هدی بانکی| مترجم منبع: brightside.me
 

رسیدن به سن قانونی یا ظاهر شدن کامل علایم بلوغ جسمی دلیل این نیست که تبدیل به یک آدم بالغ از لحاظ روانی شده  اید. برخی از افراد جوان و حتی میان سال از نظر فیزیکی رشد کرده‌اند اما در جنبه هیجانی و روانی، نه! این افراد هنوز راه زیادی تا  بزرگ‌سال شدن دارند. برای این‌که دیگر «بچه» محسوب نشوید یا لقب نابالغ را به شما ندهند، لازم است ویژگی‌ها و رفتارهای خاصی داشته باشید، مثلا این‌که بتوانید از خوشحالی یک نفر دیگر شاد شوید. در ادامه به 10 ویژگی‌ شخصیتی افرادی اشاره می‌کنیم که از لحاظ روانی می‌توان به آن‌ها لقب بالغ را اعطا کرد.
 

 هیجانات و احساسات‌تان را کنترل ‌می‌کنید
یک فرد بالغ به جای این‌که به راحتی از چیزی یا کسی عصبانی شود و پرخاش کند، می‌تواند فورا کنترل احساساتش را در دست بگیرد. بالغ بودن یعنی این‌که شما کمتر تحت تاثیر احساسات خود قرار می‌گیرید، به ندرت آشفته و پریشان می‌شوید و به شیوه‌ای نادرست واکنش نشان نمی‌دهید.
 مسئولیت رفتارهای‌تان را می‌پذیرید
ما هر روز انتخاب‌هایی می‌کنیم و این انتخاب‌ها، پیامدهایی دارند. کسی که بالغ و عاقل است، مسئولیت رفتارها و انتخاب‌هایش را می‌پذیرد. شما زمانی می‌توانید بگویید به بلوغ رسیده‌اید که از خودتان خوب مراقبت کنید، بدانید مسئول شادی‌تان کسی جز خودتان نیست و هر چیزی که سر راه‌تان قرار می‌گیرد، نتیجه انتخاب‌های خودتان است.
 خودتان را دوست دارید
گاهی به راحتی نمی‌توانیم خود را همان‌گونه که هستیم بپذیریم، به خصوص وقتی دیگران مدام به ما می‌گویند باید تغییر کنیم. اما کسی که بالغ است، خود واقعی‌اش را می‌پذیرد و اعتماد به نفس دارد. اگر فرد بالغی باشید، برای آن چه هستید احساس رضایت و راحتی دارید و مدام به دنبال تایید گرفتن از دیگران نیستید. شما لزومی نمی‌بینید خودتان را طبق معیارهای دیگران تغییر دهید تا مورد پسندشان باشید. البته که قطعا خودتان را از لحاظ معیارهای مختلف بررسی می‌کنید تا بهترین شوید.
 قدر داشته‌های‌تان را می‌دانید
یکی دیگر از خصوصیات یک فرد بالغ این است که به جای مدام ناله کردن بابت چیزهایی که ندارد، قدردان داشته‌هایش است. کسی که به بلوغ واقعی رسیده، صرفا به این دلیل که خود را بدشانس می‌داند، نعمت‌ها را نادیده نمی‌گیرد. در خور ذکر است که توجه به داشته‌ها، انگیزه زیادی به انسان برای بهتر شدن خواهد داد.
