المپیک پاریس هم به پایان رسید. المپیکی پر از خبر و حاشیه. آوردگاهی برای بهترین‌‌های دنیا که طی آن شاهد اتفاقات تلخ و شیرین زیادی بودیم. المپیکی که میزبانی خاص و پرانتقاد و افتتاحیه عجیبش به رقابت‌‌هایی جذاب و نفس‌‌گیر ختم شد. به‌‌خصوص برای ورزشکاران ما که 9 فینال را تجربه کردند، 9 فینال حساس که نتیجه‌‌اش بهترین نتیجه کاروان ایران بعد از المپیک لندن بود. آن‌‌هایی که فکر می‌‌کردیم طلا بگیرند مثل حسن یزدانی، امیرحسین زارع، رحمان عموزاد و امین میرزازاده به نقره و برنز بسنده کردند. از طرفی چهره‌‌هایی که چندان شانسی برای آن‌‌ها قائل نبودیم مثل ناهید کیانی و مهران برخورداری نقره‌‌های باارزش گرفتند یا جوانانی که تازه به ما معرفی شده بودند مثل سعید اسماعیلی و آرین سلیمی گل کاشتند و با طلای‌‌شان ما را غافلگیر کردند. در کل نیمی از مدال‌‌های کاروان کشورمان را دهه هشتادی‌‌هایی گرفتند که تا همین چند وقت قبل در شبکه‌‌های اجتماعی با آن‌‌ها شوخی می‌‌کردیم و بسیاری از ما جدی‌شان نمی‌گرفتیم. اگر مدال‌‌آوران زیر 25 سال مثل زارع و برخورداری را هم به این فهرست اضافه کنیم چهره‌‌های جوان‌‌مان امسال گل کاشتند و خوش درخشیدند. در المپیکی که سهم کشتی آزاد ما برخلاف انتظار هیچ مدال طلایی نبود، وزنه‌‌برداری هم یک مقام چهارمی کسب کرد و سنگ‌‌نوردمان یعنی علیپور هم با صدم ثانیه از مدال بازماند، اگر بچه‌‌های دهه هشتادی نبودند نمی‌‌توانستیم 9 فینال و 3 طلا را تجربه کنیم. جالب‌‌تر این‌‌که 2 طلا از این 3 طلا هم برگردن دهه هشتادی‌‌ها نشست؛ یعنی همه‌‌جوره درخشیدند و حالا هم امید بیشتری به آن‌‌ها داریم هم توقع‌‌مان برای مسابقات بعدی بالا رفته تا پرچم زیبای کشورمان را در آوردگاه‌‌های حساس و بین‌‌المللی به اهتزاز دربیاورند و فراتر از مدال، سفیران فرهنگی خوبی برای کشورمان باشند. خوشبختانه برخلاف برخی از ورزشکاران کشورهای دیگر، در این دوره شاهد رفتار نامناسبی هم از قهرمانان‌‌مان نبودیم و حتی کم‌‌تجربه بودن بچه‌‌های دهه هشتادی باعث نشد به داور اعتراض کنند، رفتار بدی با رقیب داشته باشند و... برای همین حالا که نتیجه و اخلاق را با هم برنده شدند، سراغ آن‌‌ها رفتیم تا مروری بردرخشش آن‌‌ها داشته باشیم در المپیک پاریس.

رونالدوی تکواندوی جهان

به امید آینده درخشان آقا رحمان بی رحم

رحمان عموزاد  متولد چه سالی؟ 1381

هنوز یک ماه از تولد 22سالگی رحمان عموزاد بیشتر نمی‌گذرد. قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان را از آن خود کرده‌ است اما دستش به طلای المپیک پاریس نرسید و در فینال 65کیلوگرم کشتی آزاد اسیر فیتیله بارانداز حریف ژاپنی شد و سهمش سکوی دوم این رقابت‌ها و مدال نقره. رحمان که در کشتی به «رحمان بی‌رحم» و «پلنگ سیاه مازندران» معروف است، اهل خلیل شهر در بهشهر مازندران است و خانوادگی اهل کشتی هستند. فرزاد برادر بزرگ‌تر رحمان قهرمان جوانان جهان در کشتی شده است و حتما رحمان خیلی از فن‌های کشتی را وقت کشتی با برادر دوقلویش محمدعلی یاد گرفته است. در این مسابقات انتظارات از عموزاد خیلی بالا بود و همه از انتظار مدال طلا را داشتند اما او که زودتر از فینال برای خودش تاج‌گذاری کرد، بدجوری اسیر رقیب و شاید خوشحالی زود از موعد خود شد تا دستش از طلا کوتاه بماند. با این حال او با جنگندگی که همه در او سراغ داریم می‌تواند دوباره روی تشک کشتی میدان‌داری کند. هرچه هست او یک دهه هشتادی تازه نفس است که می‌تواند در مسابقات بعدی بدرخشد و افتخارات زیادی را رقم بزند.

