در مرحله اول الگو را روی کاغذ A4 پرینت می‌گیریم و با قیچی دور الگوهای مد نظر را برش می‌زنیم. در مرحله دوم، تکه‌های الگو را با سوزن به نمد ثابت می‌کنیم و دور آن را با ماژیک خط می‌کشیم. بر اساس الگو، شروع به برش زدن می‌کنیم. سپس دور تا دور تکه‌ها را با استفاده از چسب حرارتی روی هم می‌چسبانیم و در پایان با استفاده از ماژیک مشکی چشم عروسک را می‌کشیم. معمولا بعد از تقریبا 5 دقیقه، عروسک انگشتی شما آماده است و حالا باید به فکر داستان‌هایی آموزنده‌ باشید که با کمک آن‌ها، فرزندی موفق‌تر تربیت کنید.

 

   صبر؛ عاملی که کمتر در نظر می‌گیریم

بسیاری از ما صبر را تحمل سختی‌ها و دشواری‌ها می‌دانیم. این تعریف شاید از برخی جهات کامل نباشد اما غلط نیست. در کنار این تعریف اما نکته‌ای که کمتر به آن واقف هستیم این است که صبر کردن قرار نیست تجربه‌ای خوشایند باشد. در واقع صبر در ذات خود تجربه‌ای تلخ و آزاردهنده است اما چرا توجه به این نکته اهمیت دارد؟ بسیاری از افراد تصور می‌کنند برای پیگیری تلاش‌ها دو نکته اهمیت بیشتری دارد؛ انگیزه بالا و پشتکار. بر این اساس هم در میان راه وقتی دیگر توان ادامه مسیر را ندارند، تصور می‌کنند پس انگیزه‌شان به قدر کافی قوی نبوده یا پشتکار لازم را ندارند. در حالی‌که شاید درست‌تر این باشد که بگوییم شما برای پیگیری اهداف‌تان باید حداقل سه نکته را در نظر داشته باشید؛ انگیزه، پشتکار و صبر.

   صبر و پشتکار؛ مکمل یکدیگر

پشتکار را بیشتر می‌توانیم بخش عملی پیگیری کارها در نظر بگیریم. این‌که به عنوان مثال حاضر شویم ساعت‌های زیادی برای نتیجه‌گیری بهتر در امتحان، درس بخوانیم. صبر اما بیشتر کنار آمدن با بخش هیجانی و احساسی این پیگیری است و اجازه نمی‌دهد ناامیدی سراغ ما بیاید و انگیزه ما کمرنگ شود. در عین حال در کنار انگیزه، موتور حرکت ما برای ادامه مسیر و حفظ پشتکارمان است. به عبارت دیگر برای پیگیری کارها، جدای از تلاش‌ها در بخش عملی (پشتکار)، شما باید بتوانید از نظر روانی با سختی‌ها کنار بیایید و صبورانه با آن‌ها برخورد کنید. صبر بر دشواری‌ها و احساسات ناخوشایند به نوعی می‌تواند به ما این امکان را بدهد که تلاش‌هایمان را پیگیری کنیم، در غیر این‌صورت و در صورت توجه نکردن کافی به بخش هیجانی مسیر، ممکن است توان ادامه مسیر از ما گرفته شود و به اصطلاح ببُریم.

   صبوری رفتاری منفعلانه نیست

البته شما باید  توجه داشته باشید که صبور بودن به معنای خون دل خوردن و در سکوت آزار دیدن نیست، بلکه شامل روش‌های فعالانه‌ای که بتواند به ما توان کنار آمدن با احساسات ناخوشایندمان را بدهد، هم هست. زمانی که بتوانیم احساسات ناخوشایند خود در نتیجه ناکامی‌ها و شکست‌ها را بپذیریم و آن‌ها را به خوبی مدیریت کنیم و به شکلی منطقی و کارآمد بروز دهیم، آن وقت می‌توانیم امیدوار باشیم که به واسطه صبری که در کنار توکل، انگیزه، تلاش و پشتکار داریم، به موفقیت مدنظر خود خواهیم رسید.

 

ازدواج موفق، پایه و بنیانی عالی برای ایجاد خانواده‌ای شاد و مستحکم است. بسیاری معتقدند ازدواج کار ساده‌ای است اما تداوم زندگی‌مشترک و داشتن رضایتمندی از آن، کار سختی است و نیاز به مدیریت دارد. بنابراین جوان‌ها باید در انتخاب همسر همه جوانب را در نظر بگیرند و هدف‌شان فقط رسیدن به شخص مورد علاقه به هر قیمتی نباشد بلکه انتخاب همسری همراه و همدل، در اولویت اول‌شان باشد. مخاطب گرامی، با توجه به نکات مطرح شده در پیامک‌تان چند توصیه به شما دارم.

