اگه فکر می‌کنین هنرپیشه شدن خیلی سخته و زیاد به تمرین، کلاس رفتن، فن بیان و این جور چیزها نیاز داره سخت در اشتباهید. استاد ایرج ملکی ثابت کرد می شه بدون هنر داشتن در فضای مجازی مشهور شد و سریال «هفت سر اژدها» حتی از این جلوتر رفت و ثابت کرد حتی می شه بدون هیچ استعدادی بازیگر یک سریال تلویزیونی واقعی  شد. راستش من چند تا از کلیپ‌های مربوط به این سریال رو که دیدم اولش فکر کردم دوربین مخفیه یا سریال کمدی ساختن، حتی بازیگرهای ایرج ملکی هم عمداً بخوان این قدر بد بازی کنن نمی‌تونن و ممکنه از دست‌شون دربره و خوب بازی کنن. اما تو سریال «هفت سر اژدها» که آقای طالبی ساخته بازی‌ها به‌طرز عجیبی عجیبه و به طرز غریبی غریب. حتی بازیگرهای کلیپ‌های اینستاگرامی که فلافل تبلیغ می‌کنن یا مثل سریال «کلید اسرار» یهو متحول می شن هم بهتر بازی می‌کنن. سریال یک جوریه انگار کارگردان گفته دوستان برین جلوی دوربین، یک‌چیزی بگین تا ببینیم چی می شه. البته سریال دستاوردهایی هم داشته، طوری‌که در این زمان کم، بیشتر از فیلم «فسیل» مردم رو خندونده و حتی سال‌های بعد می شه به‌جای کمدی‌های عطاران از آی‌فیلم پخش بشه. فقط کاش اولش بنویسن که خطر پارگی روده به‌خاطر خنده در یک سریال غیرکمدی در کمین شماست تا مردم مواظب باشن.