تعارض

زندگی مجردی یا ازدواج؟ این سوال به طور گسترده‌ای در بین جوانان امروزی مطرح است. برای بسیاری از جوانان، پذیرش مسئولیت‌های ازدواج و تشکیل یک خانواده، تصمیمی چالش‌برانگیز است. این موضوع ممکن است با اصرار والدین و خانواده‌ها به تعارض منجر شود، زیرا انتظارات و اولویت‌های‌شان ممکن است با تصمیمات فرزندان‌شان مغایرت داشته باشد. جوانی دوره‌ای از زندگی است که افراد در آستانه انتخاب‌های مهمی در زندگی خود قرار دارند، از جمله انتخاب شریک‌زندگی. اما برخی از دختران‌و‌پسران با داشتن شرایط ازدواجی مطلوب، تصمیم به ازدواج نمی‌گیرند. والدین در این مواقع نقش پررنگی در ترغیب جوان برای تشکیل زندگی مشترک خواهند داشت.

 

1 بهتر کردن روابط خانوادگی

روابط پر از احترام، اعتماد و حمایت بین اعضای خانواده می‌تواند به عنوان یک الگوی موثر برای فرزندان باشد و آن‌ها را به ازدواج ترغیب کند. طبیعتا پدر و مادری که رابطه خوبی با یکدیگر نداشته باشند و جوان‌شان هر روز شاهد جروبحث‌های آن‌هاست، نمی‌توانند فرزندشان را به ازدواج ترغیب کنند.

 

2 صحبت درباره مزایای متاهل‌شدن

به فرزندانتان بگویید که ازدواج می‌تواند موجب رشد و پیشرفت شخصی و اجتماعی‌شان شود. بعضی جوانان، ازدواج را مانع پیشرفت در شغل یا تحصیل می‌دانند. شما می‌توانید مثال‌های متعدد از افراد موفق در جهان بیاورید که در کنار ازدواج به دستاوردهای شگرف علمی و اقتصادی و ... رسیدند. در ضمن، متاهل‌شدن باعث افزایش مسئولیت پذیری فرد شده که تقویت این مهارت، رابطه مستقیم با موفقیت دارد.

 

3 به‌چالش کشیدن افکار ضدازدواجی فرزند

برای این که مطمئن شوید چرا فرزندتان تمایلی به ازدواج ندارد، باید با او درباره دلایل و مزایا و معایب ازدواج بحث کنید و نظراتش را بپرسید. وقتی دلایل او را متوجه شدید، باید با به چالش کشیدن آن‌ها، فرزندتان را به تفکر بیشتر در این باره وادارید.

 

4 درک تمایل جوان‌تان برای دیر ازدواج کردن

برخی از جوانان ممکن است به دلیل سخت‌گیری‌ها و انتظارات بالایی که طرف‌مقابل یا جامعه برای تشکیل زندگی‌مشترک از آن‌ها توقع دارد، برای ازدواج تردید داشته باشند. والدین می‌توانند با ایجاد فضایی احترام‌آمیز و بازتاب گرا، این فشارها را کاهش دهند. به عبارت دیگر، والدین باید در کنار همدلی و درک فرزند، از تحت فشار قرار دادن او برای متاهل‌شدن خودداری کنند.

 

5 ارائه اطلاعات مفید درباره ازدواج

به فرزندتان اطلاعاتی مفید درباره مزایا و فواید ازدواج، توانمندی‌های لازم برای شروع زندگی مشترک و روش‌های مواجهه با چالش‌های زندگی مشترک، ارائه دهید. با این کار، علاوه بر این که آگاهی او را درباره ازدواج بالا می‌برید، فرزندتان در جریان اهمیت مسئله از نظر شما قرار می‌گیرد.

 

6حمایت از تصمیمات فرزند

به فرزندتان اطمینان دهید که هر تصمیمی که اتخاذ می‌کند، حمایت شما را دارد. به عنوان والد، مهم است که به فرزندتان اجازه دهید تا تصمیم خود را با آگاهی و اطمینان اتخاذ کند و از وی حمایت کنید. به فرزندتان نشان دهید که به او اعتماد دارید و هر زمان که تصمیم به ازدواج بگیرد، می‌تواند روی مشورت‌ و کمک‌های شما برای تشکیل زندگی مشترک موفق حساب باز کند.

