معروف ترین ترکیب های فوتبال روز دنیا

این‌روزها لیگ ملت‌ها در اروپا و بازی‌های دوستانه در دیگر نقاط دنیا، شور فوتبالی ایجاد کرده. لابه‌لای تحلیل‌های فوتبالی، اسم ترکیب‌هایی را می‌شنویم که گویای شیوه چینش بازیکنان یک تیم در زمین است. حالا که تنور فوتبال داغ است و کمتر از دو ماه هم تا جام‌جهانی مانده، بدنیست ویژگی‌های چند ترکیب روز فوتبال را با هم مرور کنیم:
4-2-3-1 شناور و خاص
در این ترکیب، کنترل تمام نقاط زمین با حضور دو هافبک دفاعی و دو وینگر و یک هافبک طراح ممکن است. در این سیستم یک مهاجم هدف حضور دارد و دو وینگر چپ و راست. (وینگر بازیکنی است که جلوتر از هافبک و عقب‌تر از مهاجم در کناره‌های زمین بازی می‌کند)
4-4-2 کلاسیک و بدون عمق
این سیستم که دو نوع خطی و لوزی (الماسی) دارد، با دو مهاجم کلاسیک و دو مدافع چپ و راست پرنفس و خوش‌تکنیک تعریف می‌شود. هافبک‌های کناری در این سیستم باید توانایی سانتر و تغذیه دو مهاجم را داشته‌باشند. منچستر در دوران اوجش با این سیستم بازی می‌کرد. اگر یکی از هافبک‌های وسط پشت دو مهاجم بازی کند، سیستم خطی به لوزی تبدیل می‌شود.
3-5-2 خاطره‌انگیز برای ایرانی‌ها
فوتبال ایران تا مدت‌ها مرهون این سیستم بود. تیم‌ها و مربی‌های ایتالیایی استاد پیاده کردن این روش هستند. در این سیستم دو بازیکن کناری به‌جای  هافبک، نوعی پیستون و بال هستند که باید درگیرانه  و فیزیکی باشند.
4-3-3  تهاجمی و جذاب
در این سیستم دو مهاجم پابه‌توپ، طراح و تکنیکی داریم و یک مهاجم هدف. رئال طی سال‌های اخیر با مثلث «کاسمیرو»، «مودریچ» و «تونی کروز» در خط هافبک این سبک را به بهترین شکل نمایش داد. تیم ملی برزیل هم در مقاطع زیادی با این سیستم بازی می‌کرد.
4-1-4-1 با مهاجم کاذب
در این روش چهار هافبک داریم و مهاجم اصلی با هدف ایجاد فضا، ریباند و کات‌بک برای هافبک‌ها در محوطه جریمه حریف با مهاجم درگیر می‌شود. تیم ملی ایران در نیمه اول بازی با اروگوئه تقریبا با این سیستم بازی کرد.   
 

شماتیک
ترکیب ۲-۵-۳