مهین ساعدی- «گل! گل! گل»، «بابا، داور را خریده بودند!»، «زمین خیس بود وگرنه برد واسه ما بود»؛ این کُری ها و هزارتا شعار این شکلی را، بارها شنیده ایم. اصلا فوتبال است و همین طرفداری ها و کل کل کردن ها، مخصوصا وقتی نوجوان و پر شر و شور باشی. راستی شما طرفدار چه تیمی هستید؟ به نظر شما حد و مرزهای طرفداری تا کجاست؟ این هفته با «عباس علی ثبوتی» 16 ساله، «محمدرضا قزوینی» 15 ساله، «حجت اعرابی» 16 ساله و «جلال موسائیان» 16 ساله درباره طرفداری های فوتبالی و حد و مرز آن گفت وگو کردیم، با ما همراه باشید.
کنسل کردن خواستگاری به خاطر فوتبال!
عباسعلی می گوید: «خانواده ما شدیدا فوتبالی اند! سه تا برادر دارم که همه مثل من عاشق فوتبال اند؛ دوتا پرسپولیسی هستیم و دوتای دیگر طرفدار استقلال، برای همین همیشه در حال کل کل هستیم! سر فوتبال و طرفداری از فوتبالیست مورد علاقه ام تا حالا کلی حرف شنیدم، بحث و حتی دعوا هم کردم ولی هیچ وقت کار به کتک کاری و خشونت نرسیده است! چون اعتقاد دارم باید به سلیقه هم احترام بگذاریم و حدومرز بحث کردن را رعایت کنیم. من از طرفدارهای پروپاقرص تیم پرسپولیس هستم. صفحات فوتبالیست های ایران و دنیا را دنبال می کنم، پای بعضی پست ها نظر می گذارم و با بقیه بحث می کنم. اهمیت تماشای فوتبال به خصوص دربی در خانواده ما آن قدر زیاد است که حتی یک بار مراسم خواستگاری برادرم را به خاطرش کنسل کردیم!»
طرفدارم ولی با حد و حدود مشخص
محمدرضا می گوید: «خانواده ام خیلی فوتبالی نیستند ولی من یک استقلالی ام. برای دفاع و طرفداری از تیمم بحث می کنم و با آن هایی که توهین می کنند، برخورد هم می کنم! بیشتر بحث و کل کل ها درباره سوتی ها و بازی های درب و داغان تیم های فوتبال است یا وقتی که یکی از فوتبالیست ها با رفتارهایش خودش را سوژه می کند! متاسفانه سر طرفداری از تیم ها، حرف های خوبی زده نمی شود، بیشتر حرف های رکیک زندگی ام را با یک بار رفتن به ورزشگاه و تماشای دربی یاد گرفتم. سبک طرفداری من از تیمم بیشتر طعنه و کنایه زدن است، نه فحاشی و خشونت. نه صفحات فوتبالی را دنبال می کنم نه عضو باشگاه و گروه فوتبالی ام، حتی حاضر نیستم برنامه هایم را برای تماشای فوتبال کنسل کنم» .
تعصب روی بازیکن های با معرفت
حجت می گوید: «ما خانوادگی فوتبالی و طرفدار پرسپولیس هستیم. برای همین هم از بچگی، طرفداری کردن را یاد گرفته ام. حتی الان که از فوتبال فاصله گرفته ام، بازهم اهل طرفداری دو آتیشه از تیم مورد علاقه ام هستم! هروقت تیم مان بازی داشته باشد، روز بعد در خیابان و مدرسه، بحث و جیغ و هورا به پاست. حتی طوری از پرسپولیس طرفداری کرده ام که کارم به بحث کشیده ولی هیچ وقت پیش نیامده در صفحه شخصی فوتبالیستی ناسزا بگویم. چون خودم دوست دارم در آینده آدم معروفی شوم، سعی می کنم حد و حدود طرفداری و حمایت را در بحث، آسیب نزدن به اموال عمومی در زمان خوشحالی و... رعایت کنم. البته من در طرفداری فقط روی بازیکنهای بامعرفت، غیرت نشان می دهم نه هر کسی. اهل دنبال کردن صفحات فوتبالیست ها هستم چون دوست دارم بدانم در زندگیشان چه خبر است » .
طرفداری از نسلی به نسل دیگر!
جلال می گوید: «من هیچ وقت فوتبالی نبودم ولی خانواده ام بسیار فوتبالی و از طرفداران جدی و دو آتیشه پرسپولیس هستند که این علاقه را نسل به نسل انتقال می دهند. مثلا من به خاطر خانواده ام از پرسپولیس طرفداری می کردم ولی حتی اسم بازیکن های این تیم را هم نمی دانستم، هرچند هنوز هم از هواداران تیم پرسپولیس به حساب می آیم. به نظر من در جمع های دوستانه، هرکسی هرکاری دلش بخواهد، می تواند انجام دهد ولی نباید به کسی آسیبی برساند. در ورزشگاه هم به نظرم باید ادب رعایت شود تا شرایط برای حضور خانم ها نیز مهیا شود. اهل دنبال کردن صفحات شخصی سلبریتی ها و فوتبالیست های معروف هستم ولی هیچ برنامه ای را برای تماشای فوتبال کنسل نمی کنم» .