   آیا عشق کافی است؟

دو نفر که عاشق یکدیگر هستند، هر کدام دیگری را ایده‌ال می‌داند. مانند دو نوازنده که هر کدام از دید دیگری بسیار دلنشین و زیبا می‌نوازد اما بعد از ازدواج، این دو نفر باید با هم یک آهنگ و یک موسیقی را ارائه کنند. این هماهنگی و همراه بودن جز با داشتن درک متقابل، تفاهم، نزدیکی سلایق و علاقه به دست نمی‌آید. قبل از هر تصمیمی، شما باید از خودتان بپرسید آیا این اختلاف سنی هفت ساله باعث تفاوت در نگرش‌ها، علایق و ... در زندگی آینده‌تان نخواهد شد؟ افزایش دانش درخصوص آگاهی از اولویت‌های یکدیگر، علایق و دیدگاه‌های دو طرف به شما کمک خواهد کرد تا انتخاب بهتری داشته باشید. آیا قلبی ایشان را دوست دارید یا عقلی، آیا در این ماجرا هیجان و احساس تصمیم گیرنده است یا عقل و منطق؟

   تصمیمی نگیرید که پشیمان شوید

معمولا برخی زنان پس از زایمان و پا به سن گذاشتن، جذابیت جسمانی شان نسبت به سال‌های اول زندگی مشترک‌شان کمتر می‌شود. بنابراین از دست دادن جذابیت جسمانی زنان با افزایش سن خطری است که چنین ازدواج‌هایی را تهدید می‌کند. البته اگر زنان دو تا سه سال بزرگ تر از مردان باشند، این ازدواج‌ها معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند اما در صورتی که سن زنان خیلی بیشتر از مردان باشد، این ازدواج‌ها ممکن است مردان را در ادامه راه با پشیمانی و خودسرزنشی مواجه کند و گاهی منجر به طلاق شود. جمع‌بندی کلام این‌که، مراقب باشید که بعد از گرفتن تصمیم نهایی به جایی نرسید که پشیمان شوید. الان که فرصت هست با نگاهی منطقی‌تر باید تصمیمی اصولی‌تر بگیرید. این نکته را هم مدنظر قرار دهید که وقتی زن در زندگی‌مشترک سن بالاتری دارد، ناخودآگاه قدرت و کنترل بیشتری را بر مرد اعمال می‌کند. همچنین و معمولا زنانی که بزرگ‌تر از شوهرانشان هستند به طور مداوم همسرشان را کنترل می‌کنند که پس از مدتی این کنترل کردن برای همسرشان، خوشایند نخواهد بود و ارتباط آن‌ها را با مشکل مواجه می‌کند.

   خودتان را بر سر این دوراهی قرار ندهید

در پیامک‌تان گفته‌اید که بر سر دو راهی انتخاب بین خانواده و دختر مورد علاقه‌تان قرار گرفته اید. با توجه به موارد مطرح شده و همچنین مخالفت شدید خانواده‌تان و این‌که در آینده بدون پشتیبانی و کمک آنان، روزهای سختی در انتظارتان خواهد بود و به طور قطع با مشکلات زیادی مواجه خواهید شد، از شما می‌خواهم که خودتان را بر سر این دوراهی قرار ندهید. در یک فرصت مناسب با خانواده‌تان درباره تصمیم‌تان صحبت کنید و صحبت‌های آن ها را هم بشنوید. مشورت با خانواده و یک مشاور پیش از ازدواج برای این‌که تمامی جوانب تصمیم نهایی‌تان سنجیده شود، ضروری است تا آن‌گاه تصمیم درست و آگاهانه بگیرید.

 

موشکافی نکردن کارنامه

وقتی کارنامه دانش‌آموزتان را می‌بینید، به اهمیت و ارزش آن واقف باشید. این کارنامه نشان دهنده عملکرد و تلاش، نقاط قوت و ضعف فرزند شماست. یادتان باشد کارنامه حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. با دقت به تک تک نمرات نگاه کنید. می‌توانید کارنامه را در حضور خود دانش‌آموز بررسی کنید. نباید فقط به معدلش نگاه کنید و تمام کارنامه را در یک نمره خلاصه کنید، بلکه باید با دقت و درس به درس جلو بروید و تمام نمرات را با دقت و تامل نگاه کنید. این کار شما باعث می‌شود فرزندتان احساس کند درس خواندن و نمره آوردن برای شما مهم است و شما به او و نتیجه کارش واکنش نشان می‌دهید.