 

7 دنبال فشار و تحمیل نظر نباشید

والدین باید توجه داشته باشند که تصمیم ازدواج به خود فرد بستگی دارد و نباید احساس تحت فشار بودن کند. بهتر است به جای فشار و تحمیل نظر خود، با فرزندانشان صحبت کنند و به آن‌ها فرصتی برای بیان دیدگاه و انتقادهای خود بدهند. این ارتباط باز باعث می‌شود که فرزندان احساس کنند دیدگاه‌شان جدی گرفته  و به نظر او احترام گذاشته می‌شود. در عین حال، کمک گرفتن از روان شناسان هم می‌تواند به والدین و فرزندان کمک کند تا درک بهتری از دیدگاه‌های یکدیگر داشته باشند و به روش‌های کارآمد برای مدیریت این موقعیت دست پیدا کنند. روان شناسان می‌توانند به طرفین کمک کنند تا الگوهای ارتباطی بهتری را ایجاد کرده و به دور از تنش‌ها و فشارهای افراطی به توافق برسند.

 اگر فرزندتان تصمیم به ازدواج گرفت

اگر فرزندتان به ازدواج تمایل پیدا کرد، از او بخواهید که در دوره‌های آموزشی مرتبط با زندگی‌مشترک شرکت کند و آمادگی خود را ارتقا دهد. یادگیری ملاک‌های ازدواج سالم به جوانان کمک می‌کند تا آگاهی بیشتری از مسائلی مانند احترام‌متقابل، تعهد، ارتباط موثر و مسئولیت‌پذیری پیدا کنند. این ملاک‌ها می‌توانند به آن‌ها کمک کنند تا در انتخاب همسر عملکرد بهتری داشته و زندگی‌مشترک پایدارتری را آغاز کنند.

 خارج‌شدن بهتر از حالت خواب‌آلودگی با آلارم‌های ملایم

پژوهشگران استرالیایی برای تعیین بهترین راه بیدار شدن دست به تحقیقی جدید زدند و دریافتند که آلارم‌های ملایم و آهنگین افراد را در صبح به طور موثرتری از حالت خواب‌آلودگی خارج می‌کند، در حالی که بوق‌ها و زنگ‌های هشدار تند افراد را بی‌حال‌تر می‌کند. برای انجام این تحقیق دکتر استوارت مک فارلین از موسسه فناوری سلطنتی ملبورن و همکارانش ابتدا ۵۰ شرکت‌کننده را برای تکمیل یک نظرسنجی درباره زنگ بیدارباش و شرح وضعیت خواب صبحگاهی انتخاب کردند. بنا بر نتایج این مطالعه که در نشریه علمی «Plos One» منتشر شده است، زنگ‌های تند می‌تواند در اول صبح استرس زیادی را در سراسر بدن ایجاد کند. بیدار شدن با صدایی که خیلی بلند است ضربان قلب را افزایش می‌دهد و بنابراین حتی اگر یک خواب شبانه خوب هم داشته باشید، یک بیدار شدن ناگهانی می‌تواند روزتان را خراب کند و نتیجه معکوس بدهد.

 عواقب بیدار شدن نادرست از خواب

استوارت مک فارلین از نویسندگان این مطالعه در این باره می‌گوید خواب‌آلودگی صبحگاهی که به عنوان «اینرسی خواب» هم شناخته می‌شود، یک مشکل جدی در دنیای شلوغ ۲۴ ساعته ماست. او اضافه می‌کند: «اگر به درستی از خواب بیدار نشوید، عملکرد کاری شما تا 4 ساعت ممکن است مختل شود و این می‌تواند منجر به عواقب بد و بزرگ بعدی شود». پس چه آهنگی را باید برای زنگ تلفن همراه خود به هنگام بیدار شدن‌ تنظیم کنید؟ محققان می‌گویند بهتر است از بوق، بیپ و انواع آلارم های تند و خشونت‌آمیز اجتناب شود. این صداها احتمالاً فعالیت مغز را مختل کرده و ما را به خوبی بیدار نمی‌کنند. نویسندگان این مطالعه در مقاله خود آورده‌اند که به جای این زنگ‌های تند و هشداردهنده صداهای ملودیک‌تر می‌تواند به ما کمک کند تا به‌طور مؤثرتری روند بیدار شدن را طی کنیم.

