شاهنامه آخرش خوش است

در گذشته هرکس شاهنامه می‌خواند، وقتی به ستایش محمود غزنوی می‌رسید به گمان خود همت سلطان را در تنظیم شاهنامه تحسین می‌کرد. اما افراد آگاه به او می‌گفتند تا وقتی که به پایان شاهنامه نرسیدی،  درباره رفتار محمود غزنوی قضاوت نکن، زیرا که «شاهنامه آخرش خوش است»، یعنی در آخر شاهنامه است که خواننده متوجه حق ناشناسی محمود می‌شود. این جمله بعدها به ضرب‌المثل تبدیل شد و عاقلان به هر کس که دست به کار نابخردانه‌ای بزند و اصرار بر ادامه‌ آن داشته باشد می‌گویند «شاهنامه آخرش خوش است».