زدن برچسب تنبل بودن

بدون شک همه دانش‌آموزان در امتحانات، نتایج دلخواه و مناسب را به دست نمی‌آورند و علت این موضوع نیز به عوامل مختلفی بستگی دارد. ویژگی‌های فردی دانش‌آموز، عوامل آموزشگاهی، خانوادگی و اجتماعی می‌تواند در نحوه نتیجه‌گیری یک دانش‌آموز موثر باشد اما برخی والدین بدون توجه به این مسائل، نتایج ضعیف درسی فرزندان خود را بر نمی‌تابند و پس از اطلاع از نمرات ضعیف فرزند خود، به او برچسب‌های منفی نظیر تنبل بودن، نداشتن استعداد و ... می‌زنند. زدن چنین برچسب‌هایی نه تنها هیچ کمکی به پیشرفت تحصیلی دانش‌آموز نمی‌کند بلکه در بیشتر موارد دانش‌آموز را از اشتیاق ادامه تحصیل و کسب موفقیت درسی هم باز می‌دارد.

 فقط دانش‌آموز را مقصر دانستن

وقتی نمرات فرزندتان ضعیف است، تنها او را مقصر ندانید و  از خودتان بپرسید که آیا الگوی خوبی از تلاش و جدیت برای او بوده‌اید؟ آیا شرایط تحصیلی او را پیگیری کرده‌اید؟ آیا محیط خانه برای درس خواندن او آماده بوده؟ و آیا او ضعف جسمانی و بیماری نداشته است؟ سعی کنید ببینید علل واقعی نمرات پایین دانش آموز شما چیست؟ برای این کار می توانید کنار فرزندتان بنشینید و از او بخواهید علت و دلیل نمرات پایینش رابرای شما توضیح دهد و علت واقعی را پیدا کنید و دنبال راهکار مناسب برای آن باشید.

 داشتن انتظار نمرات عالی در همه دروس

هر دانش‌آموز توانایی و استعدادهای متفاوتی دارد و نمی‌توانیم از همه انتظار نمره عالی داشته باشیم. سعی کنید به شناخت واقع‌بینانه‌ای از توانایی‌ها و استعدادهای فرزندتان برسید و بیشتر از حد توانش از او انتظار نداشته باشید.

 برنامه‌ریزی نکردن برای پیشرفت تحصیلی

بعد از این‌که دلایل واقعی نمرات پایین را پیدا کردید، برای هر کدام برنامه‌ مناسب داشته باشید. مثلاً می‌توانید از یک مشاور متخصص برای برنامه‌ریزی تحصیلی کمک بگیرید، او را در کلاس تقویتی یک درس ثبت‌نام کنید، کتاب کمک‌درسی برایش تهیه کنید، خودتان در یک درس خاص به او کمک کنید، در زمان امتحانات رفت‌و‌آمد و مهمانی را کمتر کنید، جو خانه را آرام‌تر کنید یا ساعت استفاده از تلویزیون و اینترنت را محدود کنید.

 مقایسه‌اش با دانش‌آموزان دیگر

هیچ‌گاه کارنامه فرزند خود را با دیگر دوستانش مقایسه نکنید چون توانایی هر دانش‌آموز متفاوت است. به تفاوت‌های فردی فرزندتان توجه کنید و با تاکید بر نقاط مثبتش در وی انگیزه فعالیت ایجاد کنید. همواره سعی کنید توانمندی‌های او را مدنظر قراردهید نه ضعف‌هایش را.

 محروم کردن از تفریح و استراحت

موفق نشدن دانش‌آموز در درس‌ها نباید سبب محرومیت او از تفریح، مسافرت و استراحت شود بلکه باید برای همه کارهای او برنامه‌ریزی کرد زیرا فرزند شما به همه آن‌ها نیاز دارد. همچنین اگر بعد از بررسی علل کسب نمرات ضعیف، دانش‌آموزتان درصدد رفع ضعف خود است، تا آن‌جا که امکان دارد شرایط فعالیت را برای او آماده کنید و به فرزند خود قوت قلب دهید و متذکر شوید که هنوز دیر نشده ‌است.