مروری بر شغل سابق و عجیب رئیس جمهورهای جهان

دی جی، مهماندار هواپیما، نقاش و دیگران!

شاید باورکردنی به نظر نرسد اما بعضی رئیس جمهورهای جهان قبل از به قدرت رسیدن، شغل‌هایی داشتند که کاملا متفاوت با دنیای سیاست بوده است. اگر نگاهی به فهرست رئیس‌جمهورهای جهان بیندازید، خواهید دید که بعضی‌های شان دارای شغل‌هایی بودند که شاید کمتر کسی فکر می‌کرده است که روزی آن‌ها به ریاست جمهوری برسند. در ادامه با چند مورد از این نوع رئیس‌جمهورها آشنا خواهید شد.
  ماداگاسکار، دی‌جی
«آندری راجولینا»، قبل از این که بخواهد رئیس جمهور شود در ماداگاسکار برای خودش یک شبکه رادیویی موسیقی به نام «ویوا رادیو» داشت که مدام موسیقی پاپ پخش می کرد. او سال 2009 توانست رئیس جمهور این جزیره بزرگ در جنوب شرق آفریقا شود. راجولینا در مصاحبه ای به رویترز گفته است که می‌خواهد همچنان در سیاست بماند و قرار نیست خودش را چندان درگیر موسیقی کند.
 
 
 
  ترکمنستان، دندان پزشک
«قربان قلی بردی محمدف» که حالا 61 ساله است، 15 سال پیش بعد از این که صفر مرادنیازوف که مدتی طولانی رئیس جمهور بود، فوت کرد به ریاست جمهوری رسید و دوره ریاست اش تاکنون هم ادامه یافته است. مرادنیازوف که یک جورهایی دیکتاتور به حساب می آمد، اعتماد بسیار زیادی به قربان قلی داشت و از او به عنوان دندان پزشک شخصی خود استفاده می کرد. بردی محمدف قبل از ریاست جمهوری، وزیر سلامت ترکمنستان بود اما کارنامه درخشانی از خودش به جا نگذاشت.
 
 
 
  کرواسی، آهنگ ساز موسیقی کلاسیک
«ایوو ژوزیپوویچ» قبل از ورود به دنیای سیاست، چندین و چند آهنگ کلاسیک ساخته و در فستیوال‌های موسیقی متعددی به نمایندگی از کرواسی شرکت ‌کرده بود. زمانی که ژوزیپوویچ در سال 2010 در انتخابات پیروز شد، اعلام کرد که بی‌خیال موسیقی نخواهد شد و اوقات فراغتش را به ساخت اپرا اختصاص خواهدداد. بعدا اما آقای رئیس اعلام کرد؛ کارهایش این‌قدر زیاد است که دیگر وقتی برایش باقی نمی‌ماند تا اپرا بنویسد.
 
 
 
  بلغارستان، محافظ شخصی
«بویکو بوریسوف»، قبل از این که شرکت امنیتی خصوصی‌اش را برای حفاظت از سران پیشین و کمونیست بلغارستان تاسیس کند، یک مربی کاراته و آتش‌نشان بود. بعد از آن، بوریسوف محافظ شخصی پادشاه سابق بلغارستان شد. وقتی که خانواده سلطنتی از تبعید برگشتند در قبال این محافظت، بویکو توانست یک شغل دولتی بگیرد. ورود او به مشاغل دولتی باعث شد پله‌های ترقی را طی کند و سال 2009 به عنوان نخست وزیر بلغارستان انتخاب شود و به دلیل تصاویر خشنی که از او منتشر شده بود، لقب بتمن بگیرد.
 
 
  آلبانی، نقاش
«ادی راما» در مدرسه هنرهای زیبای پاریس درس خوانده است و وقتی سال 1998 به آلبانی برگشت، وزارت فرهنگ را برعهده گرفت. «راما» پس از آن شهردار تیرانا، پایتخت آلبانی شد. در تیرانا توانست ذوق و سلیقه به خرج بدهد و دستور داد ساختمان‌های خاکستری و رنگ و رو رفته به جای مانده از دوران کمونیسم را با رنگ‌های شاد و خوشحال مثل صورتی، زرد، سبز و بنفش رنگ آمیزی کنند. راما که قبلا بسکتبال هم بازی می کرد سال 2004 به خبرنگار بی بی سه گفته بود: «مطمئن نیستم که یک سیاستمدار باشم. من باید بگویم که هنوز خودم را یک هنرمند می دانم و از سیاست به عنوان ابزاری برای تغییر استفاده می کنم.»
 
 
 
  ایسلند، مهماندار هواپیما
«جوهانا سیگوردادو تیر» در حالی نخست وزیرایسلند شد که اولین شغل‌اش در شرکت هواپیمایی ملی کشورش یعنی ایسلندایر بود که قبلا 30 سال در آن به عنوان مهماندار کار کرده بود سپس تبدیل شد به یکی از رهبران اتحادیه کارمندان خطوط هوایی و رفته رفته خود را در میان سیاستمداران بالا کشید و آخر سر توانست نخست وزیر این کشورِ تقریبا 300 هزار نفری شود.
 
 
 
 
  ایرلند، شاعر
«مایکل دیگ هیگینز» قبل از این‌که رئیس جمهور شود، وزیر هنر کشورش بود و قبل از همه این‌ها شاعری بود که چهار دفتر شعر منتشر کرده بود. البته در ایرلند مقام سیاسی هیگینز باعث نشد منتقدان ادبی بی خیال نقد آثار او شوند و گاهی انتقادهای سختی هم از او دارند و در یک مورد، منتقدی گفته است: «می توان او را به دلیل جنایت علیه ادبیات محاکمه کرد!»
 
 
 
منبع: مهر و برترین‌ها