روان‌پریشی بعد از جدایی

روان‌پریشی می‌تواند توسط عوامل زیادی ازجمله تجربه آسیب‌زا، استرس و عوارض جانبی داروهای تجویز شده تحریک و ایجاد شود. دکتر تورونی می‌گوید: «در حالی که روان‌پریشی مورد نادری است، جدایی‌ و پایان دادن به رابطه قطعاً می‌تواند منجر به طیفی از مسائل دیگر سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد و در موارد شدیدتر، حتی علایم PTSD شود.»

محروم‌شدن مغز از هورمون‌های عشق

به گفته متخصصان، مغز در هفته‌های ابتدایی پس از جدایی از هورمون‌های عشق یعنی اکسی توسین و دوپامین محروم می‌شود.  هنگامی که شما جذب شخص دیگری می‌شوید، مغزتان هورمون‌های شادی‌بخش دوپامین، سروتونین و اکسی توسین را ترشح می‌کند. اما وقتی از آن شخص خاص جدا می‌شوید، تمام آن هورمون‌ها هم با او شما را ترک می‌کنند. این احساس از سوی محققان دانشگاه کلمبیا به یک میل شدید تشبیه شده است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ نشان داد که مناطقی در مغز که در طول جدایی فعال می‌شوند مانند زمانی است که معتادان به کوکائین در حال ترک هستند. همچنین مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۰ که در مجله فیزیولوژی عصبی منتشر شد نشان داد که مغز پس از جدایی درد فیزیکی را تشخیص می‌دهد. محققان دریافتند که این فعالیت در آزمایش‌هایی مشاهده شده است که در آن عکس‌هایی از شرکای زندگی سابق افراد به آن‌ها نشان داده شد.

 

مادر گرامی، دغدغه و نگرانی‌تان به‌جاست. پسری دارید که شغلی ندارد، در روابط متعدد و همزمان با چندین دختر است و وعده ازدواج به آن ها می‌دهد و مدیریت مالی هم ندارد. در ادامه چند توصیه به شما خواهم داشت.

پسرتان از یک نوع اضطراب رنج می‌برد

گفته‌اید که پسرتان با چندین دختر ارتباط دارد و به همه‌شان وعده ازدواج داده است. به نظر می‌رسد او از یک اضطراب رنج می‌برد مثلا ترس از تنهایی، ترس از رها شدن، ترس از از دست‌دادن دیگران یا دوست داشتنی نبودن و ... . رفتارهایی مثل همزمان به چند دختر وعده ازدواج‌دادن می‌تواند برای از دست ندادن آن‌ها و البته نگه‌داشتن آن ها حتی به قیمت آسیب به خود و دیگری باشد.

نداشتن هدف باعث ‌شده پسرتان بیکار باشد

نداشتن شغل اغلب در این سن پسرتان که 32ساله است، می‌تواند نشانه نبود شکل‌گیری هویت و البته نبود هدفمندی باشد. یعنی فرد برای خود و آینده، هدف روشن و مشخصی ندارد و نسبت به توانمندی خود ناآگاه یا بی‌انگیزه است که البته این موارد می‌تواند منجر به احساس بی‌ارزشی در درون فرد شود. برای کم‌کردن حس بی‌ارزشی معمولا فرد ممکن است به صرف هزینه‌های بی‌مورد و غیرضروری رو بیاورد و با ولخرجی احساس ارزشمندی را به خود به طور موقت برگرداند یا با قرار گرفتن در روابط متعدد مهر  تایید به خود بزند. یکی از دلایل بر باد دادن ارثیه پدری‌اش، شاید همین مسئله باشد.

شرایط پسرتان نیاز به بررسی دقیق‌تر دارد

با توجه به توضیحات داده شده، به نظر می‌رسد که رفتارهای پسرتان نیاز به بررسی دقیق‌تر دارد و قطعا این شرایط تحت کنترل شما نیست، چون سن ایشان سنی نیست که شما بخواهید برای مشکلاتش راه حلی پیدا کنید و او انجام دهد. با بهبود رابطه خود با ایشان در یک گفت‌وگوی سالم و به دور از قضاوت، سرزنش وتحقیر، نگرانی خود را درباره شرایط فعلی پسرتان مطرح و او را برای گرفتن کمک و مشاوره تخصصی تشویق کنید.

 

* کرونا چه پرستارهای نازنینی رو از ما گرفت. چقدر به این افراد در بیمارستان‌ها احتیاج داشتیم. روح‌شون شاد و یادشون گرامی.

* درباره مطلب «گردش خطرناک کرونا و آنفلوآنزا» می‌خواستم بگم که اگر هرکسی علایم بیماری داره، ماسک بزنه، در حد زیادی جلوی انتشارش گرفته می شه. ممنون 

می شم که همه رعایت کنن.

* تنها دلیل این که بعضی دخترها عاشق پیرمردها می شن و با شوگر ددی فاز آشنایی برمی‌دارن، همون پوله. الکی هم اسم عشق می ذارن روش.