 می‌دانید که چقدر نمی‌دانید
یک انسان نمی‌تواند همه چیز را بداند و فرد بالغ می‌تواند درک کند که چیزهای زیادی وجود دارند که او هنوز نمی‌داند. اگر بالغ باشید، می‌توانید غرورتان را کنار بگذارید و چیزهایی را که نمی‌دانید یاد بگیرید، حتی از کوچک‌تر از خودتان. شما باور دارید که خیلی چیزها را نمی‌دانید و همین باور باعث می‌شود به دنبال یادگیری بیشتر بروید.
 به دیگران محبت می‌کنید
محبت داشتن و همدلی کردن، بخشی از بالغ بودن است. شما به عنوان یک فرد بالغ به جای این‌که همیشه فقط خودتان را مهم و در اولویت بدانید، به دیگران و نیازهای‌شان نیز فکر می‌کنید. فرد بالغ می‌تواند از خودگذشتگی کند و گاهی خواسته‌های دیگران را به خواسته‌های خودش مقدم بداند. شمایی که بالغ هستید به موفقیت‌های دیگران حسادت نمی‌کنید بلکه از شادی آن‌ها شاد می‌شوید و در غم‌شان هم کنارشان خواهید بود.
 متواضع و باحیا هستید
اگر شما انسان بالغی باشید، اجازه نمی‌دهید هیچ موفقیت و مقام و جایگاهی شما را متکبر کند. شما با دیگران منصفانه و محترمانه رفتار می‌کنید و برای‌تان فرقی نمی‌کند که طرف مقابل‌تان چه کسی است و چه منصبی دارد، شما در برابر همه فروتنی می‌کنید. فرد بالغ نیازی نمی‌بیند خودش را بالاتر از بقیه نشان بدهد.
 از خودتان انعطاف نشان می‌دهید
زندگی همیشه هم طبق آن چه انتظار داریم پیش نمی‌رود و بالغ بودن یعنی این‌که بتوانید خودتان را با شرایط وفق دهید و از پا نیفتید. سرسخت و یک دنده بودن و فقط از دیگران انتظار سازش و مدارا داشتن، کار انسان‌های نابالغ است.
 دیگران را زود قضاوت نمی‌کنید
شما می‌توانید با نگاه باز مسائل را ببینید و هر وقت لازم است خودتان را جای دیگران بگذارید. فرد بالغ به جای این‌که به دیگران بابت تفاوت‌هایی که دارند برچسب بزند، می‌تواند پذیرای تفاوت‌ها باشد و میان خود و آن‌هایی که مثل خودش فکر نمی‌کنند به جای این‌که فاصله بیندازد، پُل ارتباطی ایجاد کند.
 هیچ سنی را برای یادگیری دیر نمی‌دانید
بالغ بودن یعنی این‌که متوقف شدن را نپذیرید و فکر نکنید نیازی به بهتر شدن ندارید یا برای یاد گرفتن دیر شده است. انسان بالغ باور دارد که همیشه فرصت و جایی برای بهبود وجود دارد. زندگی پُر از یادگرفتنی‌هاست و شما همیشه می‌توانید انسان  بهتری از خودتان بسازید.
 

