دلایل اشتباهی برای گفت‌و‌گو نکردن با والدین

بیشتر افراد با ورود به نوجوانی و جوانی، هر روز کمتر از دیروز با والدین خود گفت‌وگو می‌کنند یا این صحبت‌ها صرفا به مسائل روزمره و تعریف اتفاقات روزانه خلاصه می‌شود. صحبت از عقاید، باورها و احساسات تقریبا قطع می‌شود چون هنوز فرد خود را در مقابل والدین، یک کودک می‌بیند. معمولا هم دلایل به ظاهر منطقی برای این گفت‌وگو نکردن ذکر می‌شود مانند درک نشدن یا قضاوت شدن توسط آن‌ها . اما موضوع این جاست که یک فرد بزرگ سال مستقل نباید ترسی از دریافت قضاوت منفی داشته باشد. به عبارت دیگر باید انتخاب‌های آگاهانه انجام بدهد که حتی اگر والدین یا دیگران آن‌ها را تایید نکردند، با دلایل منطقی توجیه‌شان کند و دچار تنش روانی نشوند.

 شاید سبک فرزندپروری والدین اشتباه است

اما سوال این جاست که چرا بعضی افراد جرئت و توان گفت‌وگوی سازنده و از موضع برابر بزرگ سال‌-بزرگ سال را ندارند؟ بخشی از علت این موضوع به سبک فرزندپروری والدین که در آن هرگونه استقلال فرزند سرکوب می‌شود، باز می‌گردد. بعضی والدین مخالفت فرزندان را توهین و حاضر جوابی قلمداد می‌کنند. از سوی دیگر با عنوان حفاظت و مراقبت، امکان تجربه و یادگیری را از فرزندان دریغ می‌کنند. در چنین صورتی اگر فرزند خلاف میل آن‌ها تصمیمی بگیرد و ناموفق باشد با سرکوفت و تکرار عبارت «من که گفته بودم» او را مورد شماتت قرار می‌دهند. این‌گونه رفتارها اعتماد به نفس و عزت نفس فرزند را نابود و تا آخر عمر او را به یک فرد وابسته و ترسو تبدیل می‌کند. یادگیری بدون شکست بی‌معناست. همان گونه که کودک با افتادن و درد کشیدن راه رفتن می‌آموزد،  نوجوان و جوان هم با اشتباه کردن و برخورد با عواقب آن بزرگ(البته بدیهی است منظور هر تجربه ای نیست چون عواقب بعضی اتفاقات غیر قابل جبران است) می‌شود. پس والدین گرامی باید از اوایل نوجوانی به فرزند خود حق اظهار نظر بدهند و در باره مسائل شخصی اش اختیار را به خود او محول کنند و صرفا از دور نظارت داشته باشند. در بقیه مسائل مثل تصمیمات مالی، خرید، تغییر خانه و ... هم باید با نوجوان خود مانند یک بزرگ سال رفتار کنند، نظراتش را جویا شوند و آن ها را نقد کنند و اجازه بدهند نوجوان هم نظرات آن‌ها را به چالش بکشد.

 اصول گفت‌و‌گو درباره ارزش‌های اخلاقی

در باره ارزش‌های اخلاقی، ماجرا کمی متفاوت است. والدین باید اطلاعات هرچه بیشتری از تمام زوایای موضوع در اختیار نوجوان و جوان بگذارند و از او بخواهند در باره آن‌ها فکر و استدلال کند که چرا یک رفتار درست یا غلط است. مثلا تمام والدین نگران سیگار کشیدن فرزند خود هستند اما صرفا با تحکم و ممنوعیت می‌خواهند از او محافظت کنند که نتیجه‌اش گاهی سیگار کشیدن با دوستان و پنهان کردن از والدین خواهد بود. در حالی که می‌توان در این موارد، بدون قضاوت یا تحمیل عقیده، صحبت کرد و نظرات افراد ضد سیگار و افرادی که سیگار مصرف می‌کنند را در اختیار نوجوان یا جوان گذاشت و سپس با او صحبت کرد که چگونه فکر می‌کند؟ کدام نظر را به چه علت قبول دارد و بعد نظرات او را به چالش کشید. مثلا اگر نوجوان گفت چون سیگار برای سلامتی مضر است پس نباید مصرف کرد، او را با این سوال که «پس چرا این همه افراد تحصیل‌کرده و حتی پزشکان سیگار می‌کشند» به چالش بکشید! این‌گونه کودک در مقابل وسوسه دوستان واکسینه می‌شود. در واقع در محیط امن خانواده به تمام جنبه‌های یک موضوع پرداخته شده است و شبهات پیش از طرح در ذهن فرزند بررسی شوند.

