برنامه‌ای منطبق با خواسته‌های فرزند

آن چه در تابستان تغییر می‌کند محتواست. این بدان معناست که روال زندگی(ساعت خواب، تغذیه و ... ) باید همچون روزهای مدرسه باشد با این تفاوت که فرزندمان به جای ساعت‌های حضور در مدرسه اوقات‌فراغتی دارد که لازم است به بهترین شکل بگذراند. بنابراین ضرورت دارد فرزندمان در طول ساعات بیکاری برنامه‌ای را اجرا کند که با خواسته‌هایش تا حدود زیادی هماهنگ باشد. آموزش، هنر، ورزش، گردش، مهمانی رفتن، بازی کردن و ... هرکدام که باشد باید کودک به انجام آن اشتیاق نشان دهد. برخی کودکان خودشان از آموزش استقبال می‌کنند، حال ممکن است این آموزش، کلاس زبان باشد یا آموزش یک هنر و برخی تمایل به کلاس‌های ورزشی دارند، برخی هم علاقه مند به فعالیت‌های شغلی یا بازی و ارتباط با گروه همسال یا سایر اقوام و دوستان هستند. اما بهترین گزینه چه می‌تواند باشد و چگونه باید آن را اجرا کرد؟

 توجه به افزایش توانمندی‌های غیرتحصیلی

نخستین و مهم‌ترین اصل برای استفاده مفید از این دوره زمانی، داشتن برنامه‌ای مدون، حساب شده و دقیق است که با توجه به شرایط روحی و روانی و توانایی‌های جسمی، تحصیلی و ... فرزندمان تنظیم شود. کودکی که در طول سال تحصیلی تلاش زیادی داشته و از پیشرفت تحصیلی خوبی برخوردار است، بهتر است این دوره سه ماهه را از آموزش‌های خارج از محتوای درسی برخوردار شود. آموزشی که به آن علاقه مند باشد و بتواند علاوه بر سرگرم‌کردن، با پرکردن دوران فراغتش به توانمندی‌های غیر تحصیلی او هم افزوده شود، این آموزش‌ها نباید  به صورت کلاس‌های سنتی وآموزشی صرف باشد بلکه بسیاری از آموزشگاه‌ها، فعالیت‌های آموزشی را در قالب بازی، طبیعت گردی و سرگرمی‌های گروهی و ورزشی در اختیار دانش آموز قرار می‌دهند.

ورزش به‌جای بازی‌های رایانه‌ای و فضای‌مجازی

ورزش و فعالیت‌های بدنی یکی از ضروریات برای پر کردن اوقات‌فراغت دانش‌آموزان این دوره و زمانه است. این امر منجر می‌شود، کودک یا نوجوان کمتر زمان خود را صرف بازی‌های رایانه‌ای و فضاهای مجازی کند. انتخاب یک کلاس ورزشی با همفکری فرزند یکی از بهترین گزینه‌هاست تا روحیه نشاط و شادابی را در فرزندمان ایجاد کنیم. مثلا شنا از مفرح‌ترین و مفیدترین ورزش‌ها برای سلامت جسم و روان دانش آموزان در فصل تابستان است. شما به عنوان پدر یا مادر باید تلاش کنید تا فعالیت محبوب و مورد علاقه فرزندتان را شناسایی یا با جهت‌دهی مناسب آن‌ها را به مسیری هدایت کنید که کمترین آسیب را به همراه داشته باشد و منتهی به پیشرفت و موفقیت آن‌ها شود.

 8 توصیه مهم برای پُرکردن اوقات‌فراغت کودکان

1 به رعایت آزادی و باب میل بودن آن چه قرار است کودک یا نوجوان انجام دهد، توجه کنید. به عبارت دیگر و در قدم اول، علاقه فرزندتان را جویا شوید.

2 در این برنامه‌ریزی‌ها به تعاملات فرزندمان با ما، مربیان و گروه همسال توجه نشان دهیم و در صورت وجود مشکل به اصلاح آن کمک کنیم.

3 میان پر کردن اوقات فراغت و آموزش پیوند و ارتباط برقرار کنیم.

4 به تفریحات بدنی از طریق بازی‌ها و فعالیت‌های ورزشی برای تخلیه انرژی‌های سرکوب شده، توجه کنیم.

5 امروزه استفاده از تلویزیون، رایانه، اینترنت و موبایل امری جدانشدنی از زندگی مردم است اما این دلیل نمی‌شود تا والدین به فرزندانشان فرصت استفاده طولانی‌مدت و افسارگسیخته از این فناوری‌ها را بدهند و باید در استفاده از آن‌ها فرزندشان را مدیریت کنند.