 

مخاطب گرامی، عمده ترس‌ها آموختنی است و با توجه به واکنش دیگران به یک موضوع، ما هم ممکن است همان واکنش را تکرار کنیم. برخی محیط‌ها به خصوص محیط‌های درمانی مانند دندان‌پزشکی در بزرگ سالان هم کم و بیش اضطراب و تشویش ایجاد می‌کند و صرفا منحصر به کودکان نیست. با توجه به تجربه کودکان از محیط‌های درمانی که واکسن دریافت کرده‌اند، هر فردی با پوشش سفید را پرستار می‌دانند و دچار اضطراب و شاید بی‌قراری می‌شوند که این تعمیم محرک در کودکان، طبیعی و مشهود است.

 تفکر عینی کودکان را جدی بگیرید

ترس مانند هیجانات دیگر از فردی به فرد دیگر و گاهی از  والدین نیز به کودکان منتقل می شود، همان گونه که شادی و غم ما اطرافیان را تحت تاثیر قرار  می دهد. پس ضرورت دارد والدین باور داشته باشند که آمادگی روحی-روانی کودکان به روحیات اطرافیان به خصوص والدین گره خورده است. موضوع دیگری که باید به طور جدی مورد توجه والدین باشد، داشتن تفکر عینی کودکان است. کودکان محیط اطراف و وقایع را از نگاه والدین می‌بینند و خود، نگاه و نظر مستقلی به اتفاقات و جهان پیرامون خود ندارند! تفکر عینی کودکان بیش از پیش مسئولیت تربیتی والدین را افزایش می‌دهد، چون کودک در این مرحله رشد، رفتار، گفتار و هیجانات والدین را کپی‌برداری می‌کند.

 اندکی ترس طبیعی است

اندکی ترس کودک از دندان پزشکی را طبیعی تلقی کنید و منتظر نباشید که هیچ اضطرابی نداشته باشد. جرئت مندی والدین، حلال خیلی از مشکلات کودکان است.

 درباره ضرورت حضور در آن جا با کودک صحبت کنید

از تفکر عینی کودک برای خوش‌بینی به محیط دندان پزشکی بهره ببرید و هرچه بیشتر با گفت‌و‌گوی متناسب با فهم او، ضرورت حضور وی را در آن جا توضیح و به او احساس امنیت بدهید. همچنین تا حد امکان از متخصص دندان پزشکی کودکان استفاده کنید، زیرا محیط پذیرش و درمان و نوع برخورد آن‌ها با کودک آرامش بخش‌تر است.

 برای هر کدام از زوج‌های جوان این چالش جدی وجود دارد که آیا برای زندگی مشترک‌شان انتخاب درستی داشتند؟ آیا دلبستگی خوبی بین‌شان وجود دارد؟ محققی به نام جان بولبی معتقد بود که اگر می‌خواهیم بدانیم انتخاب‌مان در زندگی درست است و از طرفی دلبستگی خوبی هم به او داریم یا نه؟ آیا حس او به ما هم درست شکل گرفته؟  باید  4  نوع دلبستگی را بشناسیم:

1. مضطربانه: یعنی مدام نگران هستیم طرف مقابل دوست‌مان ندارد.

2. اجتنابی: وقتی که دوست نداریم به طرف مقابل‌مان تکیه کنیم و حتی نمی‌خواهیم او هم به ما تکیه کند. احساس‌مان را مخفی می‌کنیم و دوست داریم همسرمان هم چنین رفتاری داشته باشد.

3. نامنظم: اگر طرف مقابل‌مان را دوست داریم اما از اعتماد و دل‌سپردن می‌ترسیم و ترجیح می‌دهیم وابسته نباشیم.

4. ایمن: اگر این‌که تکیه کنیم و همسرمان هم تکیه کند نمی‌ترسیم و مسئولیت ازدواج را می‌پذیریم و طرف مقابل‌مان هم همین ویژگی‌ها را دارد، یعنی احساس درست و آدم درستی را انتخاب کرده‌ایم. اما اگر غیر از این است به‌معنای شکست زندگی مشترک نیست، بلکه به معنای آن است که باید در مسیر ترمیم رابطه و درک تازه‌ای از آن کوشش کنیم.  

