قتل همسر به‌خاطر بی‌محلی و نریختن چای!

متهم این قتل هولناک درباره روز حادثه گفته: «... خانمم با من قهر کرد و وقتی چای خواستم بی‌محلی کرد و دیگر با من حرف نزد. من هم عصبانی شدم و او را کتک زدم. زمان حادثه آن قدر عصبانی شدم که چاقو را از آشپزخانه برداشتم و زنم را زدم. از سر و صدای ایجاد شده، دخترم سروین بیدار شد. می‌دانستم اگر بازداشت شوم پدر و مادر مینا(خانمم) از بچه نگهداری می‌کنند. برای این که آن ها دست‌شان به بچه من نرسد او را هم کشتم»(منبع خبر: اعتمادآنلاین).

استدلال‌های عجیب در حمایت از عصبانی‌شدن

داغ‌ترین و پرشورترین احساسی که مردم در کنترل آن ناموفق‎اند، خشم است چراکه افراد حین بروز این احساس برای توجیه آن متقاعدکننده‌ترین استدلال‌ها را بیان می‌کنند. به عنوان مثال معتقد هستند که به وسیله‌ دیگران خشمگین و عصبانی می‌شوند. اما واقعیت این است که شاید دیگران جرقه‌ نخست را زده باشند، اما این خود مان هستیم که می‌توانیم آتش آن را شعله‌ور‌تر یا آن را خاموش کنیم.

 نابودکردن صمیمیت در خانواده با خشمگین‌شدن

پژوهش‌های جدید نشان داده ابراز آزادانه خشم توسط افراد به افزایش خشم و احساسات منفی بیشتر منجر می‌شود. تخلیه خشم معمولا بیشتر از آن که سودمند باشد، تخریبگر است. همچنین تاثیر دوره‌های تکرارشونده خشم در خانواده بر یک رابطه، همانند اثر بریدن پوست بدن است. خشم باعث زخم عاطفی عمیقی همانند زخم جسمانی می‌شود و در درازمدت باعث از بین رفتن همدلی و صمیمیت در خانواده خواهد شد.

استفاده ازخودگویی سازنده در برابر همسر عصبانی

وقتی همسرتان شما را عصبانی کرد، یکی از توصیه‌های جدید و کاربردی این است که از خودگویی‌های سازنده استفاده کنید. مثلا به خودتان بگویید: لازم نیست خودم را به او ثابت کنم؛ او باید خیلی ناراحت شده باشد که این‌قدر عصبانی است؛ با عصبانی‌شدن نمی‌توانم او را تغییر دهم؛ با مقابله به مثل فقط خودم را آشفته می‌کنم و ... . البته وقتی خشم همسرتان به حدی افزایش یافت که به صورت خشونت و بدرفتاری جسمی درآمد(شبیه به همین پرونده مطرح‌شده در ابتدای این مطلب که به قتل منجر شده)، با مشاهده اولین نشانه‌های خشم این‌چنینی، موقعیت را ترک کنید و برای دریافت کمک تخصصی به یک مشاور و روان‎شناس آموزش دیده مراجعه کنید.

8 توصیه برای مدیریت خشم در زندگی‌مشترک

1 طبیعی است که گاهی از دست همسرتان عصبانی شوید؛ اما باید راهبردهای کارآمدتری را به‌جای ابراز خشم و عصبانیت پیدا کنید. مثلا دنبال راه‌حلی باشید که بدون آسیب‌زدن به روان خود و همسرتان، خواسته هر دوی شما برآورده شود.

2 خودتان نیازهای‌تان را تامین کنید‌. دردسر خشم از انجام کار برای برآوردن نیازها بیشتر است و گاهی تصمیم بگیرید خودتان منزل را مرتب کنید، برنامه یک سفر را هماهنگ کنید و ... .

3 به‌طور جرئت‎مندانه، نه پرخاشگرانه، با همسرتان مذاکره کنید. بیان خواسته به طور مستقیم و آرام، بدون سرزنش و عصبانیت روش جرئت‌مندانه است که دیگر جایی برای ابراز خشم و عصبانیت باقی نخواهد گذاشت.

4 کوتاه بیایید، بله، گاهی کوتاه‌آمدن باعث می‌شود خشم فروکش کند و در شرایط مناسب‌تری شما به خواسته منطقی‌تان برسید.

5 به خودتان بیاموزیدکه در شرایط سخت و روی اعصاب، آرام باشید. تنفس عمیق را تجربه کنید و از رفتارهای هیجانی در زمان عصبانی شدن بپرهیزید.

6 لازم نیست که تندترین واکنش‌ها را در برابر خطاهای همسرتان داشته باشید. از بخشش و رهاسازی خطای همسر استفاده کنید. بخشش یکی از چیزهایی است که زندگی‌مشترک به شدت به آن نیاز دارد. در هر حال رابطه دو فرد با یکدیگر مستعد مشکلات و چالش‌های بسیاری است و طبیعتاً اشتباهات و کم‌کاری‌های مختلفی از سمت دو طرف پیش خواهد آمد.

