همدان در غرب ایران قرار دارد و منطقه‎ای کوهستانی است، به همین دلیل زمستان‎های برفی و تابستان‎های معتدلی دارد.همدان در 

دوره های مختلف تاریخی اسم‎های مختلفی داشته است، مثل؛ آمادانه (محل اقامت مادها) هگمتانه (محل تجمع) و... کم کم این اسامی به «همدان» تغییر کرده است.در شهر همدان و اطراف آن آثار تاریخی و گردشگری زیادی وجود دارد، مثل؛ آرامگاه ابوعلی سینا (پزشک معروف ایرانی)، آرامگاه بابا طاهر (شاعر و عارف قرن چهارم و پنجم)، کوه الوند، غار علیصدر، تپه‎ هگمتانه، کتیبه‎های مشهور گنج‎نامه و...

غار علیصدر بزرگ‎ترین غار آبی جهان است. یکی از ویژگی‏های غار علیصدر، شکل عجیب اما طبیعی سنگ‎ها در سقف غار است که هر کدام از آن‏ها شکل خاصی دارند و در جاهایی شباهتی عجیب به جانوران دارند.در سفر به همدان علاوه بر بازدید از آثار تاریخی، شما می‌توانید خوراکی‌های خوشمزه محلی همدان را بخورید؛ خوراکی‌هایی مانند آش خشکبار، آش برنج، نان کماج، انگشت‌پیچ و...  و از آن جا برای دوستان خود، محصولات سفالی، چرمی و گلیم، سوغاتی بیاورید. 

 

قبل بیرون رفتن

دایی‎ام می‎زد ژل

موی او مشکی بود

فرفری و خوشگل

 این روزها هوا سردتر شده است و بعضی وقت‎ها گنجشک‎ها را می بینم که در سرما دنبال غذا می‎گردند. من هر روز کمی ارزن یا خرده نان با یک ظرف آب روی تراس خانه  برای گنجشک‎ها می‎گذارم. هر روز تعداد گنجشک‎ها بیشتر می‎شود. شاید گنجشک‎ها به دوستانشان آدرس این‎جا را می دهند. فکر می‎کنم باید اسم تراسمان را بگذاریم؛ رستوران گنجشک‎ها.

 

هوای جنگل سرد شده بود. تمام درختان برگ‎های زرد و نارنجی خود را به تن کرده بودند. 

برگک روی بالاترین شاخه درخت بلوط  زندگی می‎کرد.

 او یک لباس زرد طلایی به تن داشت. برگک وقتی باد می‎آمد، محکم شاخه درخت را می‎گرفت.

 گاهی باد قلقلکش می‎داد و برگک قاه قاه می‎خندید. 

بعضی اوقات نسیمی می‎آمد و صورت اورا نوازش می‎کرد.در یکی از همین روزهای پاییزی که نسیم سردی می‎وزید برگک مشغول بالا، پایین پریدن بود. برگک کمی چپ را نگاه کرد. کمی راست را نگاه کرد. بالا را دید، پایین را دید. ناگهان دید در آن پایین پایین‎ها یک برگ سبز تکان می‎خورد.

 برگک با خودش گفت: «او هم مثل من قلقلکیه.اما چرا لباسش سبزه؟ چرا لباس زرد یا نارنجی نپوشیده؟»

در همین لحظه یک قطره آب روی صورت برگک افتاد، بعد دوتا قطره بعد سه تا، چهارتا، پنج تا و قطره ها تند و تند از آسمان پایین آمدند.

 برگک گفت: «آخ جون بارون» ناگهان صدایی شنید.

صدا  می گفت: «وای وای...آخ آخ..چقدر سرده. خیس شدم. الان سرما می‎خورم. آپیچی آپیچی...»

 برگک به پایین نگاه کرد و پرسید: «آهای برگ سبز کوچولو چی شده؟»صدا گفت: «من برگ ‌نیستم. من سبزک هستم. یک کرم کوچولو. خیلی سردمه. کاش بارون ‌نمی‎بارید تا من به خونه ام می‎رسیدم.»

برگک لحظه ای فکر کرد. بعد شاخه را رها کرد و آرام آرام پایین آمد. روی سبزک نشست. 

سبزک گفت: «چقدر خوب ، باران قطع شد.»

برگک خندید و گفت: «من چتر توشدم. حالا می تونی به خونه بری.»

سبزک لبخندی زد و گفت: «ممنونم چتر مهربان»و با چترش به خانه رفت.

 

جمعه وقتی سمانه می‌خواست کارتون ببیند، متوجه شد تعدادی از سی‎دی‎های کارتونش خراب شده است. پس تصمیم گرفت با آن‎ها تابلوی جوجه و  پرنده درست کند و برای مربی مهدش هدیه ببرد.