*دم حمید بهزادپور، دروازه‌بان تیم‌ملی فوتبال ساحلی کشورمان گرم، انصافا دستکش طلا حق او بود. واقعا از دیدن بازی هایش لذت می بریم. مثل بقیه بازیکنان.

*خدا را شکر که خداوند درهای آسمانش را برایمان گشود و رحمتش را بر سرمان نازل کرد. کاش مسئولان هم به فکر باشند و در حفظ و نگهداری آب بکوشند. مردم هم سعی می کنند که بهینه مصرف کنند. یک بازنشسته

*چه خوب که با دروازه بان تیم ساحلی مصاحبه کردید. می خواستم بدانم کیست و بیشتر با این قهرمان آشنا بشوم. ممنون. حسینایی

*اصلا نمی دانستیم که رشته فرش هم داریم. مشتاق شدم و شاید در این رشته تحصیل کنم. مرسی جوانه.

*کارتون خواب زمستانی صفحه طنز و سرگرمی پنج شنبه جالب بود. باز هم از این جور کارتون ها چاپ کنید. 

امیر و علی، مشهد

*لطفا در صفحه سلامت طرز پخت کله پاچه حرفه ای را هم آموزش دهید.

 

 از مشکل در حافظه تا خواب و استرس عاطفی شدید

سندروم خستگی مزمن که با عنوان «آنسفالومیلیت میالژیک» نیز شناخته می‌شود، یک بیماری پیچیده است که با خستگی محدود‌کننده فعالیت مشخص می‌شود. سندروم خستگی مزمن در واقع چیزی بیش از یک خستگی ساده است. دکتر اریک اشر، پزشک خانواده در بیمارستان نورثول لنوکس‌هیل در نیویورک، در این باره می‌گوید: «علایم شامل خستگی شدید پس از ورزش و فعالیت ذهنی، خواب بدون شادابی، مشکل در حافظه، تغییرات وزن، استرس عاطفی شدید، سردرد و درد عضلانی است». با این حال از آن جایی که این علایم با شمار بسیاری از سندروم‌های دیگر مشترک است، ممکن است تشخیص این بیماری دشوار باشد. بنا بر اعلام سازمان پیشگیری و کنترل بیماری‌های ایالات متحده، سه علامت اولیه یا «مرکزی» برای تشخیص این سندروم مورد نیاز است:

1- خستگی همراه با کاهش شدید توانایی در انجام فعالیت‌هایی که قبلاً معمول بود برای مدت شش ماه یا بیشتر.

2- بدتر شدن علایم پس از فعالیت ذهنی یا جسمی. بیماران اغلب این حالت را به عنوان یک «سقوط» یا «فروپاشی» توصیف می‌کنند که می‌تواند باعث شود بعد از یک فعالیت ساده مانند رفتن به فروشگاه یا دوش گرفتن، برای روزها در بستر بمانند.

3- مشکلات خواب از جمله احساس شادابی نداشتن حتی پس از یک شب کامل خواب.

 هیچ دستورالعملی برای درمان این سندروم نیست

دانیل کلاو، مدیر مرکز تحقیقات درد مزمن و خستگی در دانشگاه میشیگان می‌گوید هیچ دارویی برای این بیماری تایید نشده و هیچ دستور‌العمل درمانی برای آن وجود ندارد. دکتر آسچر در این باره می‌گوید: «درمان معمولاً برای مدیریت علایم است و چند رشته‌ای است؛ از جمله با انجام ورزش، ماساژهای ملایم، رژیم غذایی سالم و تراپی (هم رفتاری و هم فیزیکی)». وی با بیان این که هدف از این فعالیت‌ها کاهش استرس و اضطراب و ارتقای وضعیت «ذهن‌آگاهی» است، گفت: «گاهی اوقات اگر این گزینه‌های درمانی دیگر جوابگو نباشند از داروها هم استفاده می‌کنیم. بسیاری از بیماران ممکن است از پیشنهاد مصرف یک داروی ضد افسردگی خوششان نیاید، اما تجربه نشان داده که این داروها علایم را بهبود می‌بخشند و از رنج بیماران کم می‌کنند تا زندگی رضایت‌بخش‌تری داشته باشند».