 برای نوجوان‌تان پدر و مادر باشید نه دوست

موضوع تاثیرگذار بعدی درباره سخت بودن مشورت با والدین نوع رابطه پدر و مادرها با فرزندان است. معمولا می‌گویند با نوجوان و جوان خود دوست باشید اما نمی‌گویند که نوجوان و جوان دوست لازم ندارد بلکه پدر و مادر می‌خواهد. قرار نیست پدری پسر نوجوان خود را به جمع مردانه دوستان خود ببرد تا با او دوست شوند بلکه باید نقش پدرانه خود را درست ایفا کند.  نقش پدر ایجاد قدرت فیزیکی و روانی لازم برای برخورد صحیح با مشکلات زندگی است. به عبارت دیگر، پدر یا مادر باید نحوه و مهارت زندگی کردن را به فرزند خود بیاموزند نه این که با تصمیم گیری به جای او، فرزندشان را به یک بزرگ سال خام و بی‌تجربه تبدیل کنند.

 تنها چیزی که باید فرزند از والدین خود دریافت کند

به عنوان نکته پایانی باید بگویم تنها چیزی که باید فرزند از والدین خود دریافت کند، احساس دوست داشته شدن بی‌قید و شرط است. پدر و مادر باید به فرزندشان نشان دهند که در هر شرایطی او را دوست دارند، می‌پذیرند و از او حمایت می‌کنند. برای این کار باید از رفتار یا گفتاری که حاوی محبت یا حمایت مشروط باشد، به طور جدی پرهیز کرد.

 

 

تصمیم‌گیری درباره ازدواج  یکی از مهم‌ترین تصمیم‌های زندگی هر فرد است که لازم است برای رسیدن به انتخاب درست، دقت نظر و توجه کافی داشته باشد. مخاطب محترم، باید توجه داشته باشید که اگر این دقت نظر و بررسی جزئیات بیش از حد معمول شد، ممکن است منجر به وسواس فکری و ناتوانی در تصمیم‌گیری شود. با توجه به نکاتی که در پیامک‌تان مطرح کردید، چند توصیه به شما داریم.

شاید دچار کامل‌خواهی شدید

یکی از ویژگی‌های شخصیتی افراد وسواسی، کامل‌خواهی است که معمولا باعث جزئی‌نگری، تمرکز بر نقایص و کمبودها،  رضایت نداشتن از انتخاب، تردید و دودلی در تصمیم‌گیری و در نهایت نداشتن قدرت تصمیم‌گیری می شود. در واقع افراد کامل‌خواه(کمال‌گرا) همواره به انتخاب‌های بی‌عیب و نقص می‌اندیشند و در صورت داشتن هرگونه ضعف یا نقص در انتخاب احساس نارضایتی می‌کنند. آن‌ها در خیلی از موارد تابع قانون همه یا هیچ هستند یعنی یا وقتی همه موارد در یک موقعیت فراهم شد راضی به انتخاب می‌شوند یا اصلا انتخاب نمی‌کنند. سخت‌گیری آن‌ها در زندگی باعث ناآرامی درونی می‌شود چون موقعیت‌های کمی وجود دارد که همه چیز صددرصد همان‌طور که فرد علاقه‌مند است، روی می دهد بنابراین به شما پیشنهاد می‌شود ویژگی‌های شخصیتی خود را بهتر بشناسید. همچنین درباره  ویژگی‌های افراد کامل‌خواه مطالعه کنید و از موانع و مشکلات آن‌ها در زندگی مطلع شوید.

آگاهی خود را از ازدواج بالا ببرید

قطعا برای انتخاب درست در ازدواج  پیدا کردن فردی کامل که همه ویژگی‌های مثبت را داشته باشد، بسیار بعید و غیر ممکن است. بنابراین ملاک‌های خود را در چند دسته تقسیم کنید: خیلی‌مهم، مهم، کم‌اهمیت و بی‌اهمیت. سپس بر اساس آن‌ها دست به انتخاب بزنید. در واقع با اولویت‌بندی ملاک‌ها به ذهن خود نظم و انسجام می‌دهید و از سردرگمی نجات می‌یابید. ملاک‌ها تا حد امکان براساس نظرات و متناسب با ویژگی‌های خودتان باشد نه بر اساس قضاوت و تایید دیگران.

