افسانه هیولای لاک نس (قسمت اول)

شاید داستان غول دریاچه لاک نس یا همان هیولایی را که از نیم قرن قبل، روایت های مختلفی از دیده شدن آن توسط مردم عادی گزارش شده است، شنیده باشید. ده ها عکس از این موجود غول پیکر منتشر شده است بدون آن که واقعی بودن آن ها 100 درصد به اثبات برسد. اما به تازگی دانشمندان عزم شان را جزم کرده اند تا واقعیت را کشف کنند.

دریاچه نس (Lake Ness) که در زبان بومی به آن لاخ نس (Loch Ness) می گویند، در شمال اسکاتلند است. عمق این دریاچه حدود 150 متر است و در عمیق ترین نقطه به 250 متر می رسد. اطراف این دریاچه همیشه مه آلود است و به همین دلیل، امکان دیدن قسمت های زیر آب در حالت عادی وجود ندارد. پژوهشگرانی که درباره نسی تحقیق کرده اند، می گویند در کتاب های تاریخی اسکاتلند مطالبی درباره یک جانور آبزی غول پیکر وجود دارد که بومی ها تصاویری از آن را روی تخته سنگ های کنار دریاچه حکاکی کرده اند. البته اکنون به دلیل گذر زمان، خیلی از آن ها از بین رفته اند و تشخیص شان مشکل است. بعد از ساخته شدن جاده ای ساحلی در حاشیه دریاچه نس در سال 1933، ناگهان تعداد افرادی که ادعا می کردند غول دریاچه را دیده اند به سرعت افزایش یافت.

نخستین عکس از هیولا در سال 1933 گرفته شد. عکاس نتوانسته بود از سر نسی عکس بگیرد و تنها بخشی از پشت این حیوان در عکس مشخص بود. او مدعی بود که از حرکات دم حیوان در زیر آب می شد فهمید که خیلی غول پیکر است. عکس های دیگری هم از این موجود منتشر شد که بعضی از آن ها تکذیب و مشخص شد جعلی بوده اند. حتی رد پاهایی روی قالب های گچی ساحل دریاچه نیز ثبت شدند که گروهی معتقد بودند شاید متعلق به یک اسب آبی بزرگ باشد.

تمام این موضوعات باعث شد تا وجود نسی در اذهان عمومی کم رنگ شود تا این که چندی پیش مصاحبه ای که «سیمون دینسدال»، کارآگاه پلیس سابق انگلیس انجام داد و فیلمی دو دقیقه ای درباره این حیوان غول پیکر را که پدرش 50 سال پیش گرفته بود ارائه کرد، جرقه جنجال گسترده ای را زد و بار دیگر نام این هیولا را بر سر زبان ها انداخت. سایه ای مبهم در فیلم وجود دارد که سیمون هم به آن اشاره می کند و می گوید: این همان هیولای لاک نس است. پدر سیمون، تام دینسدال که یک مهندس پرواز بود و بعدها به شکارچی نسی مشهور شد، 50 سال قبل توانسته بود فیلمی دو دقیقه ای از نسی بگیرد که در آن زمان و حتی اکنون به عنوان کامل ترین سند وجود این غول دریایی به شمار می رود. پدر سیمون در یادداشت های خود این چنین نوشته است: «کنار دریاچه مشغول قدم زدن بودم. ناگهان موجودی عظیم الجثه را دیدم که در حال شنا کردن در دریاچه بود. رنگ قهوه ای مسی داشت و حدود 60 تا 70 سانتی متر از بدنش از آب بیرون بود. طولش به یک و نیم تا دو متر می رسید و تقریباً اندازه یک قایق بود. چیزی شبیه کوهان یا باله که از آب کاملا بیرون بود و به وضوح دیده می شد. شوکه شده بودم اما به سرعت دوربین خود را درآوردم و از آن فیلم گرفتم.» (ادامه دارد)