قضاقورتکی
تعداد بازدید : 11
ما خیلی خاصیم چون خواستیم!
دنیا پر شده از آدمهای معمولی. همه مثل هم هستند، ساده و کسلکننده. آدم خاص کم داریم، آدمهای خاص دو دسته هستند؛کسانیکه دنبال خاص بودن، نبودند اما کار مهمی کردند و خاص شدند. یک عده هم کسانیکه کار مهمی نکردند و قرار هم نیست انجام بدهند اما خاص بودن را دوست دارند؛ خب در این حالت چند تا فن کوچک و ساده هست.
الکی با همهچیز مخالفت کنید. اگر همه معتقد بودند آشرشته خوب است شما بگویید نیست. اصلاً بگویید ماست هم سفید نیست، این نورونهای عصبی ما هستند که به مغز پیام میدهند تا ماست را سفید ببیند. البته یککم ماجرا را با پیچوتاب و کلمات خارجی توضیح دهید که متوجه غیرعلمی بودن حرفتان نشوند.
اگر فکر و عمل خاصی ندارید، لااقل تیپ خاصی داشتهباشید. کلاه خاص، کله و پاچه خاص، عینک حتماً گرد و بدون فریم. چشمهایتان هم باید پفکرده باشد که نمادی از کمخوابی و تفکر شبانه در منشأ کائنات است.
در خوردن و نوشیدن هم خاص عمل کنید. چای اصلاً نخورید. قهوه فقط تلخ مثل زندگی. شربت خاکشیر و تخمه آفتابگردان و اینجور چیزها که اصلاً به تیپ شما نمیآید. پفک و چیپس فقط در خفا.
محصولات فرهنگی هم مهم هستند. هرکس فوتبال دید بگویید چه کار بیخودی انجام میدهد. هرکسی هم اهل فوتبال نبود به چشمانش زل بزنید و بگویید از دستاوردهای آدرنالین در زندگی بشر بیخبر است و اگر آدرنالین نبود در دوره پارینهسنگی بودیم. اگر هم کسی گفت سریالهای تلویزیون را میبیند بدون مکث بگویید: «چطور وقتت رو میذاری برای همچین چیزهایی»؟