7 عذرخواهی را به عنوان یک گزینه در نظر داشته باشید. پذیرش اشتباه معمولاً برای ما سخت است. بااین‌حال ما نباید فراموش کنیم که پذیرش اشتباه نشانه ضعف نیست و نشانه بلوغ است.

8  مشکلات را گسترش ندهید. مثلا صحبت درباره گذشته مشکلات را گسترش می‌دهد و خشم طرف مقابل را برمی‌انگیزد. بررسی مسائل گذشته را به زمان مناسب‌تری موکول کنید. یکی از اشتباهات رایج زوجین حین عصبانیت این است که منتظر کوچک‌ترین جرقه برای پیش‌کشیدن مسائل گذشته‌اند.

 نحوه انجام این پژوهش

پژوهش جدیدی که نتایج آن در نشریه «نیچر» منتشر شده، بررسی می‌کند که آیا خواب همچنین به دستیابی به «درکی جدید» از مشکلی که درست پیش از استراحت رخ می‌دهد کمک می‌کند یا خیر؟ پژوهشگران به موش‌ها آموزش دادند تا روی مسیری برآمده که در هر دو انتهایش پاداش قرار داشت، عقب و جلو بدوند و مشاهده کردند که چطور فعالیت نورون‌های هیپوکامپ مغزشان در این فرایند اوج گرفت. به بیان ساده، آن‌ها برآورد کردند که این جوندگان وقتی خوابیده‌اند، خواب می‌دیدند کجا هستند.

فرایندی پویا که خواب در آن نقشی کلیدی ایفا می‌کند

یافته‌های آن‌ها نشان داد که فعالیت عصبی موش‌ها در خواب تا حدی پیش‌بینی‌کننده نحوه‌ای بود که پس از بیداری از عهده مسیر مارپیچ برمی‌آمدند. پژوهشگران متذکر شدند که بازنمایی‌های مکانی که هنگام مواجهه با محیطی جدید در مغز موش‌ها شکل می‌گیرند، تا چند ساعت پس از خواب تقریبا پایدارند. اما علاوه بر این، به نظر می‌رسید نورون‌ها به گونه‌ای عمل می‌کردند که به این جوندگان امکان می‌داد وقتی از خواب بیدار می‌شدند در راه مارپیچ، بهتر مسیریابی کنند. این یعنی جوندگان فقط خواب مکان‌‌هایی را نمی‌دیدند که در مسیر مارپیچ قبلا دیده بودند، آن‌ها همچنین راه‌های جدید احتمالی را تشخیص می‌دادند. پژوهشگران گفتند به نظر می‌رسد چنین تنظیم مکانی، فرایندی پویا باشد که خواب در آن نقشی کلیدی ایفا می‌کند. «کیلب کمر»، یکی از نویسندگان این پژوهش، گفت: « این یافته‌ها نشان می‌دهد که مغز امکان دارد در طول خواب به شیوه‌های بسیاری که هنوز کشف نشده‌اند، شکل بگیرد.»

 

مخاطب گرامی، خطای شناختی «فاجعه سازی» یا «درشت نمایی»، موجب می شود فرد حوادث را بدون توجه به تناسب آن در نظر بگیرد و هر اتفاقی را یک فاجعه تلقی کند. افراد با خطای شناختی فاجعه سازی، از یک سو درباره اهمیت و شدت اشتباهات خود مبالغه می‌کنند و از سوی دیگر، اهمیت جنبه‌های مثبت عملکرد خود را کمتر از آن‌چه است، برآورد می‌کنند. به دلیل اعتمادبه‌نفس پایین، ممکن است در صورت انجام کاری خطا، این اشتباه خود را خیلی پررنگ‌تر از حد و حدود واقعی آن تصور کنند. بنابراین درباره خطای خود درست و منطقی فکر و با کمک دیگران از زاویه دیگری به مسئله نگاه کنید. آیا خطای شما واقعا به همان میزان که فکر می کنید فاجعه است؟ آیا این اتفاق، تمام عملکرد مثبت گذشته شما را زیر سوال برده است؟

مراقب عملکرد این روزهای‌تان باشید

حالا که سرزنش‌ها و بازتاب‌های منفی دیگران را دریافت کرده‌اید، طبیعی است که فشار مضاعفی در محیط کار روی شما باشد. بنابراین محتمل است که این موضوع بر  بازدهی و کارایی شما در محیط کار اثر بدی داشته باشد و نتوانید به اندازه قبل، کارا و موثر باشید. از این موضوع غافل نشوید که اکنون زمان ماندن در برزخ نیست؛ حال زمانی است که باید بسیار بیشتر از گذشته در محیط کار تلاش کنید، موثرتر باشید و روابط بهتری را با همکاران تان رقم بزنید. اگرچه ساختن دوباره پل‌هایی که در محیط کار خراب شده، بسیار دشوار است اما مشاهده این موضوع که شما قدرتمند و کاراتر از گذشته به تلاش‌های خود ادامه می‌دهید، قطعا به همکاران و روسای شما کمک خواهد کرد که زودتر با خطای قبلی شما کنار بیایند. 

