قطره‌ی برف از سقوط

واقعا ترسیده بود

برگ زرد مهربان

فکر خوبی کرد زود

 

برف وقتی دید برگ

شد برایش رختخواب

یک سقوط خوب داشت

راحت و بی‌اضطراب

 

شاعر: عفت زینلی

ما عروس‎ دریایی‎ها انــواع مختلفی داریم. ما قبل از این که دایناسورها باشند، وجود داشتیم. 95 درصد بدن ما از آب تشکیل شده است.

ما چشم و مغز و گوش و قلب نداریم. یک نوع عروس دریایی وجود دارد که هیچ وقت نمی‎میرد. این عروس دریایی نامیرا که به آن تیولا گفته می‌شود، می‌تواند بعد از بزرگ شدن، دوباره به نوزاد تبدیل شود و زندگی جدیدی را شروع کند. این نوع عروس دریایی هر وقت که دلش بخواهد مثلا موقع خطر یا گرسنگی می‎تواند زندگی‎اش را از اول شروع کند.برخی از ما که در عمق اقیانوس‎ها زندگی می‏کنند، می‏توانند مثل کرم شب‏تاب از خودشان نور تولید کنند. نیش بعضی از ما خطرناک و حتی کشنده است. ما معمولا گیاهان کوچک، میگوها و... را می‎خوریم. با استفاده از بازوهایمان، شکارمان را قبل از خوردن بیهوش می‏کنیم.ما خیلی زیبا هستیم و با بدن ژله‎ای که داریم خیلی قشنگ حرکت می‎کنیم به خاطر همین به ما می‎گویند؛«عروس دریا».

 

پشمک، بچه گربه‎ای بود که هر چیز را می‌دید، بی‌اجازه برمی‌داشت و می‌گفت: «خودم پیدا کردم پس مال منه.» یک روز، چشمش به یک سبد پر از تخم‌مرغ افتاد. سبد را برداشت و به خانه آورد. چون سبد سنگین بود، خسته شد و خوابید. یک‎دفعه با صدای جیک‎جیک بیدار شد و دید خانه‌اش پر از جوجه شده است. چشمش به سبد افتاد، دید همه تخم‌مرغ‌ها شکسته شدند. 

  جوجه‌ها از سر و کولش بالا می‌رفتند و نوکش می‌زدند. پشمک دید که نمی‏تواند این‌همه جوجه را در خانه تحمل کند. برای همین رفت تا از اهالی مزرعه کمک بگیرد. رفت و رفت تا به گاو خال‌خالی رسید. پشمک گفت: «خال‌خالی، من یه سبد تخم‌مرغ پیدا کردم. حالا خانه‌ام پر از جوجه شده. نمی‎دونم چی کارکنم.» خال‌خالی گفت: «باشه کمکت می‌کنم صاحب جوجه‎ها رو پیدا کنی.»

پشمک و خال‌خالی رفتند و رفتند تا به خروس رسیدند. پشمک گفت: «میو میو، تاج قرمزی کمکم کن. من یه سبد تخم‌مرغ پیدا کردم. حالا خانه‌ام پر از جوجه شده. نمی دونم چی کارکنم.» تاج قرمزی گفت: «کمکت می‌کنم. فقط قول بده دیگه هر چی پیدا کردی برای خودت برنداری و برگردونی به صاحبش.» پشمک گفت: «قول قول» خروس گفت: «اون تخم‌مرغ‌های توی سبد مال خانم پر طلا بود. الان داره دنبال جوجه‌هاش می‎گرده. بیا بریم پیشش تا خوشحالش کنیم.»

پشمک و خال‌خالی و ململ و تاج قرمزی رفتند پیش پر طلا که داشت گریه می‌کرد. پشمک جلو رفت و گفت: «خانم پرطلا جوجه‌هات پیش منه. بیا کمکم کن و جوجه‌ها تو ببر.» خانم پرطلا خوشحال شد، با پشمک رفت و جوجه‌هایش را گرفت و رفت.  

نویسنده :فرخنده رضاپور

چی لازم داریم؟  

جوراب سفید قدیمی

 خرده پارچه یا پنبه 

نخ محکم، دکمه،  سوزن مرواریدی و چسب مایع

 

 

دوستان گلم با دقت به این دو تصویر نگاه کنید و اختلاف های آن ها را پیدا کنید.

 (راهنمایی :۱۰ اختلاف بین این دو تصویر وجود دارد)