یکی از مشکلات بسیاری از ما اینه که قبل از حرف زدن، فکر نمی‌کنیم و بعدش حسرت می‌خوریم که «ای بابا، این چه حرفی بود که من زدم!» امروز تصمیم بگیرین تو صحبت با دیگران -فرقی هم نمی‌کنه چه کسی باشه- قبل از گفتن هر حرف و جمله‌ای، فکر کنین.
 

طبیعی است که هر فردی در مقطعی از زندگی خود دچار احساس یاس، ناامیدی و افسردگی شود و آرامش خود را از دست بدهد اما افرادی وجود دارند که همواره جنبه‌های منفی زندگی را می‌نگرند که این موضوع تاثیر منفی بر روحیات آنان می‌گذارد. به جز افراد بدبین که همواره افکار منفی دارند و به بدترین چیزها در زندگی فکر می‌کنند و در واقع منتظر وقوع اتفاقات ناخوشایند هستند، عده‌ای هم وجود دارند که به خود ملامت‌گری معروف اند. در این افراد نوعی لذت بردن از رنج دادن و ملامت کردن خویش وجود دارد. آن‌ها دایم با تکرار جملاتی نظیر «من خوب نیستم»، «بازهم کارها را خراب کردم» و «هیچ کاری را درست انجام نمی‌دهم» بر رنج درونی خود صحه می‌گذارند. به گزارش فارس به نقل از دیلی‌میل، نتایج بررسی‌های اخیر حاکی از آن است که دختران دست کم سه برابر بیش از پسران، خود را سرزنش می‌کنند. در بررسی بیش از ۱۹ هزار کودک ۱۴ ساله مشخص شده بیش از ۱۵ درصد آن‌ها از فرط خودسرزنشی، حتی به عمد به خود آسیب رسانده‌اند و تقریباً سه چهارم این آمار را دختران تشکیل می‌دهند. کارشناسان این تحقیق مدعی شده‌اند نرخ افسردگی به میزان قابل توجهی در دختران افزایش یافته است و همین موضوع آن‌ها را در معرض آسیب به خود قرار می‌دهد. آن‌ها تأکید کرده‌اند که رسانه‌های اجتماعی نظیر اینستاگرام به میزان قابل توجهی در شیوع بالای خودسرزنشگری در دختران مقصر هستند.
 توصیه دانشمندان به والدین
دانشمندان دانشگاه وارویک که انجام دهندگان این پژوهش بودند از والدین تقاضا کرده‌اند دسترسی به اینترنت فرزندان خود را حداقل به میزان دو ساعت در روز کاهش دهند. این محققان ادعا می‌کنند، نوجوانانی که بیش از پنج ساعت در روز از رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند، بیشتر دچار افسردگی می‌شوند و خودسرزنشگری به مانعی در مسیر موفقیت آن‌ها تبدیل خواهد شد. در این مطالعه همچنین مشخص شد که نوجوانان خانواده‌های کم درآمد به طور قابل توجهی( بیش از 48 درصد) کمتر از ثروتمندان از زندگی خود رضایت دارند.
 

