محققان کالج دانشگاهی لندن (یو.سی.اِل.) فرایندهایی را که در مغز و بدن انسان باعث کاهش علایم افسردگی در حین ورزش فیزیکی می‌شوند، بررسی کردند. افسردگی در سراسر جهان عامل اصلی ناتوانی در افراد است و با اختلال در چندین فرایند مغزی و روانی از جمله اختلال در یادگیری و حافظه همراه است. دانشمندان از مدت‌ها قبل اثبات کرده‌اند که فعالیت بدنی و به ویژه ورزش‌های هوازی، علایم افسردگی را کاهش می‌دهد، اما تا کنون فرایندهای پشت این امر به خوبی شناخته نشده‌ بود. در یک مقاله علمی ترویجی جدید که در مجله «روان پزشکی کاربردی» منتشر شده است، محققان یک فرضیه جدید برای درک آثار ضد افسردگی ورزش ارائه کردند. آن‌ها بر این باورند که این فرایند ممکن است ارتباط نزدیکی با انگیزه افراد داشته باشد. انگیزه نقش مهمی در تسکین علایم مختلف افسردگی از جمله «سندروم آنهدونیا» (سندروم بی‌لذتی یا کاهش علاقه به تجربیات گذشته زندگی)، کم حوصلگی و «مه مغزی» ایفا می‌کند. این تیم، با خلاصه‌سازی مقالات علمی پژوهشی گذشته که مکانیسم‌های افسردگی را هم در انسان و هم در حیوانات بررسی کرده‌ بودند، به این نتیجه رسیدند که افسردگی به‌ویژه از نوع «آنهدونیا»، با افزایش التهاب ناشی از واکنش دستگاه ایمنی بدن مرتبط است. نکته مهم این است که این التهاب با مختل شدن انتقال دوپامین مرتبط است. این تغییرات بیولوژیکی ممکن است نقش مهمی در تغییر انگیزه، به ویژه کاهش تمایل به درگیر شدن در تلاش فیزیکی یا ذهنی داشته باشد. در عوض، ورزش باعث کاهش این التهاب می‌شود و درنتیجه عملکرد دوپامین را تقویت می‌کند و انگیزه فرد را افزایش می‌دهد. محققان بر این باورند که این موضوع می‌تواند دلیل کلیدی برای خواص ضد افسردگی ورزش را توضیح دهد. این گروه تحقیقاتی امیدوار است که این رهیافت تازه از چگونگی تاثیر ورزش بر کاهش علایم افسردگی به توسعه استراتژی‌های درمانی جدید  مانند برنامه‌های ورزشی شخصی کمک کند.