 

از کارگری تا طلای المپیک

سعید اسماعیلی   متولد 1382 

پسرک خوش غیرت دزفولی که تازه 21 ساله شده در اولین تجربه‌‌اش با تیم بزرگسالان در المپیک خوش درخشید. او که طی سال‌‌های اخیر در رده جوانان حسابی گرد و خاک کرده بود، در مجارستان لوئیس اورتا قهرمان جهان از کوبا را تا ثانیه‌‌های پایانی شکست داده بود؛ اما یک غفلت و شادی ناشی از تجربه کم و هیجان زیاد باعث شد در چند ثانیه آخر کشتی را ببازد. او در انتخابی‌‌ها رضا گرایی قهرمان المپیک را شکست داد تا به‌‌عنوان نماینده کشورمان عازم پاریس شود. جایی که بارها کشتی‌‌هایش به مویی بند بود؛ اما پسرک غیور دزفولی که روزگاری به‌‌خاطر رنج محرومیت، کارگری کرده بود اهل تسلیم شدن نبود تا به همه نشان دهد با عزم و اراده زیاد می‌‌توان کمبودها را هم ضربه فنی کرد؛ او پیش رفت تا روی سکو ایستاد و بعد هم مدالش را به همه مردم ایران، به‌‌خصوص قشر کارگر تقدیم کرد. 

نقره در اولین تجربه المپیکی

برنزی برای دختر خوش خنده

مبینا نعمت‌‌زاده    متولد 1384 

کم‌‌سن و سال‌‌ترین مدال‌‌آور کاروان ما بانویی است مهربان که 19 سال دارد و برنز منفی 49 کیلوگرم را تصاحب کرد. مبینا دختر خوش‌‌خنده‌‌ای است که در 17 سالگی برنده برنز آسیایی هانگژو شد. نعمت‌‌زاده در یک چهارم نهایی پاریس آدریانا سرزو فینالیست المپیک پاریس را شکست داد و در رده‌‌بندی حساسش هم دنیا ابوطالب قهرمان شاخص عربستانی را که اهل جنگ روانی هم بود شکست داد. ضربه عقربی شگفت‌‌انگیز مبینا همه را به وجد آورد. دختری که با تمام وجود برای نام کشورش مبارزه کرد تا لبخند را برلبان هموطنانش بیاورد. حالا نسل او در ورزش خود را ثابت کرده‌‌اند و نوبت مسئولان و مردم است تا بیشتر به آن‌‌ها اعتماد کنند. مبینا این روزها قهرمانی است که قبل از 20 سالگی افتخارآفرین شده و در این بین نگران کنکور است.

شکست دادن پرافتخارترین ها برای برنز

و اما متولدان 78 و 79

علاوه بر دهه هشتادی‌ها که عملکرد خیره‌‌کننده‌ای در این دوره از المپیک داشتند، چند ورزشکار دیگر ما هم بودند که متولد سال‌های 1378 یا 1379 بودند و آن‌ها هم موفق به کسب مدال یا تاریخ‌سازی در پاریس شدند. در ادامه، بیشتر از آن‌ها خواهیم گفت.

مهران برخورداری    نقره و درخشش تا قبل از فینال

نماینده تکواندو کشورمان در وزن منفی ۸۰ کیلوگرم المپیک ۲۰۲۴ با درخشش خیره‌کننده‌اش به فینال رسید. او در فینال به مصاف حریفی از تونس رفت و در دو راند پیاپی شکست خورد و به مدال نقره بسنده کرد. برخورداری متولد ۵ مرداد ۱۳۷۹ و دارنده نشان برنز قهرمانی جهان و نشان برنز بازی‌های آسیایی در سال ۲۰۲۲ است.

 

 

 

 

 

امیرحسین زارع   نقره بعد از کامبک ناتمام

در دیدار نهایی وزن ۱۲۵کیلوگرم کشتی‌آزاد المپیک 2024 پاریس، «زارع» دارنده ۲ مدال طلای جهان و یک برنز المپیک برابر «گنو پتریاشویلی» دارنده مدال‌های نقره و برنز المپیک و ۳ طلای جهان از گرجستان به روی تشک رفت. او وقت اول را با نتیجه 10 بر یک باخت اما در وقت دوم، با کسب 8 امتیاز تا یک قدمی پیروزی رفت اما کامبکش ناتمام ماند و به مدال نقره دست یافت. امیرحسین زارع متولد ۲۷ دی ۱۳۷۹ در آمل است.

 

 

 

 

علی داوودی    چهارمی و شکستن رکورد شخصی

وزنه‌بردار کشورمان در رقابت‌های دسته فوق‌سنگین (۱۰۲+ کیلوگرم) بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس با ثبت رکورد مجموع ۴۴۷ (یک‌ضرب ۲۰۵ - دوضرب ۲۴۲) با قرار گرفتن در رده چهارم از کسب مدال برنز باز ماند. او در حالی رکورد ۲۰۵ کیلوگرم را در حرکت سوم یک‌ضرب خود به ثبت رساند که این وزنه از بهترین رکوردی که او تا کنون از خودش ثبت کرده بود، ۲ کیلو سنگین‌تر بود. علی داودی متولد ۲ فروردین ۱۳۷۸ در خمین، نایب‌قهرمان المپیک ۲۰۲۰ توکیو و همچنین رکورددار دسته سنگین‌وزن جهان در رده جوانان است.