مشکلی که من و تعدادی از همکارانم داریم، بی‌توجهی مدیرمان به نظرات ماست. یک شرکت تبلیغاتی هستیم و کارمان تا حد زیادی سلیقه‌ای است. هر طرح پیشنهادی که به ‌رئیس‌مان می‌دهیم، به ما می‌خندد و می‌گوید که خوب نیست! فقط حرف خودش را قبول دارد. از ابتدای امسال، چهار نفر از تیم 12 نفره‌مان از شرکت رفته‌اند اما به خودش نمی‌آید. انتقادپذیر هم نیست. راه‌حل پیشنهادی‌تان رفتن است یا این مشکل به نظرتان قابل حل است؟
 

دکتر رضا یعقوبی| روان‌شناس سلامت
 

توجه به این نکته مهم است که بدانید درباره ماندن در این شغل یا ترک آن، بهتر است خودتان تصمیم بگیرید نه کس دیگر. حتی روان شناس هم برای کمک به شما به جای این‌که بگوید بمانید یا بروید، بهتر است تردیدهای شما را برطرف کند نه این‌که قاطعانه به جای شما تصمیم بگیرد.
  3 گزینه پیش‌‌روی شما
پذیرش یک سری از واقعیت‌ها شاید بتواند به شما کمک کند. از جمله این‌که در مشاغلی که حالت رئیس و مرئوس دارند، سلسله مراتب قدرت باعث ایجاد محدودیت می‌شود. اگر رئیس شما سلیقه خاصی داشته باشد، می‌تواند برای شما مشکلات فراوانی ایجاد کند. گزینه‌های پیش روی شما شامل سازگاری و تحمل این شرایط، تلاش برای تغییر رفتار رئیس‌تان و ترک کردن این شغل است.
 اگر تصمیم به تحمل شرایط گرفتید...
شاید ساده‌ترین راه این باشد که این شرایط را تحمل کنید مانند بسیاری از همکاران‌تان که به خاطر برخی نیازها مخصوصا پول، فعلا در این شغل باقی مانده‌اند. در صورتی که چنین تصمیمی می‌گیرید، می‌توانید امیدوار باشید که با گذر زمان خودبه‌خود تغییراتی به وجود آید. ممکن است رئیس عوض شود، موقعیت شغلی تازه‌ای برای شما به وجود آید یا هر اتفاق دیگری. این تصمیم معمولا ریسک کمتری دارد و پیشنهاد می‌شود که اگر برنامه خاصی برای بعد ندارید یا فرد اهل ریسکی نیستید، در همین شغل بمانید.
 تغییر رفتار رئیس‌تان، سخت‌ترین راه‌حل است!
اما راه‌حل بعدی این است که تلاش کنید تا رفتار رئیس‌تان را تغییر دهید. این سخت‌ترین کاری است که می‌‌توانید انجام دهید و نیاز به مهارت‌هایی دارد که در صورت مجهز نبودن به آن مهارت‌ها ممکن است به سرعت شکست بخورید و احساس ناکامی بکنید.
تفاوت این راه‌حل نسبت به راه حل قبلی این است که در این روش باید بسیار فعال باشید و به مهارت‌های ارتباطی مسلط شوید. به این بخش از صحبت‌های خودتان توجه کنید: «هر طرح پیشنهادی که به او می‌دهیم، به ما می‌خندد و می‌گوید که خوب نیست! فقط حرف خودش را قبول دارد و فقط خودش را دانای کل می‌داند»، خب بازخورد شما در چنین شرایطی مهم است. مثلا گفتن این جملات، «وقتی به نظرات من می‌خندید، می‌ترسم تا بار دیگر نظرم را راحت بیان کنم» یا «دوست دارم درباره نظرات و پیشنهادهایم بیشتر فکر کنید و طوری بازخورد بدهید تا انگیزه‌ام را برای دفعات بعدی از دست ندهم.»
 اگر تصمیم به ترک این شغل گرفتید...
راه‌حل سوم و آخر این است که این شغل را ترک کنید و دل‌تان را به دریا بزنید. برای یافتن شغل جدید دست به کار شوید و بدانید که تغییر دادن آدم‌ها ممکن است کاری غیرممکن باشد. اگر خودتان را برای ترک کردن این شغل آماده می‌کنید، ممکن است در چنین شرایطی دچار نگرانی یا ترس شوید که ترک کردن این شغل ممکن است باعث شود برای مدت طولانی بیکار شوید یا دوباره چنین شغلی را به دست نیاورید و فرصت را از دست بدهید. تصمیم شما منوط به حل چنین ترس‌ها و نگرانی‌هایی است. روبه‌رو شدن با چنین ترس‌هایی در حضور روان شناس به شما کمک می‌کند تا بهترین انتخاب را انجام دهید.
 