* وقتی دلنوشته خانم خانعلی‌زاده درباره شغل پرستاری رو خوندم، داشت گریه‌ام می‌گرفت. چقدر نگاهش به این شغل و سختی‌هاش زیبا بوده.

* بال رو فقط باید روی منقل به سیخ کشید و نوش جان کرد. مربوط به ستون آشپزی من در صفحه سلامت.

* سندروم افسردگی پس از پایان سریال مورد علاقه دیگه چیه؟ تا حالا اسمش رو نشنیده بودم! من یک سریال که تموم می شه، خوشحال می شم. به خصوص سریال‌های ایرانی که آبکی هم هست.

 

1-  اجتناب از تبعیض

2- خود محور بودن

3- به‌دنبال مشاوره بیش از حد

4- حفظ کنترل مطلق شرایط

5- ارائه بازخورد ناخواسته

6- غرولند مدام و خرده گیری

7- چک کردن و نظارت خیلی زیاد

8- لغو جلسات کارکنان

9- مسئولیت دادن فقط به همفکرها

بی‌ثمر بودن محروم‌کردن ناگهانی کودکان از دستگاه‌های الکترونیکی

یکی از محققان این پژوهش می‌گوید: «به‌نظر می‌رسد استفاده بیشتر از شبکه‌های اجتماعی و مشکلات سلامت‌روان، عوامل ریسک مشترکی دارند؛ ازجمله مشکلات سلامت روان والدین، تنهایی، آزار و اذیت و مشکلات رابطه والد-فرزند». پژوهشگران هشدار داده‌اند که وادارکردن بچه‌ها به انجام کارهای دیگر و محروم‌کردن ناگهانی آن‌ها از دستگاه‌های الکترونیکی هم ثمری ندارد و حتی ممکن است آسیب بیشتری به آن‌ها برساند. متخصصان می‌گویند نباید فناوری را مقصر دانست، بلکه باید دید کودکان به چه علت به آن معتاد می‌شوند.

نحوه انجام این پژوهش

پژوهشگران عادات مربوط به شبکه‌های اجتماعی و تجربیات روان‌پریشی را در ۱۲۲۶ کانادایی متولد سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ بررسی کردند. آن‌ها دریافتند جوانانی که استفاده خود از رایانه را به‌شدت کاهش داده بودند، فارغ از تجربیات شخصی دیگر، همچنان در بزرگ سالی تجربیات روان‌پریشی بیشتری داشتند. همچنین استفاده از اینترنت نسبت به تلویزیون و بازی‌های ویدئویی، ارتباط عمیق‌تری با بروز افسردگی دارد. درواقع بازی‌های ویدئویی می‌تواند باعث تنظیم احساسات و توسعه مهارت‌های اجتماعی شود، زیرا برخلاف دیگر گونه‌های فناوری، فرد را در حالت منفعل قرار نمی‌دهد. پژوهشگران می‌گویند که پزشکان بالینی نباید فناوری را مقصر بدانند. آن‌ها باید به این مسئله بپردازند که چرا یک جوان معتاد فناوری که دچار تجربیات روان‌پریشی است، در کودکی دچار این اعتیاد شده است.

یک نشانه زودهنگام برای مشکلات سلامت روان در آینده

متخصصان از این ایده که فناوری‌های دیجیتالی «علت ریشه‌ای» تمام مشکلات در جوانی هستند، فاصله گرفته‌اند. در اغلب موارد، شرایط شخصی از پیش موجود، علت افزایش استفاده از شبکه‌های اجتماعی و مشکلات سلامت‌روان هستند. به‌ عبارت دیگر، استفاده زیاد از فناوری‌های دیجیتالی در بلوغ می‌تواند یک نشانه زودهنگام برای مشکلات سلامت روان در آینده باشد. به تازگی مطالعه 18هزار خانواده بریتانیایی نشان داده است که تقریباً نیمی از نوجوانان این کشور به شبکه‌های اجتماعی معتاد هستند. یک پژوهش دیگر در دانشگاه کینگز کالج به این نتیجه رسیده است که یک‌سوم افراد به اعتیاد بالینی گوشی‌های هوشمند مبتلا هستند. این افراد نمی‌توانند زمان استفاده از گوشی هوشمند خود را کنترل کنند و هنگامی که به آن دسترسی ندارند، مضطرب می‌شوند.

1 ابتکار عمل داشته باشید

اگر افرادی را در اطراف خود پیدا کردید، لازم نیست منتظر بمانید تا کسی با شما تماس بگیرد. اولین قدم را شما بردارید. حتی اگر درونگرا هستید، یک آغازگر مهربان باشید. شروع به صحبت کردن با یک نفر کنید که به نظرتان ویژگی‌های یک دوست خوب را دارد و چیزی درباره خودتان به اشتراک بگذارید. در خور ذکر است که شما یک بزرگ سال هستید و توقع می‌رود که همچون یک کودک یا نوجوان در انتخاب دوست، بی‌ملاحظه نبوده و معیار‌های دقیق و کارشناسی‌شده‌ای برای دوست‌یابی برگزیده باشید.