انعطاف‌پذیری ذهنی را در خود تقویت کنید

سعی کنید بر مهارت‌های حل‌مسئله، همدلی، ارتباط موثر و ... مسلط شوید تا بتوانید از پس موقعیت‌های سخت در زندگی آینده برآیید. ویژگی انعطاف‌پذیری ذهنی را در خود تقویت کنید و از باورهای غلط یا غیر منطقی فاصله بگیرید. در پایان توصیه می‌شود با توجه به شرایطی که مطرح کردید، از مشاوره پیش از ازدواج کمک بگیرید. 

 

1- بهترین پارچه برای پرده اتاق خواب|  پارچه‌های سبک و نازک چشم‌نوازند اما اگر به‌ دنبال تاریکی مطلق هنگام خواب هستید، چندان به کارتان نمی‌آیند. اگر تاریکی اتاق برای‌تان مهم است، پرده بلک‌اوت گزینه مناسب شماست.

2- پرده آماده بخریم یا پرده بدوزیم؟|    پرده آماده معمولا ارزان‌تر و بدون اتلاف وقت در اختیارتان قرار می‌گیرد اما در مقابل، پیدا کردن پرده اندازه و مناسب اتاق دشوارتر است. اگر پرده بدوزید یا سفارش دوخت بدهید، پرده‌ای مطابق خواسته‌ها و شرایط اتاق‌تان خواهید داشت.

3- از پارچه‌های چند لایه کمک بگیرید|  با پارچه‌های چندلایه طرح‌های متنوع و سازگارپذیر ایجاد ‌کنید. پرده‌های چندلایه جلوه‌ای زیبا به اتاق می‌دهند، درحالی‌که خرج زیادی روی دست‌تان نمی‌گذارند. دو نوع پارچه انتخاب کنید؛ یکی ضخیم و دیگری نازک و شفاف. از دو چوب‌پرده برای آویزان کردن آن‌ها استفاده کنید. در پایان به طرحی زیبا می‌رسید.

4- با پارچه‌های کم‌رنگ فضایی آرامش‌بخش ایجاد کنید|  اتاق خواب مکان آرامش و استراحت است. بنابراین از رنگ‌ها و بافت‌هایی استفاده کنید که فضایی آرامش‌بخش ایجاد می‌کنند.

5- پارچه‌های طرح‌دار انتخاب  کنید| خانم‌های عزیز اگر اتاق خواب ساده‌ای دارید و می‌خواهید تغییری کم هزینه و جذاب داشته باشید ،پارچه‌های طرح و نقش‌‌دار به شما این امکان را می‌دهند که جلوه جذاب و متنوعی به اتاق‌های ساده، به‌ویژه در خانه‌های اجاره‌ای بدهید.  حواس‌تان به همخوانی رنگ پرده‌ها با دیگر لوازم اتاق باشد.

6- با ترکیب جنس و رنگ‌ جلوه‌‌ای دوچندان خلق کنید|  اگر جلوه بافت و رنگ پارچه را می‌پسندید اما نگرانید که ترکیب آن‌ها در فضایی محدود به اندازه پنجره، انتظارتان را برآورده نکند، بهتر است از رنگ‌ها و پارچه‌های خنثی برای ایجاد تعادل استفاده کنید. این ایده‌ به‌صرفه است، زیرا می‌توانید پارچه‌های لوکس را در اندازه کم به‌کار ببرید.

7- بهتر است پرده سقف تا کف را بپوشاند|  اندازه پرده در نمای اتاق نقش مهمی دارد. هرچند از نظر کارکرد، کافی ا‌ست پرده فقط پنجره را بپوشاند اما مماس شدن پرده با کف، نمایی باشکوه ایجاد می‌کند.

8- از پارچه‌هایی با نقش گل و گیاه بهره بگیرید| طرح‌های گل‌دار همیشه تأثیر خوبی در اتاق خواب ایجاد می‌کند. در طراحی سنتی از پارچه‌هایی با طرح‌های مدرن از گیاهان استفاده کنید.

9- از پرده‌ برای ترکیب رنگ‌ها استفاده کنید|  پرده‌ نقطه شروع خوبی برای رنگ‌ دادن به اتاق خواب و ترکیب رنگ‌هاست. رنگی را برای پرده‌ها انتخاب کنید که جلوه برخی رنگ‌ها را در اتاق خواب دوچندان کند.

