۴۵ نفر در رابطه با چای دبش تفهیم اتهام شده‌اند

مردم: خوبه چای بوده و این جمعیت تفهیم شدن. اگه شمش دبش بود چند نفر تفهیم می‌شدن؟!

 

مدیر عامل شرکت ملی گاز: برنامه‌ای برای صادرات گاز به اروپا نداریم

مشترکان: نه جون ما صادر کنین تا باز بگین نیروگاه گاز نداره و برق رو قطع کنین!

 

رئیس پلیس راهور: فریاد می‌زنیم که خودروها باید ایمن باشد اما اتفاقی رخ نمی‌دهد

یک خودروساز: گوش‌مون به فریاد عادت کرده، دیگه نمی‌شنویم!

 

وزارت بهداشت: پوسیدگی‌های دندانی باعث فراموشی می‌شوند

مردم: چی فرمودین؟ یادمون رفت!

 از لحاظ روحی خیلی به خرید نیاز دارم، از لحاظ مالی خیلی بیجا می‌کنم، از لحاظ جسمی هم کلاً حسش نیست. 

 

 هیچ‌وقت نفهمیدم گربه‌ها سر چی دعوا می‌کنن، چرا این‌قدر عصبی هستن؟ صبح زود باید برن سر کار؟ یا چک دارن؟ خب یه جا تو سایه لم بدین دیگه. این همه جیغ جیغ برای چیه؟ 

 

زندگیم در ابعاد کاری و مالی و... شبیه مکعب روبیک شده؛ یک طرف رو درست می‌کنم، سمت دیگه خراب می شه. 

 

قبلاً برای این‌که یه‌ذره درگیر خرافات بشی باید می‌رفتی بیرون شهر، یک جای دور، یک خانم که لیف و سیخ جیگر می‌فروخت می‌اومد سراغت، دو تا راه‌حل داشتی، یا لیف و سیخ جیگر می‌خریدی، یا بهت پیله می‌کرد که فالت رو بگیره، این جور وقت‌ها خیلی‌ها برای این‌که از دست طرف راحت بشن قبول می‌کردن و کف دست‌شون رو نشون می‌دادن، در این مرحله طرف می‌گفت: «سفر کرده داری، تا 7 روز، یا 7 ماه، یا 7 سال برمی‌گرده». دمش گرم که باز 70 سال رو نمی‌گفت و ما رو خیلی منتظر نمی‌ذاشت. اما حالا برای این‌که درگیر خرافات بشین لازم نیست راه دور برین بیرون از شهر، کافیه اخبار فوتبال رو دنبال کنین. مجانی، بدون سیخ جیگر و لیف و خیلی هم جدی و پرحاشیه. این‌جوری که یک مربی معتقده اگه رنگ خاصی رو نپوشه تیمش می‌بازه. سر همین دعوا راه می‌افته. تیم رقیب میگه ما می‌خوایم اون رنگ رو بپوشیم و از این حرف‌ها. تو لیگ‌های معتبر دنیا، تو هر بازی 30 تا موقعیت و 5 تا گل هست و قبل و بعدش هم دو طرف کاری به هم ندارن. تو لیگ ما قبل و بعد بازی 30 تا حاشیه است و حینش هم 5 تا دعوا. منتهی چون به قدر کافی حاشیه داریم و تمرکزمون روی این چیزهاست از کمبود موقعیت گل رنج می‌بریم که اونم گاهی داوران با اشتباهات‌شون فراهم می‌کنن تا همه بازی‌ها صفر صفر نباشه.