* سال 1394 هم سقوط جرثقیل اتفاق افتاد و هم فاجعه منا. سال عجیبی بود.

* در صفحه سلامت نوشتین پیاز جزو خوراکی‌هاییه که برای مقابله با حساسیت فصلی خوبه. برای من که برعکسه. هر وقت پیاز می خورم، دچار حساسیت میشم.

* درباره مطلب «آیین‌نامه پُر کردن اوقات‌فراغت تابستانه» می‌خواستم بگم که کلاس‌های تابستونی خیلی گرون شده. هیچ نظارتی هم بر روی قیمت این دوره‌ها نیست.

* خداوند همه حاجیان را از بلا به دور بدارد و ان‌شاءا... امسال همه‌شان سالم و صحیح به نزد خانواده‌هایشان برگردند.

* زندگی‌سلام، تهش نگفتی کدوم تیم قهرمان یورو می‌شه که. پیش‌بینی باید می‌کردی.

 

1- منشأ احساسی| یکی از مهم‌ترین چیزهایی که درباره تفاوت میان اعتمادبه‌نفس و غرور باید بدانید، این است که اعتمادبه‌نفس از شناخت واقعی توانایی‌ها نشئت می‌گیرد، در حالی که غرور اغلب بر پایه تصورات غیرواقعی از خود است.

2- تاثیر بر روابط| فرق اعتمادبه‌نفس و تکبر این است که اعتمادبه‌نفس به ایجاد روابط سالم کمک می‌کند، اما غرور و تکبر می‌تواند به روابط آسیب بزند و مانع از همدلی شود.

3- پذیرش انتقاد| فرد با اعتماد به نفس انتقادات را به عنوان فرصتی برای بهبود می‌پذیرد اما فرد مغرور اغلب انتقادات را رد می‌کند.

4- نیاز به تایید| اعتمادبه‌نفس نیازی به تأیید دیگران ندارد، در حالی که غرور به دنبال تأیید و توجه از سوی دیگران است.

5- تاثیر بر تصمیم‌گیری| اعتمادبه‌نفس به تصمیم‌گیری‌های مثبت و مسئولانه منجر می‌شود. در حالی که غرور می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های نادرست و اشتباه بینجامد.

6- میزان خودآگاهی| اعتمادبه‌نفس با خودآگاهی و شناخت نقاط قوت و ضعف همراه است. اما، غرور باعث نادیده گرفتن نقاط ضعف و محدودیت ها خواهد شد.

1- گفت‌وگوهای خودمحور

2- نداشتن همدلی

3- انتقاد مداوم

4- نادیده گرفتن مرزها

5- دروغ گفتن

6- عذرخواهی نکردن

7- بی‌توجهی به کیفیت روابط

 

 طور دیگری نگاه کنیم

بیشتر ما درگیر روزمرگی‌ها هستیم، این‌که روزی را به شب برسانیم و نهایتش نگران فردا باشیم، بدون آن‌که فکر کنیم ورای یکی دو روز دیگر، در بلند مدت از زندگی چه می‌خواهیم؟ چه ماموریتی برای خودمان تعریف کرده‌ایم؟ به چه معنایی در زندگی رسیده‌ایم؟ چه اولویت‌هایی داریم و چه کارهای عقب مانده‌ای را باید به سامان برسانیم. آیا همیشه فرصتی برای بوسیدن فرزندمان، لذت بردن از طبیعت، بودن کنار پدر و مادر و... داریم؟ ما مرگ را برای دیگران تصور می‌کنیم و فکر می‌کنیم چنین تجربه‌ای از ما آن‌قدر دور است که لازم نیست نگران آن باشیم که مرگ بین ما و آن‌چه در زندگی می‌خواهیم فاصله بیندازد. همین‌که نگران رویاها، اهداف و استعدادهای‌مان نیستیم لطمه بزرگی به زندگی و ظرفیت‌هایش می‌زنیم. دلیلی نمی‌بینیم که تغییر کنیم، شتابی به زندگی بدهیم. شتابی که قرار نیست از جنس اضطراب باشد.

 دیدت را وسیع کن

تصور برخی از ما آن است که تفکر درباره مرگ و فرصت کوتاهی که در زندگی داریم باعث نگرانی و ناامیدی می‌شود؛ درحالی‌که از خیلی جهات می‌تواند مانع بسیاری از سرخوردگی‌ها، ناراحتی‌ها و هیجانات روحی ما باشد. وقتی با فکر به مرگ در زندگی معنایی پیدا کنیم با بسیاری از چگونگی‌ها کنار می‌آییم چون اهداف بزرگ داریم. وقتی به مرگ فکر کنیم اتفاقات کوچک ناراحت‌مان نمی‌کند. نتیجه فلان مسابقه فوتبال یا آن یکی ناکامی کوچک ما را به هم نمی‌ریزد. آن وقت است که حواس‌مان را جمع می‌کنیم خوب زندگی کنیم، قلبی را نشکنیم و برنامه مفیدتری برای زندگی داشته باشیم.