10- طراحی پرده مناسب اتاق خواب را در نظر داشته باشید|  هرچند نصب پرده‌ها با پلیسه‌های مدادی کمی دشوار است اما این پرده‌ها نمایی یکنواخت دارند. همچنین برای جلوگیری از نور و تنظیم میزان نور ورودی مناسب هستند. اگر برای آویزان کردن پرده از حلقه استفاده می‌کنید، باید اندازه را در نظر بگیرید، چون ممکن است نور بیشتری از حلقه‌ها عبور کند؛ شاید نیاز به استفاده از آفتاب‌گیر یا پشت‌پنجره‌ای باشد.

 

 سوئیچ‌‌‌های ذهنی| هرچه فعالیت‌‌‌های همزمان ما بیشتر باشد گلوکز بیشتری مصرف می‌‌‌کنیم و پیامد آن بی‌‌‌حوصلگی ماست. به‌‌‌طور مثال اگر کتاب می‌‌‌خوانید همزمان تلفن همراه را چک نکنید. حدود 10 سال قبل ما هر سه دقیقه یک‌‌‌بار بین کارها سوئیچ می‌‌‌کردیم اما اکنون به 45 ثانیه یک‌‌‌بار رسیده. ما در 24 ساعت 566 بار بین کارهای روزانه جابه‌‌‌جا می‌‌‌شویم. از این تعداد 74 بار فقط گوشی چک می‌‌‌کنیم که در بیشتر مواقع بی‌‌‌دلیل است. بماند که در هر بار چک کردن گوشی کلی بین برنامه‌‌‌ها جابه‌‌‌جا می‌‌‌شویم و اعتیاد به تلفن همراه به‌‌‌این شکل سلامت روان ما را به‌‌‌خطر می‌‌‌اندازد.

خلأ فکری نداریم|    یکی دیگر از دلایل بی‌‌‌حوصلگی ما این است که مدام در حال انجام کارهای روزمره و تکراری هستیم، یک زندگی روباتی و فاقد خلاقیت. فکر می‌‌‌کنید چه‌‌‌چیزی باعث بروز این حالت در ما می‌‌‌شود؟ دیفالت مد یک حالت خلأ ذهنی است که طی آن کار نمی‌‌‌کنیم، ذهن‌‌‌مان رهاست و مهارت حل مسئله، خلاقیت، آفرینش‌‌‌ها و... در این زمان رخ می‌‌‌دهد اما بازهم عواملی مثل تلفن همراه اجازه بی‌‌‌فکری برای بروز خلاقیت و رهایی ذهن را به ما نمی‌‌‌دهد. بی‌‌‌حوصلگی ما را در چرخه‌‌‌ای می‌‌‌اندازد که فکر می‌‌‌کنیم برای بهتر شدن حال مان باید سری به گوشی بزنیم و جالب‌‌‌ این‌‌‌که خود گوشی حال بد ما را به‌‌‌جای بهتر شدن تشدید می‌‌‌کند. پس باید فکری به‌‌‌حال استفاده صحیح و هدفمند و برنامه‌‌‌ریزی شده از تلفن همراه داشته باشیم.

تغذیه، خواب و دکوراسیون| تغذیه بد و استراحت نداشتن، چینش تکراری منزل، نبود تنوع در زندگی، انجام کارها به‌‌‌شیوه‌‌‌های تکراری، دیر خوابیدن، کمبود ویتامین دی و هوای ابری دلایل دیگری هستند که باعث بی‌‌‌حوصلگی ما می‌‌‌شوند. سعی کنید سر ساعت مشخصی بخوابید، وعده صبحانه را کامل بخورید، ساعت بیولوژیک بدن تان را به‌‌‌یک برنامه مشخص عادت بدهید. گاهی گل بکارید، از یک گلدان مراقبت کنید، نقاشی یا رنگ‌‌‌آمیزی انجام دهید یا از مسیر تازه‌‌‌ای به محل کار بروید. گاهی سعی کنید به‌‌‌روشی که مخصوص خودتان است خیال‌‌‌پردازی کنید، در ژانر تازه‌‌‌ای فیلم ببینید یا کتاب بخوانید و گاهی با قطع تلفن و موبایل به یک خلسه ذهنی بروید و اجازه دهید افکار مزاحم پشت در ذهن‌‌‌تان بمانند تا جا برای ایده‌‌‌های تازه باز شود.