6 اگر فرزند نوجوان دارید و خودش تمایل به کار کردن دارد  شغل مناسب و مورد علاقه اش را پیدا کنید تا هم به توانایی‌هایش اضافه شود و هم مهارت کسب پول و مدیریت آن را یاد بگیرد(در نظر داشته باشید محل کار به محل زندگی‌تان نزدیک باشد تا به راحتی بتواند به منزل رفت‌و‌آمد کند و نظارت شما هم به محیط و شرایط کاری وی آسان باشد).

7 کلاس‌های هنری می‌تواند یکی از گزینه‌هایی باشد که در کنار لذت بردن و سرگرم شدن، به مهارت‌های فرزندتان بیفزاید.

8کمک در کارهای خانه و پذیرش مسئولیت بخشی از امور را در این سه ماه می‌توانید به فرزندتان واگذار کنید که فواید زیادی برای شخصیت او دارد.

 اگرچه قابل درک است که به‌عنوان یک انسان نیاز به رفت‌و‌آمد و ارتباطات دوستانه داشته باشید اما هرگز قرار نیست که همسر خود را مجبور به رفتارهایی کنید که خودتان دوست دارید حتی اگر آن رفتار کار خوبی مثل معاشرت با  فامیل باشد.

سوال پیچ‌ شدن اعصاب تان را به هم نریزد

اگرچه گفتید که اطرافیان شما را درباره حضور نداشتن شوهرتان در جمع خیلی سوال‌پیچ می کنند و دایم می‌خواهند علت را جویا شوند اما یادتان باشد که شما اصلا مجبور نیستید که دیگران را قانع کنید و دنبال گرفتن رضایت از آن‌ها باشید یا به خاطر همین راضی‌نبودن دیگران، اعصاب‌تان به هم بریزد و زندگی با همسرتان را تلخ و ناخوشایند کنید. این‌طوری مشکل بزرگ‌تر می‌شود و شوهرتان حس می‌کند که یک جماعتی رو به رویش قرار گرفته‌اند و مقاومتش بیشتر هم می‌شود، تازه فکر می‌کند که همسرش با گروه مقابل است تا شوهرش. در واقع کار بدتر می‌شود.

بدون قضاوت همسرتان با او صحبت کنید

درخصوص این مشکل یعنی ارتباط نداشتن با دیگران و گریزان بودن از مهمانی‌رفتن با شخص شوهرتان در نهایت آرامش و در زمان‌های مناسب گفت‌وگو کنید. سعی کنید مشکل و دلیل آن را از دید همسرتان بررسی کنید که از زاویه نگاه او این مسئله چگونه است؟ این کار کمک بزرگی به زندگی‌تان می‌کند که همسرتان را قضاوت نکرده‌اید و اجازه گفت‌وگو به خودش را هم داده‌اید.

تفاوت‌های فردی را هرگز فراموش نکنید

عنوان نکرده‌اید که آیا شوهر شما در ارتباط با خانواده خودش هم به همین شکل رفتار می‌کند یا خیر؟ از چه مدل جمع‌هایی بیشتر گریزان است؟ توجه به این مسئله می‌تواند در انتخاب راهکار به شما کمک کند. با این حال، مثبت‌اندیش باشید و مشکل رفت‌وآمد نکردن همسرتان را به یک غول وحشتناک تبدیل نکنید. تصور نکنید که او عمدا دنبال اذیت‌کردن شماست. همچنین تفاوت‌های فردی را هرگز فراموش نکنید. این‌که شما از مهمانی‌رفتن لذت می‌برید اما شوهرتان لذت نمی‌برد و همواره جزو اولین نفراتی است که مهمانی را ترک می‌کند، اتفاق نابخشودنی نیست.

شاید شوهرتان در جمع مضطرب و معذب می‌شود

عوامل دیگری غیر از تفاوت‌های فردی هم می‌تواند در این مسئله تاثیرگذار باشد که باید آن‌ها را شناسایی کنید. شاید بودن در جمع و این‌که حتما باید گوشه‌ای از صحبت‌ها را بگیرد، همسرتان را مضطرب می کند. ممکن است در جمع تازه معذب می‌شود و کلافه. شاید حس خجالت به سراغش می‌آید. عده‌ای اعتماد به نفس کافی برای معاشرت با دیگران ندارند و کلا بی‌خیال این مهمانی رفتن می‌شوند. وقتی علل واقعی شناخته شود قبل از هر چیزی خودتان به آرامش می‌رسید و می‌توانید به حل آن کمک کنید. در این بین کمک گرفتن از مشاور را فراموش نکنید.

