یکی از ورزش‌های هوازی و بدون هزینه طناب زدن است. شما فقط با استفاده از یک طناب، می‌توانید ضربان قلب خود را بالا  ببرید،کالری بالایی بسوزانید و لاغر شوید اما شاید شما هم شنیده باشید که طناب‌زدن ورزشی مخصوص آقایان است و برای خانم‌ها مضراتی دارد. در ادامه به بررسی درستی یا نادرستی  این ضررها  و انجام صحیح این ورزش کم‌هزینه ضربان‌ساز می‌پردازیم. 

 چگونگی طناب زدن 

قبل از شروع طناب زدن باید ابتدا بین 5 تا 10 دقیقه بدن خود را گرم کنید. از آن‌جایی‌که این ورزش جزو ورزش‌های هوازی محسوب می‌شود شما در 30 دقیقه می‌توانید چیزی حدود 300 کالری بسوزانید. برای طناب زدن به یک جفت کفش مناسب و یک طناب که اندازه خودتان باشد، احتیاج دارید. توجه کنید  طول طنابی که خریداری می کنید، دو برابر حد فاصل نوک انگشتان پا تا سر شانه تان باشد.

  افتادگی رحم 

بزرگ‌ترین شایعه‌ای که درباره طناب زدن برای خانم‌ها مطرح است افتادگی رحم است. حتما شما هم شنیده‌اید که بسیاری از خانم‌ها طناب زدن را به دلیل  این که افتادگی رحم پیدا نکنند  کنار می‌گذارند. طناب زدن و افتادگی رحم با هم رابطه علت و معلول ندارد و طناب زدن باعث افتادگی رحم نمی‌شود اما فعالیت شدید ورزشی، می‌تواند یکی از علل شدت گرفتن افتادگی رحم باشد.    افتادگی پوست صورت 

یکی از صحبت‌هایی که درباره طناب زدن خانم‌ها  مطرح می‌شود، افتادن پوست صورت است. برخی خانم‌ها معتقدند به علت پرش زیاد در این ورزش پوست صورت ممکن است از حالت طبیعی خارج شود  و به اصطلاح  بیفتد اما این شایعه‌ای بیش نیست. 

  طناب زدن در دوران قاعدگی 

توصیه می‌شود در دوران قاعدگی ورزش‌های سبک مثل پیاده‌روی را جایگزین فعالیت‌های پرشی مثل طناب‌زنی کنید اما اگر اصرار به طناب زدن دارید، سعی کنید این فعالیت را با شدت کمتری نسبت به حالت عادی و روزمره انجام دهید. 

  طناب زدن در دوران بارداری 

طناب زدن مثل دیگر ورزش‌های پرشی، برای جنین و مادر مضر است.بنابراین متخصصان زنان توصیه می‌کنند که از انجام ورزش‌های این‌چنینی در دوران بارداری خودداری کنید. پریدن زیاد در زنان باردار ،  شل ‌شدن رباط‌های بدن، زایمان زودرس، از دست دادن تعادل و خطر سقط جنین را به همراه دارد.

آیا تا حالا فکر کرده‌اید  غذای که می‌خورید چند متر را در شکم می پیماید تا جذب بدن و در نهایت خارج شود این مسافت یعنی طول روده های شما حدود 8- 9 متر است. حال اگر چیزی در این میان مانع حرکت غذا شود، انسداد روده به‌وجود می‌آید. تشخیص به‌موقع چسبندگی و انسداد روده از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، چون در غیر این صورت می‌تواند موجب سوراخ شدن و پارگی روده‌ بزرگ شود و عواقب جبران‌ناپذیری در پی خواهد داشت. 

  علایم انسداد روده 

مانند هر بیماری دیگری ، انسداد روده هم  علایم خاص خودش را دارد که پزشک آن را تشخیص  می دهد اما بد نیست که شما هم اطلاعاتی درباره آن  داشته باشید تا در صورت مشاهده به پزشک مراجعه کنید. 

  علایم 

  بی اشتهایی 

  تورم شکمی 

  یبوست 

  حالت تهوع 

  ناتوانی در خارج کردن گاز

  تغییر سبک زندگی

تغییرات ساده در رژیم غذایی و سبک زندگی می تواند به کاهش خطر انسداد روده و همچنین به بهبود پس از یک دوره انسداد کمک کند.