2 به یک گروه جدید بپیوندید

با عضو شدن در یک باشگاه یا یک گروه خاص ممکن است با افراد دیگری با ارزش‌ها و علایق مشابه ملاقات کنید. شما علاقه برای ارتباط دارید و برخی از این روابط ممکن است با گذشت زمان تبدیل به دوستی‌های طولانی مدت شود.

3 ویژگی‌های یک دوست خوب را داشته باشید 

در رفتار و برخوردهای خود با دیگران نشان دهید که دوستانه هستید. شما باید همان چیزی باشید که در طرف‌مقابل به دنبال آن هستید. چه ویژگی هایی در «یک دوست» برای شما مهم است؟ مطمئن شوید که آن‌ها را دارید.

4 شنونده خوبی باشید

اگر در ارتباط با دیگران خوب گوش کنید، دیگران احساس احترام می‌کنند، درک می‌کنند و با شما گرم می‌شوند. این مسئله علاوه بر این که یک راه مناسب برای دوست‌یابی در میان سالی است، به شما کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری درباره شخصیت طرف ‌مقابل و تشخیص درستی یا نادرستی این رابطه دوستانه پیدا کنید.

5 به تجربیات جدید بله بگویید

این دستورالعملی است که افراد موفق برای پیشرفت از آن استفاده می‌کنند و برای پیدا کردن دوستان جدید هم کاربرد دارد! به تجربه‌های جدید بله بگویید و چیزهای جدید را امتحان کنید. اگر هدف، گسترش دایره ارتباطات خود باشد، دوستی با دوستان دوستان‌تان هم بسیار عالی است، زیرا احتمالاً بسیاری از ویژگی‌های دوست مشترک شما را دارند.

6 اعتمادبه‌نفس خود را افزایش دهید

وقتی به خود اطمینان دارید و خودتان را دوست دارید، شانس‌تان برای یافتن دوست بیشتر می‌شود. دوست داشتن خود و قرار گرفتن در یک مکان روانی و عاطفی سالم قدم مهمی قبل از به دست آوردن رابطه جدید است. همچنین لبخندزدن در حالی که تماس چشمی با کسی برقرار می‌کنید، تاثیر مثبتی روی شخص دیگر ایجاد می‌کند. صحبت با لبخند گرم و تماس چشمی مداوم باعث می‌شود که طرف‌مقابل احساس راحتی کند و به گفت‌وگو و آشنایی بیشتر با شما علاقه‌مند شود.

7 با گروه‌های آنلاین ارتباط بگیرید

اگر به‌دلیل نداشتن وقت یا اضطراب و ... نمی‌خواهید به فعالیت‌های حضوری بپیوندید، پیشنهاد می‌شود گروهی را پیدا کنید که به صورت آنلاین با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند . به عنوان مثال، گروهی مرتبط با کتاب و کتاب خوانی به صورت آنلاین، گروه هایی در شبکه‌های اجتماعی و ... وجود دارد.

8 اطرافیان بالقوه را بالفعل کنید

ممکن است احساس ناخوشایندی داشته باشید یا شما را مضطرب کند، اما پرسیدن از یک همکار، همسایه یا ... که مایل است قهوه بخورد یا پیاده‌روی کند، راهی عالی برای شناختن اوست. ممکن است این پیشنهاد موفقیت‌آمیز باشد و به یک دوستی منجر شود یا ممکن است متوجه شوید که زیاد با او نقطه مشترک ندارید. هرچه بیشتر قرار ملاقات دوستی داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که افرادی را پیدا کنید که مناسب‌تر باشند.

9 تفاوت‌های فرهنگی را جدی بگیرید

از تفاوت‌های فرهنگی خود و طرف مقابل‌تان آگاه باشید. اگر تفاوت‌های فرهنگی به درستی درک نشود، می‌تواند مانعی برای دوستی ایجاد کند. در ضمن، وقتی با کسی برای رفتن به تفریح برنامه‌ریزی می‌کنید سر موقع حاضر شوید. 20 دقیقه قبل به او پیامک ندهید و نگویید که 20 دقیقه دیرتر می‌آیید یا بدتر از آن در آخرین لحظه قرارتان را لغو کنید. چیزهای کوچکی مانند به‌موقع بودن باعث ایجاد اعتماد در یک رابطه دوستانه می‌شود.

10 ویژگی‌های مثبت دیگران را تمجید کنید

اگر نکته مثبتی در افراد می‌بینید حتما آن را ذکر کنید. بنابراین، اگر شخص دیگری را با صفت‌های مثبت توصیف کنید، او نسبت به شما احساس خوبی پیدا کرده و شانس ایجاد یک رابطه دوستانه را پیدا خواهید کرد.