 

اول گردگیری| برای تمیز کردن کابینت‌های ام‌دی‌اف، ابتدا با یک دستمال نخی و تمیز گرد و غبار روی کابینت را تمیز و آن را گردگیری کنید. برای تمیز کردن دوده از روی کابینت ام‌دی‌اف از ترکیب مایع ظرف شویی و آب استفاده کنید. با یک اسفنج آغشته به ترکیب مایع ظرف شویی و آب که آن را کامل آبگیری کرده‌اید، سطح کابینت را تمیز و سپس با یک دستمال نخی مرطوب کابینت را تمیز و در آخر با یک دستمال نخی خشک کنید. شما باید سریع کابینت را خشک کنید تا رد رطوبت باقی نماند.

استفاده از سرکه برای درخشان کردن| برای درخشان کردن سطح کابینت ام‌دی‌اف البته فقط رنگ سفید از ترکیب ساده آب و سرکه استفاده کنید زیرا سرکه به درخشش کابینت سفید کمک می کند. برای این کار آب و سرکه را با هم ترکیب کنید. سپس یک دستمال نخی را به این ترکیب آغشته کرده و سطح کابینت را با این دستمال تمیز و سپس آن را با یک دستمال تمیز دیگر، خشک کنید.

استفاده نکردن از وایتکس| در تمیز کردن کابینت‌های ام‌دی‌اف از مواد شوینده‌ای مانند وایتکس، مواد شوینده الکل دار و... استفاده نکنید. همچنین دستمال‌هایی را که برای تمیز کردن کابینت‌های ام‌دی‌اف استفاده می‌کنید تا حد امکان با پودرهای لباس‌شویی شست و شو نکنید و با نرم کننده‌ها یا مایع ظرف‌شویی که باعث زبری دستمال نمی‌شوند، بشویید. 

* مطلب «آشنایی با مغالطه‌ها» خوب بود ولی کارمون رو برای انتخاب نهایی سخت‌تر کرد.

* مگر با چای و قهوه که داغ هستن هم می شه دارو خورد؟ مربوط به مطلب صفحه سلامت.

* نامزدهای ریاست‌جمهوری حواس‌شون جمع باشه که من این صفحه اول زندگی‌سلام درباره اشکال رایج مغالطه‌ رو گذاشتم دم دستم تا در زمان مناظرات بهش مراجعه کنم. بر همین اساس هم تصمیم نهایی‌ام رو می‌گیرم.

* بعد از خواندن مطلب «درگوشی با اطرافیان سالمندان» دلم برای این قشر از جامعه سوخت که کمتر به آن‌ها توجه می‌شود.

* متاسفانه بعضی افراد دروغ می گن، علنا دروغ می گن تا آدم گمراه بشه. مغالطه هم بده البته که اونم جای خودش رو داره.

 

 ذهن‌خوانی با همدلی

همه ما دوست داریم بدانیم ورای نمود بیرونی رفتارها و صحبت‌هایی که اطرافیان‌مان دارند؛ واقعاً در ذهن‌شان چه می‌گذرد. از همسر، همسایه و همکار گرفته، تا رئیس، مهمان، میزبان، فرزند و... «تفکر همدلانه» به ما کمک می‌کند به ذهن آن‌ها نزدیک شویم و به‌نوعی آن‌چه را درون آن می‌گذرد، درک کنیم. به‌طور معمول تصور عمومی این است که برای تفکر همدلانه باید ویژگی‌های شخصیتی‌مان را نادیده بگیریم و همه‌چیز را از زاویه دید طرف مقابلی ببینیم که در ذهن‌مان ساخته‌ایم. اما چنین ‌نظری منجر به همدلی نمی‌شود.

 غریبه‌ها را نمی‌شناسیم اما...

شاید دیگران در ظاهر از ما دور باشند اما غریبه بودن به‌معنای این نیست که در تمام ویژگی‌ها متفاوت از ما هستند. ما دیواری بین خودمان و اطرافیان می‌کشیم و فکر می‌کنیم محال است آن‌ها رویاهای ما را داشته باشند، مثل ما فکر کنند، درگیر ترس‌ها و وسواس‌های ما باشند. گاهی خودمان را خیلی بالاتر از برخی از آن‌ها و در مواقعی خیلی پایین‌تر می‌بینیم. اما برای همدلی در خیلی از مواقع کافی است خودمان را تصور کنیم تا بدانیم چه در ذهن دیگری می‌گذرد. کسی که نمی‌تواند همدلی کند الزاماً خودخواه نیست، گاهی فقط بخش‌هایی از وجودش را که کمال‌گرایانه یا تاریک و عجیب است، نادیده می گیرد و حتی پس می زند، برای همین نمی‌تواند دیگران را در هم در آن شرایط تصور کند. وقتی به‌خودمان در قالب محدودی فکر کنیم، نمی‌توانیم دیگران را هم خوب درک کنیم. وقتی برخی از احساسات خودمان را نادیده می‌گیریم، برای دیگران هم چنین حقی را قائل نیستیم و این موضوع مانع از افکار و رفتار همدلانه ما می‌شود.