اواخر بهمن‌ سال قبل بود که قاصدک خبر آورد امتحانات یک‌‎روز دیگر شروع می‌شود‌. بعضی از دانش‌آموزان دست به دعا برداشتند. یکی دعا می‌کرد برف سنگینی ببارد و مدرسه‌ها تعطیل شوند، دیگری آرزو می‌کرد مریض شود و نتواند به مدرسه برود. از شانس خوب این دانش‌آموزان درس‌خوان، همان شب اعلام کردند که مدرسه‌ها به‌دلیل مهمان ناخوانده‌ای به‌اسم کرونا تا اطلاع ثانوی تعطیل است. بعضی از دانش‌آموزان از شنیدن این خبر بسیار خوشحال شدند و این خوشحالی هنوز ادامه دارد. این‎‌طوری شد که یک‌سال در خانه ماندیم. گفتند اسمش «قرنطینه» است. در ابتدا خیلی سخت بود اما کم‌کم به این شرایط عادت کردیم البته دلتنگی‌هایی هم داشت مانند دلتنگی برای شنیدن صدای زنگ مدرسه و هیاهوی بچه‌ها در حیاط، دلتنگی برای شنیدن صدای پرمهر معلم، دلتنگی برای دوستان و درآغوش گرفتن آن‌‎ها، دلتنگی برای قهر و آشتی‌های دوستانه، دلتنگی برای صدای سوت ناظم در زنگ تفریح، دلتنگی برای کسانی که در اثر کرونا آن‌ها را از دست داده‌ایم. دلتنگی برای بازگشت دوباره شادی و در کنار هم بودن. ای کرونا دیوانه کردی ما را/ به‌هم ریختی دنیای زیبا را/ ما می‌دهیم شکست تو را/ با خانه‎‌مانی و رعایت پروتکل‌ها!

 اوقات شرعی اصطلاحی است که حتما به گوش‌‎تان خورده‌است. مثلا شنیده‌‏اید که در اخبار می‎‌گویند فلان ساعت زمان غروب آفتاب است و فلان ساعت زمان وقت شرعی مغرب. خب این دوتا چه فرقی با هم دارند و اصلا چرا هردوی‎‌شان برای ما مهم است؟ از آن‌جایی‌که در دین اسلام، زمان نمازهای روزانه با روش‌‏هایی که براساس طبیعت هستند، تعیین می‌‏شود، اوقات شرعی شکل گرفته است  و مردم آن را زمان‏‌هایی برای به‌جا آوردن نماز و واجبات می‌‏شناسند. به این ترتیب زمان اذان صبح ، ظهر و مغرب با وقت‌‏های شرعی تعیین می‏‌شوند که همه آن‏‌ها براساس شرایط طبیعت و جایگاه خورشید در آسمان است. مثلا زمان نماز صبح براساس مشاهده اولین روشنایی سپیده صبحگاهی (فجر صادق) تعریف می‌شود. شاید بپرسید سپیده صبحگاهی چه فرقی با طلوع دارد، سوال خیلی خوبی است. لحظه‌ای که لبه بالایی قرص خورشید از زیر افق سربرمی‌آورد، زمان طلوع خورشید است ولی زمان سپیده یا فجر موقعی است که خورشید هنوز زیر افق است و خودش دیده نمی‎‌شود اما نورش آسمان را کمی روشن می‌‎کند و این زمان را می‌‎شود براساس رصدها به‌دست آورد و در تقویم‌‏ها به ثبت رساند. زمان ظهر شرعی هم براساس رسیدن خورشیدبه  وسط آسمان تعیین می‏‌شود؛ یعنی وقتی که در هر شهری هستید، خورشید دقیقا بالای سرتان باشد. در این زمان، طول سایه‏‌ها به کمترین مقدار می‌‏رسد (در بعضی مناطق حتی هیچ سایه‌ای دیده نمی‎‌شود). درنهایت می‏‌رسیم به لحظه شرعی مغرب که با زمان دقیق غروب تفاوت دارد. بعد از آن‌که خورشید غروب می‌‏کند، تا مدتی آسمان همچنان روشن است. خب زمان غروب خورشید که دقیقا مشخص است اما لحظه مغرب شرعی به موقعی می‏‌گویند که خورشید از نگاه ما غروب کرده‌است ولی سایه‌ای قرمز یا صورتی در سمت شرق آسمان (دقیقا روبه‌روی محل غروب خورشید) ایجاد می‌‏شود که با گذشت زمان این نوار کم‌رنگ‌تر ولی بزرگ‌‎تر می‌‏شود. درست زمانی که این نوار محو شود، لحظه اذان مغرب است.