رفتار حرکتی تکراری بی هدف!

 با تولد پسر اولم، همه ترسم از زایمان و بچه داری به عشق و ایثار تبدیل شد چراکه «نیما»، پسری بی نهایت آرام و بی دردسر بود. این اذیت نکردن هایش به حدی بود که گاهی ساعت ها به این فکر می کردم شاید او به بیماری خاصی دچار شده که تا این حد بی حال و گوشه گیر است. همه چیز طبق روال پیش می رفت تا بعد از چهار سال، پسر دومم یعنی «نریمان» پا به عرصه خانواده گذاشت. از آن به بعد بود که تازه معنی بچه داری و دردسرهای بزرگ کردن بچه را با گوشت و پوست درک کردم. «نریمان» درست از سن دو سالگی که شروع به راه رفتن کرد، در تمام زندگی من یک زلزله ۷ ریشتری راه انداخت که با همه وجود می شد آن را دید و تاثیراتش را در خانه داری من لمس کرد! او به شدت بچه ای بدخو و اذیت کن بود و تا یک رفتار بد را ترک می کرد، اشک من را درمی آورد. در همه اذیت کردن های او یک وجه تشابه وجود داشت و آن تکرار یک رفتار بود. او گاهی ساعت ها یک رفتار تکراری را پشت سرهم انجام می داد. به طور مثال، وقتی عصبانی می شد با زانو به پایه میز محل کارم به صورت پشت سرهم ضربه می زد و گاهی در این رفتارهای تکراری پشت سرهم  به خودش هم آسیب های جدی وارد می کرد. هرچند من دلیلی برای این آسیب زدن به خودش پیدا نمی کردم اما کاری هم از دستم برنمی آمد.  به تجربه برایم ثابت شده بود که  اگر به حرفش توجه می کردم و کاری را که می خواست به خاطر این نوع رفتارهایش انجام می دادم، بار دیگر هم برای به دست آوردن چیزی که می خواست، همه چیز را به هم می ریخت یا به خودش آسیب  می رساند یا یک رفتار اشتباه مثل باز گذاشتن شیر آب یا خاموش و روشن کردن یک لامپ را تا گرفتن نتیجه، تکرار می کرد. من مستاصل و درمانده شده بودم و خسته از رفتار های تکراری و پشت سرهم او  در کنار واکنش های گاه و بی گاه خودم که نتیجه ای در پی نداشت.

   اختلال حرکت قالبی

این اختلال که بیشتر مربوط به کودکان است، عبارت است از رفتار حرکتی تکراری بی هدف مانند تکان دادن سر یا دست، تکان دادن بدن، کوبیدن سر به جایی یا گاز گرفتن فرد یا وسیله ای. همچنین شروع این بیماری در سنین رشد اولیه است.