یکی از عوامل انسداد روده افزایش سن در افراد است که باعث کند شدن سیستم گوارشی می شود. پس شما باید در رژیم غذایی خود و سبک زندگی تغییراتی ایجاد کنید تا این امر متعادل شود.

چندین تغییر در سبک زندگی می تواند به تقویت سلامت دستگاه گوارش کمک کند. 

این توصیه ها عبارت اند از:

  ورزش کردن

   تلاش برای محدود کردن استرس

  اجتناب یا ترک سیگار

  کاهش مصرف کافئین

اگر در حرکات روده ای مشکل دارید ، نرم کننده های مدفوع می تواند به شما کمک کند. البته باید با پزشک مشورت کنید.

 تغذیه

برای بیشتر افراد به ویژه ورزشکاران  رژیم غذایی با فیبر بالا جهت سالم نگه داشتن روده ها مفید است. با این حال  در افرادی که دچار انسداد روده شده اند  رژیم غذایی با فیبر بالا (به خصوص فیبر نامحلول) باعث افزایش حجم روده می شود و علایم را بدتر  می کند. کاهش میزان فیبر عبوری از قسمت‌های باریک روده ممکن است به کاهش خطر انسداد روده کمک کند و علایمی مانند درد ، گرفتگی شکم ، گاز یا احساس سیری را بهبود بخشد اما باید بدانید با مصرف نکردن فیبر ،دچار یبوست خواهید شد که توصیه هایی را برای جلوگیری از این اتفاق  ذکر کرده ایم:

  احتیاط در مصرف فیبر نامحلول 

فیبر نامحلول در آب حل نمی شود و مقدار زیادی به مدفوع می افزاید و خطر سوراخ شدن و پارگی 

روده ها را افزایش می دهد. 

به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد: مصرف میوه (بیشترین فیبر را پوست و دانه ها دارند) ، سبزیجات (پوست و دانه) ، محصولات غلات کامل به عنوان مثال نان ، ماکارونی ، برنج قهوه ای  و کینوا

را به شما توصیه می‌کنیم. برای مصرف این مواد به عنوان مثال میوه ها، آن ها را پوست یا برای مصرف سبزیجات آن‌ها را به خوبی آب پز کنید و خام مصرف نکنید یا از مصرف نان با فیبر و سبوس بالا خودداری  و در کنار مصرف فیبر حتما آب بنوشید  و بدن خود را همیشه هیدراته نگه دارید که این میزان حدود 8-10 لیوان در روز است. 

  نمونه برنامه غذایی

  صبحانه 

یک لیوان آب میوه صاف شده / یک فنجان جو پرک پخته شده با شیر  / یک عدد تخم مرغ / نان تست با آرد سفید

  ناهار 

سینه مرغ کاملا آب پز شده / سیب زمینی متوسط آب‌ پز شده / ماست کم چرب یک پیاله / مقدار خیلی کم سبزیجات آب پز

  شام 

سوپ که کاملا پخته شده باشد / نان با سبوس کم 

می‌توانید از ماکارونی بدون سبوس و میزان کم از سبزیجات استفاده کنید. 

  میان وعده ها 

می‌توانید برای میان وعده از موز یا هلو ، شلیل که البته باید آن را پوست کنید، طالبی و ملون استفاده کنید. 

اسکلروز چندگانه یا همان ام‌اس بر مغز و نخاع سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد. طبق گزارش انجمن ام‌اس در آمریکا، احتمال ابتلای خانم‌ها به ام‌اس سه برابر آقایان است. این بیماری می‌تواند علایم خاصی در خانم‌ها داشته باشد البته این علایم بسته به شدت آسیب و مکان اعصاب آسیب‌دیده توسط التهاب می‌تواند متفاوت باشد. برخی از علایم رایج ام‌اس به شرح زیر است:

  علایم عضلانی

در بیماری ام‌اس، سلول‌های ایمنی بدن به سیستم عصبی حمله می‌کند. این اتفاق می‌تواند در مغز، نخاع یا عصب بینایی رخ دهد. در نتیجه این اتفاق، بیماران مبتلا به ام‌اس ممکن است با علایمی مرتبط با عضلات مواجه شوند. این علایم عبارت‌اند از:

 اسپاسم‌های عضلانی

  بی‌حسی

  مشکلات تعادلی و  نداشتن هماهنگی

 دشواری حرکت دادن دست‌ها و پاها

  مشکل در راه رفتن

  ضعف یا لرزش در یک یا هر دو دست و پا

  علایم چشمی

مشکلات بینایی هم می‌تواند در هر دو جنسیت مرد و زن مبتلا به بیماری ام‌اس رخ دهد. این علایم شامل  این موارد است:

  فقدان بینایی که یا کلی است یا جزئی؛ اغلب فقط در یک چشم اتفاق می‌افتد

  احساس درد و ناراحتی حین حرکت دادن چشم

  دوبینی یا دید دوگانه

  تاربینی یا تاری دید

  حرکت چشم غیرارادی

  تغییرات روده و مثانه

هم اختلال مثانه و هم علایم روده‌ای در بیماران مبتلا به ام‌اس مکرر رخ می‌دهد. در واقع اختلال در مسیرهای سیستم عصبی که عضلات مثانه و روده افراد را کنترل می‌کند باعث بروز این مشکلات است.

  علایم روده و مثانه در بیماری ام‌اس  به این شرح است:

  مشکل در شروع فرایند دفع ادرار

  نیاز مکرر به دفع ادرار

 عفونت مثانه

  کنترل نکردن  ادرار یا مدفوع

 یبوست

  اسهال

  بی‌حسی و درد

احساس بی‌حسی، خواب رفتن و درد در اغلب افراد مبتلا به ام‌اس شایع است. البته این علایم ممکن است در سراسر بدن یا فقط در یک اندام حس شود. فردی که مبتلا به ام‌اس است شاید متوجه یک بی‌حسی و خواب رفتنی باشد که با حس سوزش یا فرو رفتن سوزن در بدن همراه است. علاوه بر این، طبق تحقیقی  که از سوی انجمن ام‌اس آمریکا  صورت گرفت بیش از نیمی از افراد مبتلا به ام‌اس در طول بیماری خود با نوعی درد و ناراحتی مواجه خواهند بود.

  دشواری در صحبت کردن  و بلعیدن

بیماری ام‌اس می‌تواند روی تکلم اثر بگذارد. رایج‌ترین مشکلات در این زمینه عبارت‌اند از:

  بریده‌بریده صحبت کردن

 کنترل نکردن بلندی صدا

  کند شدن سرعت تکلم

  ایجاد تغییرات در کیفیت سخن گفتن شامل خشن شدن صدا

زخم‌های ام‌اس می‌تواند روی توانایی بلعیدن اثر بگذارد و همچنین باعث ایجاد مشکلاتی در جویدن و انتقال غذا به بخش پشتی دهان شود. این زخم‌ها همچنین می‌تواند توانایی بدن در انتقال غذا از مری به معده را تحت تأثیر قرار دهد.

 

  توت سفید -  به میزان لازم

  آب - به میزان لازم

 

1- برای پیشگیری از بیماری، باز کردن پنجره ها برای 5 تا 10 دقیقه ، 90 درصد از آلودگی هوا  را کاهش می‌دهد. 

2- در شرایط بیماری تهویه مکان‌های دربسته از اهمیت خاصی برخوردار است و تنها رعایت فاصله مناسب و استفاده از ماسک کافی نیست. 

 3- بهتر است در زمان بستری بیمار کرونایی در منزل از کولر گازی استفاده نکنید.اگر مجبور به استفاده‌ شدید، مدت زمان روشن بودن را کاهش دهید و حتما روزانه فیلتر آن را شست و شو دهید و تمیز کنید. 

4-  پنکه ای را روشن کنید و در جلوی پنجره قرار دهید تا هوا به سمت بیرون جریان داشته باشد. 

5-  پنکه را روبه روی افراد قرار ندهید زیرا باعث جریان آلوده به سمت‌شان می‌شود. 

6-  می توانید از پنکه‌های سقفی برای جریان هوا با پنجره باز استفاده کنید. 

7- کولرهای آبی برای جریان هوای تازه مناسب است به شرطی که دریچه‌های آن به سمت افراد تنظیم نشده باشد.

8- در مکان‌های دربسته  و تراکم جمعیت بیشتر  یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از اتمام کار کولرها روشن باشد تا جریان داخل فضای بسته کاملا تهویه شود.