 فرنگیس یاقوتی| مترجم منبع: theknot.coms

خیلی از عروس خانم‌ها بعد از پایان جشن‌عروسی، دسته‌گل عروسی‌شان را به عنوان یادگاری نگه می‌دارند. حالا تصور کنید دسته‌گل زیباترین شب زندگی‌تان را خودتان با توجه به سلیقه‌تان درست کرده و برایش زحمت کشیده باشید. نتیجه این‌که تا سال‌ها با دیدنش لبخند به لب‌هایتان می‌آید و به خودتان افتخار می کنید. باید توجه داشته باشید که درست کردن دسته‌گل عروسی، آن‌قدر که در ابتدا فکر می‌کنید سخت نیست. با کمی خلاقیت و دل دادن به این کار می‌توانید دسته گل منحصر به فرد خودتان را در روز جشن عروسی همراه داشته باشید. شاید باور نکنید اما برای درست کردن دسته گل عروسی از هر چیزی که بخواهید، می‌توانید استفاده کنید! در ادامه با هم نمونه‌های دسته گل‌های خلاقانه را مرور می‌کنیم، شاید یکی از این مدل‌ها جرقه‌ای در ذهن شما ایجاد کند که دست به کار شوید.
 

استفاده از گل‌های پارچه‌ای: در دسته گل عروسی منحصربه فردتان می‌توانید از تعدادی رز پارچه‌ای یا رزهایی که با روبان درست می‌شود، به جای گل طبیعی استفاده کنید. مزیت این مدل دسته گل این است که شما می‌توانید از مدت‌ها قبل آن را درست کنید و کنار بگذارید. در ضمن در آینده هم ماندگاری زیادی خواهد داشت و در صورت مراقبت، هیچ گاه خراب نخواهد شد.
استفاده از گل‌های خشک: می‌توان گفت همه افراد عاشق گل‌های ریز لاوندر هستند که کمتر گل فروشی به این نکته توجه دارد. می‌توانید در دسته گل عروسی از گل‌های خشک لاوندر استفاده کنید و روی آن‌ها اسپری براق کننده بزنید تا توجه همه مهمان‌ها را به خود جلب کند.
استفاده از شاخه‌های درخت انگور: شما می‌توانید در دسته گل عروسی از شاخه‌های پر پیچ و خم و نازک درخت انگور در کنار گل‌های طبیعی استفاده کنید تا از زیبایی خیره‌کننده‌ای برخوردار شود.
استفاده از روبان‌های رنگارنگ: برای بستن دسته گل عروسی از روبان‌های رنگی پارچه‌ای استفاده کنید. بهتر است گل‌های دسته گل همه از یک مدل و یک رنگ باشند.
استفاده از رزهای کاغذی: رزهای کاغذی با کاغذهای یک رنگ یا رنگارنگ می‌تواند به اندازه گل‌های طبیعی جذاب و دوست داشتنی باشد. توصیه می‌کنم که در کنار گل‌های طبیعی یا پارچه‌ای، از این مورد هم غافل نشوید.
استفاده از گل‌های توری: می‌توانید مقداری تور رنگی یا تک رنگ را آهار بزنید و سپس آن‌ها را به شکل گل درآورید و در نهایت با گل‌های توری، یک دسته‌گل عروسی منحصر به فرد درست کنید.
استفاده از صدف، پر و فرفره کاغذی: اگر در یک شهر ساحلی زندگی می‌کنید، می‌توانید از صدف‌ها  در دسته گل عروسی استفاده کنید و به تزیین بهترش کمک کنید. به طور کلی توجه داشته باشید در دسته گل عروسی بهتر است از چیزهایی به جز گل هم استفاده کنید. مثلا می‌توانید گل‌هایی با رنگ ملیح و آرام را با پرهای سفید ترکیب کنید. استفاده از فرفره کاغذی در کنار گل‌ها هم توصیه می‌شود. دسته گل‌های رنگارنگ را تصور کنید که در کنارش یک یا چند فرفره کاغذی رنگی چسبانده‌اید.  نکته آخر هم این‌که می‌توانید در کنار گل‌ها تعدادی مهره یا مروارید طلایی یا نقره‌ای اضافه کنید تا درخشش‌اش بیشتر شود.

* درباره پرونده زلزله بم، می‌خواستم بگم که من یک فرهنگی بازنشسته هستم که سال 82 در زلزله بم برای کمک به هموطنانم به آن‌جا رفتم. واقعا تاسف‌بار و ناراحت کننده بود. یادآوری آن صحنه‌های تلخ اگر به ایمن‌سازی خانه‌ها در برابر زلزله منجر نشود، بی‌فایده است.
* درباره مطلب والدینی که می‌خواستند نام بچه‌شان را برانکو بگذارند، باید بگویم که تب‌نام گذاری خاص در فامیل ما به جایی رسیده که هر فردی باید حرف اول اسم بچه‌اش از حرف اول نام پدر یا مادرش گرفته شود.
* من خودم 100 بار در همین ستون ما و شما دیدم که مخاطب‌هایتان گفته‌اند لطفا در زندگی‌سلام درباره معایب شبکه‌های اجتماعی مطلب نزنین. باز کارتون هفته‌تون، مرتبط با همینه. تشکر می‌کنم که این قدر به نظر مخاطب اهمیت داده میشه در زندگی سلام.
* پدربزرگ من در بم طلافروشی داشته و بعد از زلزله، همه زندگی‌اش نابود شده. بیشتر طلاها یا رفته زیر خاک یا گم شده.
* بهتر بود در پرونده سرگذشت لوگوها که هفته گذشته چاپ شد، به موارد ایرانی هم اشاره می‌کردید.
* من همین جوری افسردگی دارم، بعد از خواندن پرونده زندگی‌سلام درباره خاطرات بسیار تلخ امدادگرهای بم، حالم بدتر شد. لطفا پرونده‌های شاد بزنین. براتون پیشنهای هم دارم. مثلا بزنین که این روزها، چه آهنگی گوش بدیم؟ به جز هیراد و همایون.
*آقای صابری و همکاران خسته نباشید. اگر امکان دارد ستون‌های کوچکی هم به لطیفه و خاطرات تلخ و شیرین خوانندگان اختصاص دهید. با تشکر. نسرین اباذریان